Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 21 Νοέμβριος 2024

Τη  Κυριακή  24 Νοεμβρίου   στις 8:00 το βράδυ, προβάλλεται στον Πολιτιστικό χώρο Παίρνω Αμπάριζα (Λυσίου και Γαλακήδων 11 Γαλάτσι), η ταινία "Ο πατέρας(2020)"

Υπόθεση

Ο Άντονι είναι ένας ιδιότροπος γέροντας που ζει μόνος στο διαμέρισμά του και δεν καλοδέχεται τις προτάσεις φροντίδας που επιλέγει η κόρη του, Αν. Εκείνη αδυνατεί να τον περιθάλπει καθημερινά και σκέφτεται σύντομα να μετακομίσει σε διαφορετική χώρα με τον σύντροφό της. Εκείνος έχει εμφανίσει σοβαρά σημάδια άνοιας. 

Στα πρώτα λεπτά της ταινίας και υπό την ιδεώδη, μπαρόκ ηχητική συνοδεία του «αρθούριου» Χένρι Πέρσελ, ο σκηνοθέτης Φλόριαν Ζελέρ ακολουθεί την Ολίβια Κόλμαν (Αν) καθώς περπατά προς το διαμέρισμα του «πατέρα» της και κάνει σαφές πως πρόκειται να (παρ)ακολουθήσουμε μαζί της έναν «βασιλιά» σε πτώση. Εκεί ο Άντονι (Χόπκινς) διαφεντεύει το μοναχικό κάστρο της ζωής του με σθένος, ένα προπύργιο τάξης και μνήμης, στολισμένο με λάβαρα από το παρελθόν στο οποίο δίνει καθημερινά τις δικές του μάχες. Μέσα απ’ αυτές νιώθει πως διατηρείται ενεργός και (φευ) νικηφόρος παραμένοντας άκαμπτος σε μία αδιάλειπτη ρουτίνα μικρών (για τους υπόλοιπους σίγουρα αδιάφορων) λεπτομερειών που του παρέχουν ασφάλεια. Το σώμα έχει γεράσει, το πρόβλημα όμως εδώ είναι η προδοσία του νου. Άρα η απώλεια της ταυτότητας καθώς ο εαυτός καθίσταται διάφανος, η ρήξη με τους οικείους καθώς μετατρέπονται σταδιακά σε κάτι ανοίκειο, ο αμείλικτος χρόνος που έχει περάσει από την μητρική αγκαλιά.

Κι εδώ αφήνουμε το σενάριο, την (άριστη) σκηνοθεσία που «παίζει» με τις ανοιακές σκέψεις του πατέρα, τη φωτογραφία και μένουμε στις ερμηνείες. Άντονι Χόπκινς: Συγκινητικός, ανεπιτήδευτος, εξωπραγματικά φυσικός, σπουδαίος, εκπληκτικός! Στην ταινία, που του χάρισε μια ακόμα υποψηφιότητα για Όσκαρ, σφίγγει στομάχια και ανοίγει δακρυικούς αδένες. Δεν χρειάζεται να μιλήσει, απλά ανοιγοκλείνει τα μάτια και είναι σαν να είπε τόσα πολλά… Στην ηλικία των 84, ο σερ Χόπκινς υποδύεται έναν ηλικιωμένο ετών 84, με νικημένο το μυαλό του από το χρόνο (συμβολική η αναζήτηση του ρολογιού σε όλη τη διάρκεια της ταινίας) και προκαλεί οίκτο ανακατεμένο με θαυμασμό: Οίκτο για τον «πατέρα», θαυμασμό για τον ηθοποιό! 

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Φλόριαν Ζέλερ
ΣΕΝΑΡΙΟ: Φλόριαν Ζέλερ, Κρίστοφερ Χάμπτον
ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Άντονι Χόπκινς, Ολίβια Κόλμαν, Ολίβια Γουίλιαμς, Ρούφους Σιούελ, Μάρκ Γκάτις
ΜΟΝΤΑΖ: Γιώργος Λαμπρινός

ΜΟΥΣΙΚΗ: Λουντοβίκο Εϊνάουντι

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 97'

https://pernoampariza.wordpress.com/2024/11/20/%cf%83%ce%b9%ce%bd%ce%b5-%ce%b1%ce%bc%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%b6%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%b7-%cf%84%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%b9%ce%b1%cf%83-16/

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 06 Νοέμβριος 2024

Την Κυριακή 10 Νοεμβρίου   στις 8:00 το βράδυ, προβάλλεται στον Πολιτιστικό χώρο Παίρνω Αμπάριζα (Λυσίου και Γαλακήδων 11 Γαλάτσι), η ταινία Office Space / Στην τρέλα του γραφείου 

Η υπόθεση: Έχοντας βαρεθεί την καθημερινή ρουτίνα και την μίζερη ατμόσφαιρα του γραφείου, ο υπάλληλος Πίτερ Γκίμπονς αποφασίζει να κάνει ό,τι μπορεί… για να απολυθεί. Υιοθετώντας μια νέα βαριεστημένη συμπεριφορά και με την βοήθεια της καινούργιας του φιλενάδας (Τζένιφερ Άνιστον), ο Πίτερ σύντομα γίνεται αυθεντία στην τεμπελιά, γεγονός που τελικά αποδεικνύεται καταλυτικό για την επαγγελματική του καταξίωση…

Η ταινία οφείλει το διαχρονικό cult status της, αποτέλεσμα ενός «δηλητηριώδους» καφκικού περιβάλλοντος, extra δόσεων μελετημένα κυνικού χιούμορ και ενός εξαιρετικού ensemble καστ το οποίο αφήνει το δικό τους στίγμα. Ξεχωρίζουν με χαρακτηριστική άνεση ο Γκάρι Κόουλ σε ρόλο εγωκεντρικού, μαλάκα αφεντικού, αλλά και ο Στίβεν Ρουτ (ο διαβόητος «stapler guy») ως το πιο χαρακτηριστικό δείγμα υποταγμένου εργαζομένου που κάποια στιγμή εκρήγνυται και κάνει την κίνηση mat. Το «Office Space» αποτελεί κλασικό δείγμα καλογραμμένης κωμωδίας καταστάσεων, μια ταινία που μοιάζει να παραμένει καταραμένα διαχρονική μέχρι και σήμερα, ένας ύμνος για την Generation X και όλες εκείνες τις banal, χαμένες ώρες που θυσιάστηκαν (και εξακολουθούν να θυσιάζονται) μπροστά από οθόνες υπολογιστών, φορτωμένα γραφεία και όνειρα στα συρτάρια.

Σενάριο – σκηνοθεσία: Μάικ Τζατζ

Παίζουν: Ρον Λίβινγκστον, Τζένιφερ Άνιστον, Ντέιβιντ Χέρμαν, Ατζέι Νάιντου, Γκάρι Κόουλ, Στίβεν Ρουτ

Ετοιμαστείτε για την πιο αντι-«γραφειοκρατική» κωμωδία του αιώνα, ικανή να «προκαλέσει τον τρόμο στα απανταχού αφεντικά όλου του κόσμου!»    (NEW YORK POST).

https://pernoampariza.wordpress.com/2024/11/05/%cf%83%ce%b9%ce%bd%ce%b5-%ce%b1%ce%bc%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%b6%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%b7-%cf%84%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%b9%ce%b1%cf%83-14/

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 15 Νοέμβριος 2024

Το  Σάββατο  16 Νοεμβρίου   στις 8:00 το βράδυ, προβάλλεται στον Πολιτιστικό χώρο Παίρνω Αμπάριζα (Λυσίου και Γαλακήδων 11 Γαλάτσι), η ταινία Η Ελιά / Εl Olivo

Η υπόθεση: Ο παππούς τής Άλμα αρνείται να επικοινωνήσει με την οικογένειά του από τότε που οι γιοί του ενέδωσαν και πούλησαν το γηραιότερο και πιο αγαπημένο δέντρο απ’ το χωράφι του. Η 20χρονη σήμερα εγγονή, όμως, ορκίζεται να φέρει πίσω την ελιά τού περήφανου αλλά ετοιμοθάνατου Ραμόν. Ακόμη κι αν χρειαστεί να φτάσει μέχρι τη Γερμανία!

Από τα πλέον ταιριαστά και δημιουργικά δίδυμα του σύγχρονου ευρωπαϊκού σινεμά, ο Εγγλέζος σκηνοθέτης Κεν Λόουτς και ο Σκοτσέζος σεναριογράφος Πολ Λάβερτι έχουν γυρίσει μαζί 12 ταινίες μεγάλου μήκους.
Εξαιρετικός σεναριογράφος και δημιουργός ολοζώντανων κινηματογραφικών χαρακτήρων που πατούν και με τα δυο τους πόδια στη γη, ο Λάβερτι συνδυάζει χιούμορ, ανθρωπιά και οξεία κοινωνική παρατήρηση, επιδιώκοντας πάντα να κάνει απολύτως σαφές το πολιτικό μήνυμά του. Κάτι το οποίο τον οδηγεί συχνά στην εύκολη απλοποίηση, η οποία αγκαλιάζει πολλές πτυχές της «Ελιάς», ενός τρυφερού road movie που αναζητεί τον τρόπο με τον οποίο οι απλοί, φτωχοί άνθρωποι του ευρωπαϊκού Νότου μπορούν να σηκώσουν το ανάστημά τους, χαμηλωμένο και από τα δικά τους λάθη, απέναντι στην οικονομική και πολιτική κυριαρχία του Βορρά.

Είναι ένα από αυτά τα καλοσυνάτα έργα που δεν σου πουλάνε Τέχνη, αλλά προσγειωμένη ιστορία, αληθινούς και απλοϊκούς ανθρώπους για ήρωες, που «πολεμάνε» έναν ανίκητο εχθρό και θέλεις να περάσεις κι εσύ από την άλλη πλευρά της οθόνης για να τους υποστηρίξεις, να κάνεις το σωστό. Αυτό το καταφέρνει και περισσότερο σε πικραίνει στο συναίσθημα παρά θέλει να σε «ελαφρύνει» ψυχικά, μέχρι να σε δικαιώσει (ίσως;) στο φινάλε. Είναι λαϊκό σινεμά, φροντισμένο και με κάποια ουσία. Αν δεν αναζητάς μια ανεγκέφαλη κομεντί της… θερινής τυπολογίας (για να μην πω και τη χώρα εθνικότητας!), είσαι σε καλό δρόμο. Αν ζητάς μονάχα το χασκόγελο και τις ροζ καρδούλες, θα σου φανεί ολίγον… αριστερό τούτο εδώ.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ιθίαρ Μπογιαΐν

ΠΑΙΖΟΥΝ: Άννα Καστίγιο, Χαβιέρ Γκουτιέρεθ, Πεπ Αμπρός

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 100'

https://pernoampariza.wordpress.com/2024/11/05/%cf%83%ce%b9%ce%bd%ce%b5-%ce%b1%ce%bc%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b9%ce%b6%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%b7-%cf%84%ce%b1%ce%b9%ce%bd%ce%b9%ce%b1%cf%83-14/

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 20 Οκτώβριος 2024

Την Κυριακή 3 Νοεμβρίου  η ΔΡΑΣΗ για την Κοινωνία ,το Πολιτισμό και τη ποιότητα ζωής, πραγματοποιεί την καθιερωμένη φθινοπωρινή  γιορτούλα της στην υιοθετημένη περιοχή των Τουρκοβουνίων,πάνω από το Λόφο Κόκκου.Μια περιοχή που έχει μεταμορφωθεί μετά από μεγάλη, διαρκή και εθελοντική δουλειά, σε ένα δάσος με τους δρόμους του, τα μονοπάτια του, την πλατεία του, με τραπέζια και παγκάκια, όλα κυριολεκτικά χειροποίητα..

17 χρόνια  υιοθεσίας αυτής της δημόσιας – αναδασωτέας περιοχής  ,που με εθελοντική, συνεχή και επίπονη προσπάθεια της Περιβαλλοντικής  Ομάδας της ΔΡΑΣΗΣ ,μεταμορφώθηκε από χώρο ουσιαστικά γυμνό - κρανίου τόπος -, σε ένα όμορφο  δάσος με τους δρόμους του ,την πλατεία του,  τον χώρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης των μαθητών των  Σχολείων που με την καθοδήγηση εμπνευσμένων Δασκάλων-Καθηγητών επισκέπτονται το χώρο και περνάνε στους μαθητές τους  πολύτιμες γνώσεις φυτών ,καταγράφοντας εικόνες .

Μια δημόσια έκταση , μέρος   του  περιαστικού δάσους Γαλατσίου ( γενικότερα  Μητροπολιτικό πάρκο Τουρκοβουνίων ) με  τεράστια σημασία για το Γαλάτσι ( και  τους κατοίκους  της Αθήνας  ) ,  του οποίου ο δασικός – αναδασωτέος  χαρακτήρας πρέπει να προστατευτεί από  κάθε  ενέργεια που, άμεσα ή έμμεσα, αμφισβητεί – υπονομεύει  τον χαρακτήρα αυτό.