Όσοι  << μάθαιναν >> από την Ελένη  και σε << έβλεπαν>>   τον τελευταίο καιρό, καταλάβαιναν , Γιάννη, ότι ετοιμαζόσουν να φύγεις !.Είχες πάρει την μεγάλη απόφαση.

Δεν ξέρω ποιος  ορίζει τις μεγάλες αποφάσεις του ανθρώπου.
Ο ίδιος ο άνθρωπος ή δυνάμεις έξω από τον  άνθρωπο;                                                       
Στην περίπτωσή σου, Γιάννη ,ασφαλώς έχεις συμβάλλει κι εσύ στην αναχώρησή σου γιατί έπαιρνες  κι εσύ τις  αποφάσεις που σε αφορούσαν.                             
Το αποφάσισες, ή έστω δεν απέτρεψες  το κάλεσμα  για αναχώρηση..

Γιατί αποφάσισες να φύγεις;

Δειλός δεν ήσουν .  λιποτάκτης  ποτέ . Αντίθετα ψυχωμένος ήσουν , κήρυκας αισιοδοξίας ,όμως,  σε διαρκή μετωπική σύγκρουση  με  τις άπονες και διεφθαρμένες εξουσίες.                                                                      
Τολμούσες τα απίθανα, όπως οι λίγοι εκείνοι που υπηρετούν ιδέες  και περιφρονούν το χρήμα.   Όπως οι πραγματικοί κοινωνικοί επαναστάτες .

Έβλεπες  πολύ μακρύτερα   από άλλους ειδήμονες  τα μελλόύμενα, όχι μόνον  τα δικά μας, αλλά και  του κόσμου όλου . Πόναγες και για τα σημερινά.
Δεν λιποψυχούσες, δεν τα παρατούσες, αντίθετα δυνάμωνε το πείσμα σου και προχωρούσες, παρά τα εμπόδια  που , ως  <<μεγάλος >> ,τα  ξεπερνούσες  παρά τα ανύπαρκτα ,  πενιχρά στην  διάθεσή σου  μέσα.

Και τολμούσες, ρε φίλε, μπαίνοντας   σε γήπεδα που άλλοι δεν τολμούσαν, γιατί ήσουν υπεράνω, ήσουν πραγματικός καλλιτέχνης της ανθρωπιάς, του άνθρωπου, για τον άνθρωπο.

Τολμούσες θεατρικές παραστάσεις κοστοβόρες , ωθούμενος μόνον από την ανάγκη σου για προσφορά,  για μεταλαμπάδευση του πνεύματος των κλασσικών της αρχαιότητας  στην σύγχρονη πεζότητα   της κοινωνίας μας. Αγωνιούσες για την παρακμή της, ήθελες  να την ανορθώσεις.

Δεν είπες όχι όταν σε κάλεσαν οι συνταξιούχοι της Τράπεζας της Ελλάδος να   συγκροτήσουν Θεατρική ομάδα. Δεν  Την σκηνοθέτησες απλά.  Σε  ανέδειξαν , όλοι αυτοί, μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι ,σε δάσκαλο  όχι μόνον της σκηνοθεσίας, αλλά και του .ήθους, της γνώσης, του νοήματος της ζωής, της ριζοσπαστικής θεώρησης των πραγμάτων....

Έκδηλη η επιθυμία σου να ανεβάσεις  τον πολιτισμό στην πολιτιστικά άνυδρη περιοχή της Καυταντζόγλου.  Έφτιαξες  με την Ελένη το ΕΚΣΤΑΝ. Ένα  νοικιασμένο διαμέρισμα το έκανες πολυχώρο  πολιτισμού, θεάτρου, μουσικής, παρουσίασης βιβλίων, ειδικών της γνώσης, της κουλτούρας και της   διασκέδασης. Και... ανάτασης , δηλαδή της επιθυμίας του ανθρώπου να  πετάξει παραπέρα, παραπάνω, ,να υπερυψωθεί, να   ανταμώσει  τι; σε ένα άλλο επίπεδο, εκεί όπου ανταμώνουν τα άυλα, οι ψυχές.......

Γιάννη, ξέρω ότι η Ελένη θα μιλάει μαζί σου κι εσύ θα της  λες.  Θα επικοινωνείτε με τρόπους που εμείς οι απέξω , δεν γνωρίζουμε. Ξέρω ότι θα αγωνιάς για την τύχη του ΕΚΣΤΑΝ   του, πράγματι, μεγάλου, τόσο μεγάλου ,δημιουργήματός σου.

Τι θα γίνει με το ΕΚΣΤΑΝ, Γιάννη, χωρίς την φυσική παρουσία σου;

Πάντα άκουγες τους φίλους σου. Ως ένας απ αυτούς  κάνω την πρότασή μου και ώθησε την Ελένη  να κινηθεί ανάλογα :

Το ΕΚΣΤΑΝ  πρέπει να ζήσει. Πριν και πάνω απ όλα  προστίθεται τίτλος  .Γίνετα: << ΕΚΣΤΑΝ – ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ>>. 
Ως όαση  στην πολιτιστική  ξηρασία μίας περιοχής που υποφέρει από  παραβατικότητα, αλλοίωση πληθυσμού, απουσία συνοχής κοινωνικότητας κ.λ.π. το ΕΚΣΤΑΝ   πρέπει να ζήσει και να πλουτίσει την δράση του.                                                              

Οι άνθρωποι που, κοντά  σε εσένα, τον Γιάννη Σταματίου, έχουμε  θέσει το ΕΚΣΤΑΝ  στις πρώτες προτεραιότητές μας   (είμαστε πολλοί ) , σε μία συνάντηση με πρωτοβουλία της  Ελένης, να  πάρουν την μεγάλη απόφαση για την συνέχιση της λειτουργίας του. Εκτός  από  αυτούς  θα κληθούν φορείς  και Σύλλογοι της περιοχής  και επώνυμοι  του γνήσιου πολιτισμού – τέχνης  να στηρίξουν . Μεταξύ αυτών  Ο Δήμος Αθηναίων, το Έ διαμέρισμα .                                                                                    

Ο φορέας μας , η ΔΡΑΣΗ  θα συμμετάσχει ενεργά   στην εκστρατεία  να ζήσει το ΕΚΣΤΑΝ .                                                 

Βαθιά πεισμένος ότι εκφράζω την επιθυμία σου,  σε νοιώθω  να μας παρακινείς στην συνέχιση του ΕΚΣΤΑΝ ως διευρυμένου   χώρου λαϊκου πολιτισμού

Γιάννη, .

 Ξέρω τι σημαίνει για την Ελένη να  φεύγει  από κοντά της  ένας σύντροφος με το μέγεθος το δικό σου. Στεκόμαστε δίπλα της, όχι μόνον ηθικά,  όχι από μακριά. Μαζί της  ,οφείλουμε να συνεχίσουμε  το έργο σου. 

Γιάννη, Ήθελα , την Παρασκευή να ήμουν στα Καλάβρυτα να σε αποχαιρετήσω  με κουβέντες πονεμένες αλλά και  πίστης   σε μία επίγεια ζωή  που δεν παύει να  είναι κομμάτι της  αιωνιότητας , εκεί όπου συναντιούνται, όχι τα σώματα των ανθρώπων ,αλλά   τα μεγάλα νοήματα,  τα πέραν της  πεζής << κανονικότητας >>.   

Γιάννη Σταματίου,

Στέκομαι ευλαβικά μπροστά στη σορό σου , σε χαιρετώ με την περηφάνεια του φίλου , με την διαβεβαίωση ότι  η θέση σου ΄δεν θα είναι κενή,    σε όποια συνάντηση, σε όποια συζήτηση – απόφαση  για το ΕΚΣΤΑΝ.         
       

Του Ίκαρου Πετρόπουλου