e-Galatsi

σερφάροντας στο Γαλάτσι

Το ΠΑΛΑΙ...και νεκροταφείο αυτοκινήτων - μηχανών ;

Πληροφοριακά Στοιχεία
View Comments

Η ολοκλήρωση της εγκατάστασης του ΠΑΛΑΙ  έγινε λίγο πριν τους ολυμπιακούς αγώνες  του 2004. Η πονεμένη,όμως, ιστορία του ξεκινάει από το 2002. Την έχουν γράψει  πολίτες κινηματικοί,ορισμένοι  από τους οποίους έχουν φύγει ( Αστήθα, Ζαφειράκης…   ).

Η "χρήση" της εγκατάστασης  έχει περάσει από πολλά στάδια : Είχε χωροθετηθεί ως  χώρος αθλητισμού – πολιτισμού, όμως η κυβέρνηση Καραμανλή ,το 2005, αλλάζει τη  χρήση του ,και με …διεθνή διαγωνισμό,  παραχωρείται, για 39 χρόνια , στην κοινοπραξία Sonae Sierra –ACROPOL  Χαραγκιώνης για να γίνει εμπορικό κέντρο, τύπου MALL.

Όμως τότε και για πολλά ακόμη χρόνια, το kίνημα της πόλης ήταν εδώ,ενώ εδώ δεν ήταν οι νεόκοποι του 2015 και εντεύθεν,που  "παίζουν"  με το ΠΑΛΑΙ..

Το κίνημα της πόλης ,όχι μόνον απέτρεψε την επιχειρηθείσα, από την κοινοπραξία,  πλαγιοσκόπηση της τοπικής κοινωνίας για να εξασφαλίσει κοινωνική συναίνεση, αλλά με συνεχή παρουσία ,ενέργειες και αξιοποίηση του προστατευόμενου χαρακτήρα της περιοχής,πολέμησε την διάτρητη  "μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων " και ακύρωσε   παράνομα χορηγηθείσα οικοδομική άδεια .Τελικά κατάφερε και η κοινοπραξία απεσύρθη.

Το καλοκαίρι  2015,μπροστά στον διαφαινόμενο κίνδυνο να παραχωρηθεί στην ΑΕΚ  ( δηλώσεις  Κοντονή…), η ΔΡΑΣΗ καλεί τον απερχόμενο Δήμαρχο Τσίρο,τον εκλεγέντα Δήμαρχο Μαρκόπουλο και τους ενεργούς πολίτες και ομόθυμα η πόλη αποφασίζει και συνυπογράφει  ότι Το ΠΑΛΑΙ (κυψέλη αθλητισμού-πολιτισμού ) ανήκει στην νεολαία και μόνον της περιοχής.

Στη  συνέχεια το τοπικό  κίνημα,σε συνεννόηση με την νεοεκλεγείσα Περιφέρεια Αττικής, καταφέρνει και  από τους τρεις Δήμους Γαλατσίου,Ν. Ιωνίας και του Δήμου Αθήνας λαμβάνονται ομόφωνες αποφάσεις διεκδίκησης και χρήσης της εγκατάστασης.  Ταυτόχρονα αξιοποιεί τις αποφάσεις των Δήμων  και σε συσκέψεις στην έδρα της αντιπεριφερειάρχου Ερμίνας Κυπριανίδου( παρόντων των Μαρκόπουλου,Γκότση,Βαρελά κι εκπροσώπων του κινήματος),συνομολογείται η αξιοποίηση και η χρήση της εγκατάστασης από τους τρεις  Δήμους,ενώ η περιφέρεια δεσμεύτηκε για υλοποίηση μελέτης ενεργειακής αναβάθμισης της εγκατάστασης και την μείωση του κόστους λειτουργίας της.

Φαινεται,όμως,ότι όλοι,εκτός από το κίνημα της περιοχής, άλλα πράγματα είχαν στον νου τους.    Έτσι μέσα  από δύο  "βελούδινες " καταλήψεις της εγκατάστασης από τον Δήμο Γαλατσίου (δήθεν  κόντρα στην ΕΤΑΔ), βρέθηκε η φόρμουλα να βολευτούν όλοι.:

Ο Σκάι που πήρε τους περιούσιους χώρους, ο Δήμαρχος που εισπράττει εντυπώσεις και έσοδα(!) από την χρήση ορισμένων χώρων του και η αντιπεριφερειάρχης που απαλλάχτηκε από… ενοχλητικούς κινηματικούς  πολίτες.

Πολλά περισσότερα μπορεί να πει κανείς για την ιστορία του ΠΑΛΑΙ,όπως και   για την  "ακυβερνησία"  της λειτουργούσας  εγκατάστασης. Δεν θα γίνουν κατανοητά, αν περιοριστεί κανένας  στην πράγματι σπουδαία σάλα,όπου πράγματι αθλούνται ορισμένα παιδιά ορισμένων Συλλόγων,ή στο λαμπερό γυμναστήριο,πόσο μάλλον στις φωτισμένες  αίθουσες  του κεντρικού κτιρίου όπου τα talent show  των Σκάι …

Όποιος,όμως, κάνει  ένα  προσεκτικό περπάτημα στην εγκατάσταση,μέσα κι έξω,  θα καταλάβει τι είχαμε,τι αξιοποιούμε και πόσο το ΠΑΛΑΙ  θα μπορούσε να "εξυπηρετήσει"  τα παρκαρισμένα στις καφετέριες παιδιά μας αλλά και τους  πολίτες, τους Συλλόγους.

Εντύπωση,πάντως,προκαλεί ότι ο περιούσιος αυτός χώρος,που αναμφίβολα δεν έχει την δέουσα προσοχή και φροντίδα,έχει αρχίσει να νοιώθει το αποτέλεσμα της έλλειψης ενδιαφέροντος.

Θα το καταλάβει όποιος προχωρήσει κατ ευθείαν από την  είσοδο ,χωρίς να στρίψει δεξιά ούτε στην πρώτη πάροδο  που οδηγεί στο υπαίθριο γκαράζ ,ούτε στη δεύτερη πάροδο που οδηγεί στις παραχωρημένες στον Σκάι αίθουσες, αλλά συνεχίσει και, πριν στρίψει δεξιά στον βασικό δρόμο του περίβολου, εκεί θα βρεθεί ενώπιον,  σεβαστού αριθμού αυτοκινήτων και `` μηχανών``,παρατημένων ,εν πολλοίς.άχρηστων και χωρίς πινακίδες  να.. κοσμούν το χώρο.

Νομοτελειακά,με τα χρόνια, ,το ΠΑΛΑΙ , πέραν άλλων σχετικών με την σύμβαση ΕΤΑΔ – Δήμου Γαλατσίου , χωρίς πολιτική υπεύθυνης  διαχείρισης και συντήρησης  των χώρων του,  θα μετατραπεί σε ασθενή της πόλης.

Ποιος  ,όμως, ενδιαφέρεται πέραν της μύτης του  και της τετραετίας του; 

                                                 

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

 

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου