Δράσεις και συνωμοσίες στη πόλη μας

View Comments

Ας ξεκινήσω από τα γνωστά. Στις τελευταίες εκλογές ο Δήμαρχος έλαβε 74%, που σημαίνει ότι η πολύ μεγάλη πλειοψηφία των δημοτών εγκρίνει την μέχρι τούδε πορεία του στα δρώμενα του Γαλατσίου. Στον αντίποδα του 74% υπάρχει ένα ποσοστό μη μετρήσιμο, επί της χιλίοις δηλαδή που αντικρούει με σθένος, αντιδρά, ό,τι αποφάσεις λαμβάνει το δημοτικό συμβούλιο είτε κατά πλειοψηφία είτε κατά ομοφωνία.

Το ποσοστό επί της χιλίοις συναθροίζεται στους καφενέδες και κάνει πολιτική – έτσι τουλάχιστον τη βαπτίζει για να τονώσει τη μειονεξία του. Κατά διαστήματα, τόσο στους καφενέδες κι άλλο τόσο στα κοινωνικά δίκτυα, ακούγονται όλες οι πίκρες των πικραμένων, και όλες μαζί οι πίκρες βάλουν κατά του Δημάρχου: Κάνει πλατείες ο Δήμος; Κατηγορούν, δεν κάνει; Κατηγορούν. Κάνει καινούργιες θέσεις πάρκινγκ; Κατηγορούν, δεν κάνει; Κατηγορούν. Πιάνει φωτιά η κορφή του βουνού πάνω από το άλσος του Βέικου; Κατηγορούν τον Δήμο για ολιγωρία. Δεν πιάνει φωτιά; Τον χλευάζουν διότι κινείται στη πόλη με μηχανή, ενώ αν κυκλοφορούσε με αμάξι πολυτελείας και οδηγό -όπως έχει το δικαίωμα- θα τον σεβόντουσαν.

Μία μερίδα επί της χιλίοις που αν την συγκεντρώσεις δεν μαζεύονται είκοσι άτομα, άπαντα βολεμένα και ανδρωμένα εντός του συστήματος ή μάλλον, για να μην αδικώ, ελάχιστα από αυτά δεν είναι βολεμένα, άλλη δουλειά δεν έχουν να κάνουν και τη σχόλη του ελεύθερου χρόνου τους τη βαπτίζουν με λέξεις πομπώδεις, λέξεις δηλαδή άνευ νοήματος, αυτοί προσφέρουν, οι πολλοί όχι. Τους είναι άγνωστη λέξη και η ταπεινότητα, διότι ένας άνθρωπος της προσφοράς δεν διατυμπανίζει, δεν έχει ανάγκη να διατυμπανίσει την όποια προσφορά του στο κοινό καλό.

Αυτοί λοιπόν οι δήθεν της προσφοράς συμπολίτες μας, ας σκεφτούν ότι στο πολίτευμά μας αποφασίζουν οι πολλοί και όχι οι μετρημένοι στα άνω και κάτω δάκτυλα ενός ανθρώπινου σώματος. Εξοργίζονται μάλιστα που δεν αναγιγνώσκονται επιστολές τους στα δημοτικά συμβούλια και αντί να αναρωτηθούν το γιατί, βάλλον και κατά σύσσωμης της αντιπολίτευσης. Είναι τόσο ακραίοι στον ολοκληρωτικό τρόπο που σκέφτονται που ακόμα και η Λαϊκή Συσπείρωση Γαλατσίου τα είχε (έχει) κάνει «πλακάκια» με τον Δήμαρχο. Ο αγαπητός μάλιστα Larry, προχώρησε το θέμα ένα βήμα μπροστά, ισχυριζόμενος με πίκρα ότι τον Δήμαρχο τον βοήθησε να εκλεγεί με τόσο μεγάλο ποσοστό, ο αντιπρόσωπος της Λαϊκής Συσπείρωσης της πόλης μας. Larryyyyyyyyyyy….

Δήμαρχε, μπράβο στο κουράγιο σου που υπομένεις τόση μιζέρια από «προοδευτικούς» δημότες της πόλης μας. Που ό,τι κι αν κάνεις θα βρουν κάτι να σου πουν. Μπράβο σου που έχεις την ικανότητα ν’ ακούς διότι αυτοί που φωνασκούν δεν την έχουν. Όταν μιλάνε στους καφενέδες, οι υπόλοιποι θαμώνες δεν ακούνε αυτούς αλλά αυτά που έχουν στο δικό τους κεφάλι και περιμένουν να έρθει η σειρά τους για να ακούσουν την ηχώ της φωνής τους. Αυτό το σκηνικό Δήμαρχε που είναι φυσικά εντελώς σούρεαλ, το βαπτίζουν «αγωνιστική διάθεση».

Δήμαρχε, επειδή εσύ και θέλεις αλλά και μπορείς, για να ησυχάσεις από τη μιζέρια της πόλης μας, κάνε κάτι απλό, κάνε δημοψηφίσματα στις γειτονιές και ρώτησέ τες αν θέλουν υπόγεια πάρκινγκ, αν θέλουν πλατείες πάνω από αυτά, αν μακροπρόθεσμα φτιάξεις στο Δήμο μικρά πάρκινγκ συνολικής χωρητικότητας 2 ή 3.000 θέσεων. Δώσε στη μεγάλη αλλά σιωπηλή πλειοψηφία φωνή διότι αρκετά ακούστηκαν οι μερίδες επί της χιλίοις με τη συνεχή μιζέρια τους.

Ο Πεζοπόρος – ο κορίνθιος κομμουνιστής