Γαλάτσι δεκαετία του 60. Στον ένα και παλαιότερο από τους τέσσερις θερινούς κινηματογράφους, τη Ζαϊρα κάποιες Δευτέρες ο θεατρώνης Κώστας Κοφινιώτης διοργανώνει παραστάσεις τύπου βαριετέ με ηθοποιούς πρόζας και με τραγουδιστές.
 Μια Δευτέρα μάλιστα έγιναν και καλλιστεία για την ανάδειξη της Μις Γαλάτσι. Κάποιες  θαρραλέες για την εποχή κοπελιές διαγωνίστηκαν και είχαμε νικήτρια που δεν μου επιτρέπεται η αναφορά του ονόματός της. Θυμάμαι την Μαρίκα Νέζερ, κάποιο"Μουστάκα" όχι φυσικα τον Σωτήρη και άλλους που η μνήμη μου δεν μπορεί να εντοπίσει μετά από 6 και πλέον δεκαετίες.

Αυτό όμως που δεν ξεχνιέται ήταν όταν κάποια Δευτέρα  ήρθε στο Γαλάτσι η μεγαλύτερη τότε ντίβα του πενταγράμμου η Καίτη Γκρέυ Έγινε το αδιαχώρητο με συνέπεια εμείς οι μικροί αλλά και πολλοί μεγάλοι να περισσεύουμε και να είμαστε ακροβολισμένοι στην πλατεία και στους γύρω δρόμους για να την ακούμε. Μια βραδιά ονειρική στο μυαλό ενός πιτσιρίκου που είδε την φωτογραφία της Καίτη Γκρέυ στις αφίσες αναγγελίας της συμμετοχής της και άκουσε τα τραγούδια της που τα ξέραμε από τα λιγοστα΄τότε ραδιόφωνα στη γειτονιά.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ του ΘΑΝΑΣΗ