Σε αυτή τη ζωή μπορεί στην πολιτική εντός του αστικού πλαισίου να λες ψέματα με όποιο πρόσημο θες, να είσαι αναξιόπιστος με όποιο πρόσημο θες, να είσαι αφερέγγυος με όποιο πρόσημο θες, να είσαι κωλοτούμπας με όποιο πρόσημο θες, και αυτά να γίνονται ανεκτά. Τίποτα από αυτά, όμως, δεν γίνεται ανεκτό, όταν το διαπράττεις βάζοντάς του μπροστά το πρόσημο της Αριστεράς! Αριστερά δεν είναι «το άλλα λέω, άλλα εννοώ, άλλα πιστεύω κι άλλα κάνω», δεν είναι η ανακολουθία, δεν είναι το ψέμα. Είναι η συνέπεια, η ειλικρίνεια, η ευθύτητα, η αξιοπιστία. Κι ότι όλα τα προηγούμενα τα “μαγαρίζει”, αργά ή γρήγορα πληρώνεται. Κι όποιος προσπαθεί να πουλήσει σαν «αριστερό» το «δεν υπάρχει εναλλακτική» και το «δεν αλλάζει τίποτα», σε όσο περισσότερο κόσμο το έχει περάσει και του το έχει εμπεδώσει (να η μεγάλη υπηρεσία του ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα: η εμπέδωση σε πλατιά στρώματα της καθεστηκυίας προπαγάνδας ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική»), τόσο περισσότερο το βρίσκει μπροστά του, όπως το βρίσκει στο αλάτι εκείνος που κατουράει τη θάλασσα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως απότοκο της μεγάλης του υπηρεσίας στο σύστημα, δηλαδή την συντηρητικοποίηση κοινωνικών στρωμάτων μέσα από την διάψευση και την απάτη με τα οποία “κέρασε” την ελληνική κοινωνία, έλαβε το δεύτερο λογαριασμό για όσα διέπραξε, όχι μόνο την περίοδο 2019-2023 όταν ψήφιζε το 50% των νόμων της ΝΔ, αλλά για όσα διέπραξε το 2015-2019.
Στην Ελλάδα και παντού στον κόσμο, όποιος στην πολιτική έχει να διαλέξει ανάμεσα στο πρωτότυπο και στο αντίγραφο, διαλέγει το πρωτότυπο: Όταν οι Εργατικοί ακολουθούν την πολιτική της Θάτσερ οι Αγγλοι διαλέγουν τους Τόρις. Όταν οι Ολάντ ακολουθούν την πολιτική των γκωλικών οι Γάλλοι διαλέγουν δεξιούς λιμοκοντόρους. Όταν οι σοσιλαδημοκράτες ακολουθούν την πολιτική των χριστιανοδημοκρατών στη Γερμανία, οι Γερμανοί έχουν 15 χρόνια Μέρκελ κι όταν οι ευρωκομμουνιστές και οι οπορτουνιστές πάνε πακέτο με την σοσιαλδημοκρατία, εξαϋλώνονται
ΕΝ ΟΨΗ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ
Μεγάλη προσπάθεια γίνεται η νέα προσφυγή στις κάλπες σε ένα μήνα να αποδοθεί στην «κακή» και «αναποτελεσματική» απλή αναλογική, που αν πιστέψουμε τους επικριτές της είναι το τρίτο χειρότερο σε αυτή τη ζωή μετά τον δάκο και την μουχρίτσα.
Προσοχή: Απλή αναλογική, αγνή και ανόθευτη (και τέτοια δεν είναι ούτε αυτή της 21ης Μαϊου), σημαίνει δικαιοσύνη και δημοκρατία. Σημαίνει δηλαδή ότι η ψήφος του ενός μετράει όσο μετράει και η ψήφος του άλλου. Εδώ, όμως, τι συμβαίνει: Το εμπόδιο για να φτιάξουν κυβέρνηση δεν είναι η απλή αναλογική, αφού τέτοια κυβέρνηση άνετα θα μπορούσε να φτιάξει η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή με ένα κόμμα που στην προηγούμενη 4ετία ψήφισε το 70% των νόμων του κ.Μητσοτάκη. Εμπόδιο είναι οι μυλόπετρες των κομματικών τακτικών τους. Είναι η διεκδίκηση από τον καθένα για λογαριασμό του όλων των τιμαλφή της κυβερνητικής καρέκλας, για τον μεν, της εικόνας της δήθεν «ανόθευτης αντιπολίτευσης» για τον άλλον.
Αυτός είναι ο λόγος που κονιορτοποιούν και την δικαιοσύνη και την ισοτιμία της ψήφου στις μυλόπετρες τους ενοχοποιώντας την απλή αναλογική ώστε να υπηρετήσουν πολιτικά ιδιοτελείς επιδιώξεις πουλώντας φούμαρα περί σταθερότητας και λοιπών ηχηρών
Είναι το άκρο άωτο της υποκρισίας και του τακτικισμού, αυτοί που νομοθετούν προκειμένου με το 40% των ψηφισάντων να ελέγχουν το 60% των βουλευτικών εδρών, να νομοθετούν ότι γιά να γίνει απεργία πρέπει οι εργαζόμενοι να έχουν αποφασίσει με το 50%+1 και μάλιστα όχι επί των ψηφισάντων αλλά επί των εγγεγραμμένων στα σωματεία τους
Και η ζωή συνεχίζεται χαρισάμενη μεν γιά τους λίγους που είναι "καβάλα στο 'αλογο", δυσανεκτική δε για τους πολλούς που πηγαίνουν με τα πόδια και με το υστέρημα τους ταϊζουν "άλογα και αναβάτες". προδομένοι, εξαπατημένοι και μοιραίοι εθελοντές αυτόχειρες.
Τα περισσότερα παραπάνω έχουν παρθεί από ανάρτηση στον 'Ημεροδρόμο".
Γιάννης Κατσώνης του Θανάση
