Σαν είδαν τον Ηράκλειτο λέει, να μελετά το θορυβώδες παιχνίδι των παιδιών, στοχαζόταν ό,τι ποτέ δε στοχάστηκε θνητός έξ αφορμής τέτοιου θεάματος: το παιχνίδι του Μεγάλου Παιδιού-Κόσμου, του Δία, πού γελώντας αιώνια χτίζει και γκρεμίζει κόσμους. Δεν χρειαζόταν τους ανθρώπους -ο Ηράκλειτος-, ούτε κ’ η γνώση του εξαρτιόταν από δαύτους – όσα θα μάθαινε τάχα από άλλους ή όσα ερευνούσαν παλιότεροι σοφοί, πού ‘ξεραν να ρωτούν και να μαθαίνουν, τον άφηναν αδιάφορο. «Τον εαυτό μου γύρεψα κ’ ερεύνησα», είπε χρησιμοποιώντας μιά λέξη-κλειδί για τη νοηματική διερεύνηση ενός χρησμού: σά νάταν αυτός ο απόλυτος τηρητής κ’ εκτελεστής της περίφημης δελφικής ρήσης «γνώθι σαυτόν» - και κανείς άλλος!
Η παραπάνω νιτσεϊκή σκέψη[1] ήρθε αστραπιαία στο μυαλό μου σαν άρχισαν τα κοκόρια, ως μέλη του Κονκλάβιου, να αναλύουν το μέγα θέμα του κορωναϊού, με αφορμή βέβαια τα νέα μέτρα της κυβέρνησης. Γνωστό είναι ότι το Κονκλάβιο συνεδριάζει κάθε Σάββατο μεσημέρι υπό την αύρα του θερινού κινηματογράφου «Αλέξανδρος» και της ψησταριάς του Βελή. Τότε, εκείνα τ’ αρχαία χρόνια, πήγαινες στον Αλέξανδρο, άπλωνες στο τραπέζι σου τα καλούδια από τον Βελή που είχες πρωτύτερα προμηθευτεί, και παράλληλα, παρακολουθούσες την ταινία, ρευόσουν την μπύρα, έκλανες άφοβα, φούμαρες τα τσιγάρα σου, όλα αυτά τα καλοκαιρινά βράδια, γιατί τα πρωινά των σαββατοκύριακων, στον κινηματογράφο στηνόταν η παλαίστρα και όλα τα «βαριά» ονόματα της ελληνικής πυγμαχίας έδιναν «μάχες» ηρωικές. Καρπόζηλος, Μασκοφόρος, Τρομάρας, Λαμπράκης, Παπαλαζάρου, Σουγλάκος (φυσικά) κ.α.
Αυτά συνέβαιναν στον κινηματογράφο, ειδικότερα τις Κυριακές. Τις ίδιες ώρες, τα παιδιά έπαιζαν «staka man», οι καλοί οικογενειάρχες σαν έπαιρναν ελεύθερη έξοδο από τον μακαριστό αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο -προϊστάμενο της αγίας Γλυκερίας- κατευθυνόντουσαν προς το ζαχαροπλαστείο «Νάταλι» για την καθιερωμένη γκαζόζα ή πορτοκαλάδα. Αθώα χρόνια τότε, αλλά και τώρα, την εποχή του κορωναϊού γιατί να μην είναι αθώα; Τότε υπήρχε βέβαια και μαύρη χούντα, σήμερα υπάρχει αστική δημοκρατία (όπως λένε με έμφαση οι αριστερόφρονες γενικώς), αλλά τα θεάματα, είναι διαχρονικά μη γνωρίζοντας περιορισμούς χουντικούς ή αστικο-δημοκρατικούς.
Τα μέλη λοιπόν του Κονκλάβιου συνεδριάζουν κάθε Σάββατο και σαν ειδικοί που είναι, μιλάνε, μιλάνε, μιλάνε και εννοείται πως δεν φτάνουν πουθενά, δεν λένε τίποτα. Ο Ηράκλειτος, σαν άνθρωπος νοήμων, τους ανθρώπους τους έκανε πέρα, τους βαρέθηκε, γι’ αυτό και έπαιζε με τα παιδιά, τους μόνους ανθρώπους που είναι αθώοι κι’ έχουν να πουν πράγματα ή να μάθουν τους μεγάλους πράγματα. Γιατί αλήθεια -αν αγαπώ τη γνώση- να βασανίζομαι πίνοντας το καφεδάκι μου στο καφέ ίντερνετ ακούγοντας άσχετους να μιλάνε για τον κορωναϊό σήμερα, για την πολιτική χθές, για τις αρρώστιες άλλες φορές, και να μην κάνω κάτι πάρα πολύ απλό; Τι να κάνω; Να πάρω ένα ταξί, να καθίσω αναπαυτικά στο πίσω κάθισμα και στη διαδρομή από Γαλάτσι-Σύνταγμα, ν’ ακούσω με ευλάβεια τον μόνο ειδικό της ελληνικής επικράτειας να μου πεί δυό σοβαρά κι’ εμπιστευτικά πράγματα. Ποιόν ν’ ακούσω; Μα τον ταξιτζή φυσικά. Αυτός ο καταπληκτικός τύπος -οι ταξιτζήδες γενικότερα- σου μιλάνε, αναλύουν τις καταστάσεις λές και χαϊδεύουν τ’ αυτιά σου, τόσο πολύπειροι είναι. Και τόσο γνώστες.
Όχι αγαπητοί σύντροφοι του Κονκλάβιου, δεν θα έρθω άλλο Σάββατο να σας ακούω να οχλαγωγείτε. Και μάλιστα απορώ που ο προεδρεύων δεν επιβάλει κάθε φορά που φωνασκείτε, την τάξη. Μπορεί να είστε πλανημένοι, γοητευμένοι με τα τεράστια «Εγώ» σας, αλλά έχετε και κάτι που το θεωρώ σημαντικό, ειδικότερα στις μέρες μας, είστε καλοί άνθρωποι, καλών προθέσεων δηλαδή αλλά έχετε απωλέσει τον προσανατολισμό σας. Αγαπητοί σύντροφοι, αν πραγματικά θέλετε να προχωρήσετε ένα βήμα μπροστά, αποτινάξτε από πάνω σας την αρρώστια που λέγεται πολιτική και που νομίζετε πως με αυτό τον τρόπο κάτι σπουδαίο κάνετε. Ακολουθήστε τα βήματα του αγίου (κυριολεκτικά) Ηράκλειτου που έλεγε: «Τον εαυτό μου γύρεψα κ’ ερεύνησα».
Αφήστε τον κορωναϊό στους γιατρούς, την πολιτική στους μέτριους, τον παράδεισο στους παπάδες. Ξεπεράστε τους φόβους σας και κάνετε το αποφασιστικό πήδημα, όπως το κάνουν μαζί ο ίππος και ο αναβάτης. Το άλογο και ο άνθρωπος.
[1] Φρ. Νίτσε, «Το Πάθος για την Αλήθεια», εκδόσεις Gutenberg
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
-Εκεί στο Ιντερνετ καφέ,γιατι φλυαρείτε και δεν λέτε απολύτως τίποτα?
-Το Χάος επόμενη Δημοτική αρχή?
- ‘Εν ἀρχή ἦν τὸ Χάος ... τού Γαλατσίου
- Στον καιρό του "Μπάλου"
- Δήμαρχος μαινόμενος
- Φιλάνθρωπος ή φιλόζωος
- Από την καλύβα ψηλά στο βουνό, στη γκρίζα πόλη .
- Οι αναλυτές γκρεμίζουν - τα χελιδόνια κτίζουν...
-- Καψούρες....
- Οι αναλύσεις στο Καφέ Gallo
- Ντεϊσμός και Ύβρις
Λαχανόκηποι και κάνναβις
- Στο κήπο της Παναγιάς της Ινδιάνας
-... Το Πανηγύρι
--- 12 ο' clock
- -Η Αίθουσα αναμονής στο Γαλάτσι
- Σφοδρή σύγκρουση του Δημάρχου με τον υιό του Δαιδάλου
- Αμπέλια και λαχανόκηποι στο Γαλάτσι
- Είναι η κ. Έλενα Ζέρβα η αντανάκλαση της κ. Αυλωνίτου;
- Ξανθή και κόκκινη Παναγιά
- Το Γαλάτσι στην αρχαιότητα
- Η διανόηση του Γαλατσίου στην εξορία
- Τα ιερά της πόλης μας
- Ίδιες ειδήσεις - ίδια προπαγάνδα - ίδιες μορφές
- Είδωλα ή άλλως αντανακλάσεις
- Όλα είναι "Μήδεια"...
- Αφιέρωμα στον Έρωτα
- Πανδημία και Φρόϋντ ή άλλως το καφενείον η Ελλάς - μέρος Β'
- Πανδημία και Φρόϋντ ή άλλως το καφενείον η Ελλάς
-Πλατεία Ιάκωβου Καμπανέλη...στο Γαλάτσι
- Διανόηση στο καφέ Ιντερνέτ ...
