e-Galatsi

σερφάροντας στο Γαλάτσι

Ότι θα 'ρχόταν καιρός που θα αναλογιζόμαστε ‘’ που είσαι Βασίλη Παπαδιονυσιου», εμείς οι ελάχιστοι που,στα χρόνια της παντοδυναμίας του,στεκόμασταν απέναντί του ,δεν το φανταζόμαστε .Το αναλογίζομαι χρόνια τώρα όταν παρακολουθώ συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Το αναλογίσθηκα και στη χθεσινή συνεδρίασή του ( 22.6.15 ), μία ημέρα μετά την επιστροφή μας από την Κωνσταντινούπολη.                                                                                                        

 Ο Παπαδιονυσίου, αυταρχικός και αλαζόνας γιά εμάς, Χαρισματικός και ηγέτης γιά τους πολλούς ήταν πραγματικός άρχοντας στο θρόνο του. Απόλυτα κυρίαρχος στη θέση του, τόσο ως προς τη γνώση των αντικειμένων του Δήμου και των θεμάτων του Δημοτικού Συμβουλίου, όσο και ως προς την πίστη- αφοσίωση των συμβούλων του, δεν αναλωνόταν σε φλυαρίες και σε κοινολογίες.                                                                                                                                                    

Ήξερε και διάλεγε τον τρόπο που αυτός θα απαντούσε ,όχι πάντοτε με το λόγο,  αλλά και τη σιωπή η τη κλασσική του  χειρονομία, να βάζει δηλαδή  το πούρο του στο στόμα, το χέρι στη τσέπη και να εξέρχεται της αιθούσης χωρίς να ζητάει από τον Παπαδόπουλο να κάνει διάλειμμα. Συνήθως αυτό γινόταν όταν ο λόγος δινόταν στον Νέστωρα Χατζούδη που, γνώστης των θεμάτων, τον στρίμωγνε. Δεν άφηνε όμως στον Νέστωρα τις τελικές εντυπώσεις.   Ο τελικός του λόγος ήταν που μας τρέλαινε. Δεν αερολογούσε, μας πήγαινε όμως περίπατο όταν δεν είχε απαντήσεις .Και κυρίως ,ενώ δεν ήταν ρήτορας ,ήταν σπουδαίος στις ατάκες – πειράγματα. Εδώ ήταν όλο το ζουμί .Πηγαίναμε στο Δημοτικό Συμβούλιο για να θυμώσουμε αλλά και να γελάσουμε με τις έξυπνες ,ενίοτε εκνευριστικές κορώνες του .Ήταν όμως εύστοχες και έβγαζαν γέλοιο. Αυτό ο ίδιος  το καταλάβαινε και το επεδίωκε ,χωρίς ό ίδιος να γελάει.                                                                                                                                                      

Μοναδικός, όμως ,στην απέναντι πλευρά της αίθουσας ήταν και  ο Νέστωρας που εφοδιασμένος με ότι  ποιο λεπτομερειακό στοιχείο για κάθε θέμα  από τον Βασίλη Ζαφειράκη που άγρυπνα παραμόνευε πίσω του με ένα φάκελλο, εξανάγκαζε τον Παπαδιονυσίου να έρχεται μελετημένος. Ήταν αυτός ,ίσως ,ένας από τους λόγους που ο Δήμαρχος  δεν  ‘’ πήγαινε’’ καθόλου τον Β.Ζαφειράκη.                                                                                                                                                                        

Η πολιτεία του Β.Παπαδιονυσίου θα πρέπει να βγει σε βιβλίο. Δεν ξέρω αν και πόσο θα αναφερθεί ο Νέστωρας στο βιβλίο που θα κυκλοφορήσει.                                                                    

Ξεκίνησα όμως για το χθεσινό Δημοτικό Συμβούλιο. Δεν άντεξα. Ήμουν όμως εκεί στην εξέλιξη μιάς ανούσιας – αστείας αντιπαράθεσης γιά τον πολιτισμό στο Γαλάτσι που ,κατά τους άρχοντές μας, εξαντλείται  στις καλοκαιρινές εκδηλώσεις στο θέατρο του Άλσους Βέικου.Η αντιπαράθεση δεν ήταν βέβαια για το πώς θα ξεπροβάλει στη πόλη  ο οργανωμένος πολιτισμός με την αξιοποίηση και τη στήριξη στις ζωντανές δυνάμεις της πόλης , αλλά για το πόσο περισσότερα χρήματα διέθεσαν οι προηγούμενοι Δήμαρχοι για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις και για το ποιoς Δήμαρχος και ποιος αρμόδιος επί του πολιτισμού παράγοντας  ήταν ο αποτελεσματικότερος στη προσέλκυση…χορηγών!                                                                                                                                                        

Δεν κατάλαβα αν κάποιος από τους διαπληκτιζόμενους παράγοντες σκέφθηκε ότι τέτοιου μεγέθους κονδύλια ( 350.000€  τα παλιότερα χρόνια ) για το Γαλατσιώτικο φεστιβάλ , στα χέρια ανθρώπων που πονάνε τον πολιτισμό ,η πόλις σήμερα θα ήταν αρκετές σκάλες ψηλότερα.                                                                                                                                                                        

Όσο δε για την επιχορήγηση των Ι. Ναών Αγ. Γλυκερίας και Αγίας Ειρήνης για πολιτιστικές εκδηλώσεις που ήταν γραμμένο στην  Η.Δ. της συνεδρίασης δεν ξέρω τίποτα.   Το μόνο που αντιλαμβάνομαι είναι ότι ,στο Γαλάτσι αλλά και αλλού,  αρκετοί στηρίζουν τη Δημοτική και πολιτική  καριέρα τους στους παπάδες. 

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

 Στο επόμενο: Κωνσταντινούπολη και η  Δεύτερη συζήτηση γιά το ΠΑΛΑΙ.

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου