- Βρίσκεστε εδώ:
-
Αρχική
-
Εκδηλώσεις
- Συλλόγων
- Πληροφοριακά Στοιχεία
Την Κυριακή το πρωί 8 Δεκεμβρίου, η "Πρωτοβουλία για την υπεράσπιση του Πάρκου Ηνιόχου" , καιρού επιτρέποντος, διοργανώνει δεντροφύτευση στο πάρκο
- Πληροφοριακά Στοιχεία
Τη Κυριακή 8 Δεκεμβρίου στις 8:00 το βράδυ, προβάλλεται στον Πολιτιστικό χώρο Παίρνω Αμπάριζα (Λυσίου και Γαλακήδων 11 Γαλάτσι), η ταινία "Pride" (2014)
Τον Ιούνιο του 1984, μια ομάδα gay ακτιβιστών στο Λονδίνο αποφασίζει να βοηθήσει οικονομικά τον αγώνα των ανθρακωρύχων, εν μέσω της μεγάλης απεργίας ενάντια στα καταστροφικά νομοσχέδια της κυβέρνησης Θάτσερ. Όταν τα αρμόδια συνδικάτα αρνούνται να αποδεχτούν επίσημα ενίσχυση από μια τέτοια αμφιλεγόμενη ομάδα, εκείνοι βρίσκουν ένα χωριό ανθρακωρύχων της Βόρειας Ουαλίας για να στηρίξουν. Θα δεχτούν, όμως, οι κάτοικοί του βοήθεια από αυτούς τους «διαφορετικούς», κατανοώντας πως οι δυο κοινωνικές τους ομάδες έχουν περισσότερα κοινά από όσα πιστεύουν;
Feelgood με τον τρόπο που μπορούν να το κάνουν μόνο οι Αγγλοι και με εξαιρετική πολιτική τοποθέτηση πάνω στην έννοια της αλληλεγγύης, μια απίστευτη κι όμως αληθινή ιστορία ενώνει τον γκέι ακτιβισμό με την εργατική πάλη στα χρόνια της Θάτσερ και των Smiths.
Ενα ξέφρενο crowd pleaser - γεμάτο από new wave και ντίσκο anthems της εποχής, αλλά και μικρές προσωπικές ιστορίες που δεν εξαντλούνται αλλά προσθέτουν στο χάρτη μιας χώρας, τότε ανήλικης για ομοφυλόφιλους - που όταν τελειώνει σε κάνει να χειροκροτάς από ενθουσιασμό και να κλαις από συγκίνηση, είτε είσαι «αδερφή», είτε «παλικάρι», για να αναφερθούμε στη λαϊκή ρήση που αναρωτιόμαστε πότε επιτέλους θα μας βρει οριστικά «μαλλιά κουβάρια», το «Pride» κοιτάζει περήφανα το σινεμά του Κεν Λόουτς με τη ματιά ενός αυθεντικά λαϊκού σινεμά, ολοκληρώνοντας μια αληθινή ιστορία που δεν θα πίστευες ποτέ ότι θα μπορούσε να έχει συμβεί.
Αναγκαία να ειπωθεί σήμερα περισσότερο από ποτέ, ταυτόχρονα ως παράδειγμα κοινωνικής θέσης και ως κινηματογραφικής επί-θεσης.
· ΕΙΔΟΣ: Δραματική Κομεντί
· ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μάθιου Γουόρτσες
· ΚΑΣΤ: Μπιλ Νάι, Πάντι Κόνσινταϊν, Ιμέλντα Στόντον, Ντόμινικ Γουέστ, Άντριου Σκοτ, Μπεν Σνέτσερ, Τζορτζ ΜακΚέι
· ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 119'
- Πληροφοριακά Στοιχεία
Τη Κυριακή 1 Δεκεμβρίου στις 8:00 το βράδυ, προβάλλεται στον Πολιτιστικό χώρο Παίρνω Αμπάριζα (Λυσίου και Γαλακήδων 11 Γαλάτσι), η ταινία "Vertigo/Δεσμώτης του Ιλίγγου(1958)"
To αριστούργημα του Αλφρεντ Χίτσκοκ δεν είναι τυχαία μία από τις δέκα καλύτερες ταινίες στην ιστορία του σινεμά. Ξεπερνώντας τα όρια του αριστοτεχνικού θρίλερ, στέκεται ως ένα κινηματογραφικό δοκίμιο πάνω στην ταυτότητα και την μεταμόρφωση, την αγάπη και την κτητικότητα, την εξαφάνιση της γυναίκας μέσα στην εμμονή του άντρα.
O Σκότι, ένας πρώην ντετέκτιβ της αστυνομίας που πάσχει από ακροφοβία, προσλαμβάνεται για να παρακολουθεί τη Μάντλιν, τη σύζυγο ενός γνωστού του που πιστεύει ότι έχει καταληφθεί από ένα πνεύμα.
Η εμμονή του Σκότι με τη Μάντλιν μεγαλώνει καθώς εμπλέκεται όλο και περισσότερο στην υπόθεση, αποκαλύπτοντας μυστικά και ξετυλίγοντας το μυστήριο της παράξενης συμπεριφοράς της, με τραγικές συνέπειες.
Μια μεγάλη ταινία που εξερευνά θέματα όπως η ταυτότητα, η ενοχή, ο έρωτας, η εμμονή και τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και ψευδαίσθησης. Με καταπληκτικές ερμηνείες από τον Τζέιμς Στιούαρτ που αποτυπώνει συγκλονιστικά την πτώση του ήρωα από την εξιδανίκευση στην απελπισία, αλλά και από την Κιμ Νόβακ με μια ερμηνεία που προσδίδει στην ταινία μια αίσθηση μεταφυσικής αμφισημίας.
Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ
Παίζουν: Τζέιμς Στιούαρτ, Κιμ Νόβακ
Διάρκεια: 128′
- Πληροφοριακά Στοιχεία
Τη Κυριακή 24 Νοεμβρίου στις 8:00 το βράδυ, προβάλλεται στον Πολιτιστικό χώρο Παίρνω Αμπάριζα (Λυσίου και Γαλακήδων 11 Γαλάτσι), η ταινία "Ο πατέρας(2020)"
Υπόθεση
Ο Άντονι είναι ένας ιδιότροπος γέροντας που ζει μόνος στο διαμέρισμά του και δεν καλοδέχεται τις προτάσεις φροντίδας που επιλέγει η κόρη του, Αν. Εκείνη αδυνατεί να τον περιθάλπει καθημερινά και σκέφτεται σύντομα να μετακομίσει σε διαφορετική χώρα με τον σύντροφό της. Εκείνος έχει εμφανίσει σοβαρά σημάδια άνοιας.
Στα πρώτα λεπτά της ταινίας και υπό την ιδεώδη, μπαρόκ ηχητική συνοδεία του «αρθούριου» Χένρι Πέρσελ, ο σκηνοθέτης Φλόριαν Ζελέρ ακολουθεί την Ολίβια Κόλμαν (Αν) καθώς περπατά προς το διαμέρισμα του «πατέρα» της και κάνει σαφές πως πρόκειται να (παρ)ακολουθήσουμε μαζί της έναν «βασιλιά» σε πτώση. Εκεί ο Άντονι (Χόπκινς) διαφεντεύει το μοναχικό κάστρο της ζωής του με σθένος, ένα προπύργιο τάξης και μνήμης, στολισμένο με λάβαρα από το παρελθόν στο οποίο δίνει καθημερινά τις δικές του μάχες. Μέσα απ’ αυτές νιώθει πως διατηρείται ενεργός και (φευ) νικηφόρος παραμένοντας άκαμπτος σε μία αδιάλειπτη ρουτίνα μικρών (για τους υπόλοιπους σίγουρα αδιάφορων) λεπτομερειών που του παρέχουν ασφάλεια. Το σώμα έχει γεράσει, το πρόβλημα όμως εδώ είναι η προδοσία του νου. Άρα η απώλεια της ταυτότητας καθώς ο εαυτός καθίσταται διάφανος, η ρήξη με τους οικείους καθώς μετατρέπονται σταδιακά σε κάτι ανοίκειο, ο αμείλικτος χρόνος που έχει περάσει από την μητρική αγκαλιά.
Κι εδώ αφήνουμε το σενάριο, την (άριστη) σκηνοθεσία που «παίζει» με τις ανοιακές σκέψεις του πατέρα, τη φωτογραφία και μένουμε στις ερμηνείες. Άντονι Χόπκινς: Συγκινητικός, ανεπιτήδευτος, εξωπραγματικά φυσικός, σπουδαίος, εκπληκτικός! Στην ταινία, που του χάρισε μια ακόμα υποψηφιότητα για Όσκαρ, σφίγγει στομάχια και ανοίγει δακρυικούς αδένες. Δεν χρειάζεται να μιλήσει, απλά ανοιγοκλείνει τα μάτια και είναι σαν να είπε τόσα πολλά… Στην ηλικία των 84, ο σερ Χόπκινς υποδύεται έναν ηλικιωμένο ετών 84, με νικημένο το μυαλό του από το χρόνο (συμβολική η αναζήτηση του ρολογιού σε όλη τη διάρκεια της ταινίας) και προκαλεί οίκτο ανακατεμένο με θαυμασμό: Οίκτο για τον «πατέρα», θαυμασμό για τον ηθοποιό!
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Φλόριαν Ζέλερ
ΣΕΝΑΡΙΟ: Φλόριαν Ζέλερ, Κρίστοφερ Χάμπτον
ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Άντονι Χόπκινς, Ολίβια Κόλμαν, Ολίβια Γουίλιαμς, Ρούφους Σιούελ, Μάρκ Γκάτις
ΜΟΝΤΑΖ: Γιώργος Λαμπρινός
ΜΟΥΣΙΚΗ: Λουντοβίκο Εϊνάουντι
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 97'
