e-Galatsi

σερφάροντας στο Γαλάτσι
  • Βρίσκεστε εδώ:  
  • Αρχική
  • Αρθρογραφία
  • Απόψεις
  • Mε παράπονο και οργή: Γιατί όχι και στο Γαλάτσι;

Mε παράπονο και οργή: Γιατί όχι και στο Γαλάτσι;

Πληροφοριακά Στοιχεία
View Comments

Προχθές  βράδυ Παρασκευής, στο Δημοτικό Συμβούλιο ,μία ακόμη απογοήτευση : Διαβάστηκε μία τεκμηριωμένη επιστολή που έκφραζε μεγάλο μέρος της πόλης         ( συλλογικότητες και πολίτες μεγάλου φάσματος) που,  σύμφωνα με την κρατούσα παράδοση, οι άρχοντες της πόλης ΄΄ την γράψανε’’ μεγαλοπρεπώς ! Εδώ είναι Γαλάτσι που κουμαντάρουν τη πόλη κατά πως έχουν μάθει από τους μέντορές τους !                                                                                  

Ελάχιστη η καμία αναφορά σε αυτά που  σοβαροί άνθρωποι της πόλης, μετά από μελέτη , εκτιμούσαν και πρότειναν στον Δήμαρχο και στο Δημοτικό Συμβούλιο για το ΠΑΛΑΙ που ζει μεγάλες στιγμές  που όμως σηματοδοτούν το  ‘’ όλα η τίποτα’’.  Κάτι… εμπιστευτικά μισόλογα ,κι αυτά στο διάδρομο όμως  ‘’ μακράν του θέματος και των επιταγών της στιγμής ‘’. 

Χθες βράδυ Σάββατο,  από τις 8μμ έως τις 11 μμ, στον  ζηλευτό άρτια εξοπλισμένο  Δημοτικό κινηματογράφο  ‘’ Νέα Ελβετία ‘’του Δήμου Βύρωνα ( Τι παράπονο όταν συγκρίνεις τις υποδομές της πόλης σου με  αυτά που βλέπεις αλλού ), παρακολούθησα συναυλία αλληλεγγύης στους πρόσφυγες  που οργάνωσαν το ΠΑΔΟΠ ( Παρατηρητήριο Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης ) και ο σύνδεσμος ’’Μπάιρον’’ υπό την αιγίδα  του Δήμου Βύρωνα.

Αφιερώνω στους "αρνητές ",τους οχυρωμένους πίσω από το κατ αυτούς …δυσβάστακτο " κόστος συντήρησης’’ τα βασικά χαρακτηριστικά της εκδήλωσης:        

Ξεκίνημα με κόρη πρόσφυγα ( κ .Μ. Μαμά ) που μίλησε τέλεια Ελληνικά . Ακολούθησε  Δημοσιογράφος, ακτιβίστρια και Δ. Σύμβουλος ( Ελευθερία Κοσμοπούλου ).   Στη συνέχεια ανεβαίνει ο Δήμαρχος κ .Γρ. Κατωπόδης που χαιρετάει και ευχαριστεί τον κόσμο, ενώ δεν παραλείπει να καταδικάσει την αναλγησία την εχθρότητα και το ρατσισμό ,να θυμηθεί τους ξεριζωμένους της Μ. Ασίας που έχτισαν τον ‘’Βύρωνα’’, και να δηλώσει ότι ‘’ θα πάρουμε και άλλες πρωτοβουλίες’’.                                                                                                                                                

Τον διαδέχεται ο Πάνος Τρυγάζης που αναφέρθηκε στο ‘’πλοίο της ειρήνης’’ που κατέπλευσε στον Πειραιά από την Ιαπωνία με 1.000.000 yen που παραδόθηκαν στους   "Γιατρούς του κόσμου ", όπως και ότι πληθαίνουν οι πινακίδες " welcome refugee’’ που σηκώνονται στα γήπεδα των Γερμανικών ομάδων.                                    Ανέφερε ακόμη ότι 4,6 δις δολάρια δαπανώνται ημερησίως για στρατιωτικές δαπάνες και ότι το 1923 η Ελλάδα των πέντε ( 5 ) εκατομμυρίων κατοίκων  δέχθηκε 1.5 εκ πρόσφυγες ,όταν η σημερινή Ευρώπη αρνείται να δεχθεί 600.000 πρόσφυγες ,στήνοντας φράχτες . Κατέληξε λέγοντας  ότι  ‘’ κανένας δεν θέλει να αφήσει τον τόπο του’’.                                                                          

Ακολούθησε βίντεο πέντε λεπτών της  " Ύπατης αρμοστίας του ΟΗΕ "  και μήνυμα του  "Διεθνούς Γραφείου Ειρήνης "

Ακολούθησε ο Ν.Ανδρουλάκης με την ορχήστρα του και ενδιάμεσα παρενέβαινε  ο καταπληκτικός αφηγητής, ηθοποιός Μανώλης Μαυροματάκης, αποδίδοντας με συγκλονιστικό τρόπο αποσπάσματα από Αλ.Παπαδιαμάντη.                                                                                  

Για να εμπεδωθεί μέσα από το όντως οργισμένο αυτό  κείμενο, το κλίμα της εκδήλωσης  παραθέτω τα τραγούδια που ακούστηκαν από τον εξαίρετο Ν.Ανδρουλάκη και τραγουδήθηκαν από τον κόσμο :

  • ‘’ Σε τούτα εδώ τα Μάρμαρα ‘’,
  • ’’Σαν μετανάστης στη δική σου γη’’(… όλα γύρω ξένα, όλα γύρω πετρωμένα…)
  • ’’Στης Ανατολής τα μέρη’’ ( ιστορία του Κεμάλ ).
  • ’’Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία’’
  • ’’Πίσω από το Θησείο πέφτουν τα φεγγάρια’’( Ηλία Κατσούλη ) ,
  • ’’Φεγγάρι μάγια μούκανες’’
  • ’ ’Δυό γυιούς είχες μανούλα μου’’  
  • ’’Κάποιο σαββατόβραδο στη Καισαριανή’’,
  • ’’Ξημέρωμα σε γνώρισα στο δειλινό σε βρήκα’’,
  • ’’βρέχει στη φτωχογειτονιά’’ , ’’Ομορφη πόλη’’
  • ‘’Στα περιβόλια μες τους κήπους’’  
  • ‘’ Χίλια μύρια κύματα’’
  • ’’Στα κακοτράχαλα τα βουνά’’ ‘’.                        
  • Το πανηγυρικό τέλος δόθηκε με το’’’Λίγο ακόμα να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα’’, μεσα σε ατμόσφαιρα υψηλών απαιτήσεων.                                                                                                                            

Ήμουν εκεί στον Βύρωνα. Φανταζόμουνα . όμως, ότι όλα τούτα γίνονταν εδώ στο Γαλάτσι, στην μεγάλη  αίθουσα -στάδιο στο ΠΑΛΑΙ, κατά πως πρότειναν σοβαροί άνθρωποι της πόλης του Γαλατσίου, που δεν αξιώθηκαν απάντησης !!.

 Tου Ίκαρου Πετρόπουλου

 

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου