Γνωστή είναι λίγο-πολύ η ιστορία της Αθλητικής Ένωσης Γαλατσίου. Του πρώτου αθλητικού σωματείου της πόλης μας. Ιδρύθηκε αρχικά σαν «Αναγέννηση» το 1932[1] από τους: Κεφαλληνό, Ανδρεόλα, Καφρίτσα, Πρωτονοτάριο, Σιαμάντα, Ασφή, Γεωργαντή και Φακίνο. Αργότερα, μέσα στο καθεστώς του Μεταξά το 1938, ή κατ’ άλλους το 1951, μετονομάστηκε σε Αθλητική Ένωση Γαλατσίου. Επί της ουσίας, η ΑΕΓ, ήταν ένα αριστερό αθλητικό σωματείο. Δια πυρός και σιδήρου πορεύθηκε στα επόμενα χρόνια, μέχρι που η δικτατορία των συνταγματαρχών απαγόρεψε τη λειτουργία του.
Στη φωτογραφία, το Γαλάτσι το 1920.
Πέραν του ποδοσφαίρου, η ΑΕΓ[2] επέκτεινε τις δραστηριότητές της και σε άλλα αθλήματα. Στο βόλεϊ (γυναικών και αντρών), στο μπάσκετ (γυναικών και αντρών) και στη ρυθμική γυμναστική. Στις παραπάνω δραστηριότητες συνεχίζει με μεγάλη μάλιστα επιτυχία και στις μέρες μας.
Εμείς θα σταθούμε στο χώρο του ποδοσφαίρου διότι με αυτό μεγαλώσαμε παρακολουθώντας σαν πιτσιρικάδες τον Μπεάρα να πετάγεται στη γωνία του τέρματος ν’ αποκρούει τη μπάλα και να σκάει στο γαρμπίλι του γηπέδου χωρίς να καταλαβαίνει πόνο. Που βλέπαμε τον αρχαίο καιρό ποδόσφαιρο; Μα που αλλού; Στο γήπεδο πριν το άλσος του Βεΐκου.
Στον καιρό της χούντας ιδρύθηκε ο Αθλητικός Όμιλος Γαλατσίου, ο ΑΟΓ. Εν αντιθέσει με την ΑΕΓ, με τον ΑΟΓ «δεν κινδύνευε το κράτος» να καταλυθεί από τους κομμουνιστές. Τι ωραία ήταν εκείνα τα χρόνια της αθωότητας; Ήταν η ίδια εποχή που πηγαίναμε στο κατηχητικό με τη βία ν’ ακούσουμε τον «θεόπνευστο» λόγο εκείνου του αρχιμανδρίτη του Χρυσόστομου (ζωή σ’ εμάς). Την δεκαετία 1980-90 δημιουργήθηκε και τμήμα μπάσκετ με την ομάδα να διαπρέπει στις χαμηλές κατηγορίες.
Ο ΑΟΓ έκανε πολύ καλή ομάδα. Ένα φεγγάρι, έφερε τον Στράτο από την Longlived της Κυψέλης – και μαζί μ’ αυτόν ακολούθησε και η μισή ομάδα της. Την εποχή εκείνη, εγώ, ο αδελφός μου ο Τάσος (δεν βρίσκεται στη ζωή), ο φίλος μου ο Γιώργος ο Πορφύρης, και αμέσως μετά από εμάς ο φίλος μου ο Γιάννης Γιαννάκος, γίναμε μέλη του ΑΟΓ μιάς και έδρευε στη γειτονιά μας, στο υπόγειο των οδών Διδύμων και Αθανασίου Διάκου. Με συνοπτικές όμως διαδικασίες λίγα χρόνια αργότερα, μας διέγραψαν σε μία γενική συνέλευση που κυριάρχησε η προβοκάτσια και ο αυταρχισμός της τότε διοίκησης.
ΑΟΓ. Στη φωτογραφία διακρίνονται: Όρθιοι – Μητρούσης (προπονητής), Στασινόπουλος, Χωριανόπουλος, Νταβαρίνος, Περίχαρος, Κοσκινάς, Ματσούκης, Στέφος, Νταμάνης, Μάρκου και Γιαννικόπουλος (αρχηγός ή έφορος). Καθιστοί: Πετρόπουλος, Φυρογένης, Κακαρούχας, Παγώνης, Παπαδόπουλος, Τελαλιάν, Βερούλης.
Όταν κάποια στιγμή έφυγε ο Στράτος από την ομάδα κι αυτή έπαψε να έχει «ήθος», άρχισε την άνοδό της και από την Γ’ Αθηνών έφτασε μέχρι την Εθνική Ερασιτεχνική (ή την Δ’ Εθνική κατηγορία, αν θυμάμαι καλά). Εκεί όμως δεν κατάφερε να σταθεί και έπεσε στην Α’ Αθηνών.
Την ίδια περίπου εποχή η ΑΕΓ, έφτανε στον τελικό της Αθήνας (όλων των ομάδων της Αττικής στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο) και στο γήπεδο της Λ. Αλεξάνδρας (του Παναθηναϊκού), κέρδισε την ΜΑΡΚΟ (μεγάλη ομάδα τότε του Μαρκόπουλου) με 3-1. Στον αγώνα εκείνο είχε γεμίσει όλο σχεδόν το γήπεδο από γαλατσιώτες.
Και οι δυό ομάδες μας έπαιζαν πολύ καλή μπάλα. Για κάποιο διάστημα – για λόγους που αγνοώ όμως, υπήρξε μεγάλη ανταγωνιστικότητα μεταξύ τους.
ΑΕΓ. Στη φωτογραφία διακρίνονται : Όρθιοι - Χωριανόπουλος, Φραγκουλόπουλος, Σταθιάς, Κασάπογλου, Στέφος, Πρίντζος, Ρουγγέρης, Μπαρτζιώκας, Σαββάκης. Καθιστοί: Παναγούλιας, Κατσιμάνης, Γκέκας, Μπάκης, Κορρές, Βλάχος, Περράκης, Σκουρλής.
Εάν η ένωση των δύο αυτών ομάδων γινόταν την περίοδο εκείνη που είχαν και οι δυο τους μεγάλους μπαλαδόρους, θα ανέβαιναν -πιστεύω- πολύ εύκολα κατηγορίες και θα έφταναν με άνεση στην Β’ Εθνική. Για λόγους που πάλι αγνοώ, η ένωση πραγματοποιήθηκε αρκετά χρόνια αργότερα αλλά δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα.
***
Η αναφορά για το μικρό αυτό άρθρο, έγινε με προτροπή του Ν. Δημητρακόπουλου, που σαν μέλος της ΑΕΓ, μου πρότεινε να γράψω -σαν παλιός γαλατσιώτης που είμαι- λίγα λόγια γι’ αυτήν. Ακριβώς όμως επειδή είμαι γέννημα-θρέμμα της πόλης μας, και επειδή αγαπούσα και τις δυο ομάδες, έκρινα σκόπιμο να αναφερθώ και στις δύο. Παιδικοί φίλοι έπαιζαν και στις δυο ομάδες, οπότε για πιο λόγο να σπάσω την ενότητα;
Εάν διαπιστώσετε κάποια λάθη ή παραλείψεις στην αναφορά αυτή, διορθώστε με.
Βασίλης Κ. Αναστασόπουλος
