Με αφορμή τις "καταγγελίες" για τα υποζύγια της Ύδρας, ένας κόσμος ιδιαίτερα ευαίσθητος, επιλεκτικά θα έλεγα εγώ, εξανίσταται και καταδικάζει το νησί της Ύδρας για κακοποίηση των ζώων εργασίας όπως αποκαλούνται τα ιπποειδή.

Και λέω επιλεκτικά, γιατί η ευαισθησία της συντριπτικής πλειοψηφίας τους, ενώ ανατριχιάζει και θυμώνει για τις εικόνες από την Ύδρα, αδιαφορεί για τα εκατομμύρια παιδιά στον τρίτο κόσμο που η παγκόσμια καπιταλιστική εκμετάλλευση τα χρησιμοποιεί ως φτηνό εργατικό δυναμικό για να  υποκαθιστούν υποζύγια και μηχανές .

Σε ότι αφορά την Υδρα, τα ζώα εργασίας είναι αναγκαιότητα. Στο νησί απαγορεύονται τα πάσης φύσης τετράτροχα και δίτροχα ακόμη. Επομένως η χρήση των υποζυγίων εργασίας είναι ζωτικής σημασίας. Είναι εκ των ουκ άνευ.

Θα συνιστούσα δε στους ευαίσθητους - ες να καταγγείλουν τους προγόνους μας μέχρι τη δεκαετία του 70, όταν τα υποζύγια ήταν συνοδοιπόροι τους στο όργωμα, στις ελιές, στο αμπέλι, στη μεταφορά ξύλων για το μαγείρεμα και το τζάκι το χειμώνα. Ήταν δηλαδή σύντροφοί τους στη  ίδια βασανιστική ζωή.

Επ' αυτών έχω προσωπική εικόνα και βιωματική άποψη.  

Να καταγγείλουν τον Ελληνικό Στρατό στην Αλβανία όπου οι Λόχοι Ορεινών Μεταφορών τα "μουλαράδικα" εκεί που δεν μπορούσαν τα αυτοκίνητα, κουβαλούσαν το απαραίτητο πολεμικό υλικό και το σιτηρέσιο των φαντάρων στην προκάλυψη των συνόρων μας.

Κακοποίηση σε σχέση με όλο το φάσμα της πανίδας υπάρχει πάντα και παντού. Και προς αυτά που αποκαλούνται συντροφιάς και προς αυτά που αποκαλούνται εργασίας.

Αρνητική όμως κριτική και ισοπέδωση  χωρίς να λαμβάνει υπόψη ιδιαίτερες χρονικές και τοπικές συνθήκες, κατά τη γνώμη μου συνιστά άγνοια και δογματισμό.

Γιάννης Κατσώνης του Θανάση

Y.Γ. Να μη ξεχάσουμε να καταγγείλουμε και την αείμνηστη Κυρία Αργυρώ που στις δεκαετίες του 50 και του 60 κουβαλούσε με το γαϊδουράκι της νερό από την "Πηγή" στα σπίτια των γαλατσιωτών που κατοικούσαν στα ψηλά και δεν είχαν σύνδεση με την Ούλεν τότε, ΕΥΔΑΠ σήμερα.