Πάνω από 6 εκ. ευρώ για σημαντικά έργα ενεργειακής αναβάθμισης στο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας, από την Περιφέρεια Αττικής

Το «πράσινο» φως για σημαντικές παρεμβάσεις ενεργειακής αναβάθμισης, συνολικού προϋπολογισμού 6.5 εκ. ευρώ, στο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας, αρμοδιότητας των Κτιριακών Υποδομών (ΚτΥπ Α.Ε) δόθηκε με την υπογραφή της πράξης ένταξής του στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα "Αττική 2014-2020" από τον Περιφερειάρχη Αττικής Γιώργο Πατούλη.

Κατά την υπογραφή η οποία πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της Περιφέρειας παρόντες ήταν ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΚΤΥΠ ΑΕ Θ. Γιάνναρης, ο Αντιπεριφερειάρχης Κεντρικού Τομέα Γ. Βλάχος, ο Γενικός διευθυντής της ΚΤΥΠ ΑΕ  Θ. Κυριαζόπουλος , ο Προϊστάμενος της Διαχειριστικής Αρχής της Περιφέρειας Δ. Δρόσης και ο Δήμαρχος Γαλατσίου Γιώργος Μαρκόπουλος

Σε συνέντευξη  τους στην Εφημερίδα των Συντακτών και τον δημοσιογράφο Πέτρο Λινάρδο Ρυλμόν,ο πρώην   πρόεδρος της Δράσης   Ίκαρος Πετρόπουλος και ο νυν Πέτρος Ζάκης, μιλούν για την δραστηριότητες του Συλλόγου και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα Τουρκοβούνια και το Περιαστικό Δάσος Γαλατσίου...

Από την ηλεκτρονική έκδοση της efsyn

 

Πόσο προστατεύεται το περιαστικό δάσος του Γαλατσίου;

Toυ  Πέτρου Λινάρδου Ρυλμόν

 

Για τις επιδιώξεις και τα αποτελέσματα της δραστηριότητας τους μας μίλησαν ο πρώην και ο νυν πρόεδρος της Δράσης.

Γνωρίζουμε ότι ο δημόσιος χαρακτήρας της γης στη χώρα μας δεν είναι κατοχυρωμένος. Το περιαστικό δάσος Γαλατσίου είναι προέκταση των Τουρκοβουνίων, που έχουν χαρακτηριστεί από το 2014 Μητροπολιτικό Πάρκο και έπρεπε να έχουν αποκτήσει από τότε δική τους διοίκηση. Παραμένει όμως το δάσος αυτό σε μια διαρκή εκκρεμότητα.

Άλλο τι ανακοινώνει το κράτος και άλλο τι αποφασίζουν τα δικαστήρια, που βασίζονται μέχρι και σε τίτλους της Τουρκοκρατίας. Υπάρχουν 71 άνθρωποι οι οποίοι έχουν ιδιοκτησίες μέσα σε αυτή τη δασική δημόσια έκταση. Μάλιστα, γύρω στους 10 έχουν σπίτια και μένουν εκεί. Από έναν κληρονόμο πουλήθηκε μια έκταση για «οικισμό δασκάλων», που κατόρθωσε να πάρει τίτλους ιδιοκτησίας.

Έχουν γίνει αναδασώσεις επίσημες, οι οποίες δεν θα μπορούσαν βέβαια να γίνουν αν δεν χαρακτηριζόταν δημόσια και δασική η έκταση αυτή, και ο δήμος, έστω και με πίεση από τους πολίτες, κόβει τα χόρτα και το προστατεύει από πυρκαγιά. Η συνέχιση της αναδάσωσης είναι αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας των πολιτών και της κινητοποίησης του συλλόγου «Δράση για την Κοινωνία, τον Πολιτισμό και την Ποιότητα Ζωής» (Δράση).

Υιοθέτησαν μια καμένη έκταση που φυτεύτηκε με δέντρα αλλά και άλλα φυτά, χάραξαν δρόμους για εύκολη πρόσβαση και διαμορφώθηκαν χώροι όπου εκδηλώνεται η λαϊκή αυτενέργεια η οποία επιβραβεύεται με τις επισκέψεις πολιτών απ’ όλη την Αθήνα και πολλών σχολείων.

Η προστασία αυτής της δασικής έκτασης είναι ένας από τους στόχους του συλλόγου. Για τις επιδιώξεις και τα αποτελέσματα της δραστηριότητάς τους μας μίλησαν ο πρώην πρόεδρος και στέλεχος της Δράσης, Ικαρος Πετρόπουλος, και ο σημερινός πρόεδρος, Πέτρος Ζάκης.

● Πέτρος Λινάρδος Ρυλμόν: Τον τελευταίο καιρό σημειώνεται κινητοποίηση φορέων και κατοίκων στο Γαλάτσι για τη δασική-αναδασωτέα περιοχή των Τουρκοβουνίων. Μεταξύ αυτών και η Δράση. Ποια η αιτία των κινητοποιήσεων;

Ικαρος Πετρόπουλος: Αφορμή της μαζικής συγκέντρωσης φορέων και σωματείων της πόλης (μεταξύ αυτών και της Δράσης) στην πλατεία Ελευθερίας στο Γαλάτσι και της πορείας προς το δημαρχείο της πόλης αποτέλεσε η απόφαση 1591/21 του Αρείου Πάγου με την οποία αναγνωρίστηκε ιδιοκτήτης έκτασης 702 τ.μ. στον λόφο Κόκκου, μέσα στη δημόσια και δασική-αναδασωτέα περιοχή των Τουρκοβουνίων. Η απόφαση αυτή και κυρίως το σκεπτικό της αποτελούν ακόμη ένα αρνητικό στοιχείο μέσα στην έντονη κινητικότητα που σημειώνεται τον τελευταίο καιρό για την «αξιοποίηση» των Τουρκοβουνίων ερήμην των πολιτών και της κοινωνίας. Και το Γαλάτσι νιώθει στην καθημερινότητα των κατοίκων του τι σημαίνει αξιοποίηση όταν γίνεται στη βάση της κερδοσκοπίας.

● ΠΛΡ : Τι αποτελούν τα Τουρκοβούνια για το Γαλάτσι και την Αθήνα;

Ι.Π. Τα Τουρκοβούνια, το Μητροπολιτικό Πάρκο Τουρκοβουνίων, η γνωστή έκταση χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων μαζί με το Αττικό Αλσος και το Πεδίον του Αρεως αποτελούν μοναδικό πνεύμονα πρασίνου και υπερτοπικό πόλο δασικής αναψυχής, όχι μόνον για τους Γαλατσιώτες αλλά και για τους κατοίκους του λεκανοπεδίου. Μέρος των Τουρκοβουνίων αποτελεί το περιαστικό δάσος Γαλατσίου, όπου και το Αλσος Βεΐκου, ταυτισμένο με την ποιότητα ζωής των κατοίκων της αδιέξοδης πόλης μας. Αλλωστε, γνωστό είναι ότι στο Αλσος Βεΐκου προσφεύγουν λιγότεροι Γαλατσιώτες απ’ ό,τι κάτοικοι των άλλων δήμων.

● ΠΛΡ: Κινδυνεύουν πράγματι τα Τουρκοβούνια και το περιαστικό δάσος Γαλατσίου;

Ι.Π.: Η περιοχή, λόγω της τεράστιας αξίας της, ανέκαθεν έμπαινε στους στόχους «επενδυτών», όμως τον τελευταίο καιρό διαπιστώνεται έντονη κινητικότητα για την «αξιοποίησή» της. Και το πολύπαθο Γαλάτσι, χωρίς πλατείες, ελεύθερους χώρους, υποδομές αθλητισμού-πολιτισμού, γνωρίζει τι σημαίνει «αξιοποίηση». Το Γαλάτσι «αξιοποίησε» όλους τους ελεύθερους χώρους, χτίστηκαν τα πάντα. Και κατάντησε περικυκλωμένο σε τέσσερις δρόμους με πεζοδρόμια φρίκης, τριπλοπαρκαρίσματα στο κέντρο και προβληματική την περιφέρεια της πόλης. Η κερδοσκοπία δεν συμβιβάζεται με ελεύθερους χώρους και με το οξυγόνο.

● ΠΛΡ: Τι προτάσσουμε απέναντι στον κίνδυνο;

Ι.Π.: Αυτό που δεν αμφισβητείται και αποτελεί την ασπίδα προστασίας του δάσους είναι ο δασικός-αναδασωτέος χαρακτήρας του. Ο χαρακτηρισμός αυτός αντλεί δύναμη από το Σύνταγμα, που απαγορεύει οποιαδήποτε πράξη επ’ αυτού. Προσωπικά δεν γνωρίζω καμία απόφαση ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου (Αρειος Πάγος ή ΣτΕ) που να προσβάλλει την καταστατική ισχύ του δασικού-αναδασωτέου χαρακτήρα.

 

Ικαρος Πετρόπουλος και Πέτρος Ζάκης

● ΠΛΡ: Πώς τοποθετούνται ο δήμαρχος και οι δημοτικές κινήσεις;

Ι.Π.: Το Γαλάτσι δεν έχει ευτυχήσει να δει στην πράξη δήμαρχο και δημοτικές κινήσεις σε ενιαία γραμμή δράσης και αντιμετώπισης του ζωτικού θέματος. Ούτε η πόλη μας μπόρεσε, εκτός ορισμένων χαρακτηριστικών περιπτώσεων, να δει τις δυνάμεις της, τουλάχιστον τις ζωντανές, σε κοινή γραμμή διεκδίκησης αυτών που δικαιούνται ο δήμος και η τοπική κοινωνία. Με θλίψη αναλογιζόμαστε τις χαμένες ευκαιρίες των Ολυμπιακών Αγώνων, του Παλαί, του μετρό και τα ελάχιστα ανταποδοτικά που θα έλυναν το πρόβλημα της ταυτότητας της πόλης, της κεντρικής πλατείας, του κόμβου, των αθλητικών και πολιτιστικών υποδομών. Αυτές οι ευκαιρίες χάθηκαν με κατάληξη το «φτωχό» Γαλάτσι να επιχειρεί να «λύσει» σήμερα τα -πέραν των οικονομικών δυνατοτήτων του- χρονίζοντα δομικά προβλήματά του με δάνεια, με «δικά μας λεφτά» δηλαδή, των Γαλατσιωτών! Και μάλιστα έχουν ανακοινωθεί έργα δαπανηρά, ουσιώδη αλλά και βιτρίνας, έργα βάθους χρόνων πολλών, χωρίς να έχει ανακοινωθεί κάποια μελέτη, τόσο αναγκαία. Ο εμπειρισμός και το χωρίς οδηγό πλεύσης άνοιγμα στο μέλλον φαντάζουν πορεία στο κενό.

● ΠΛΡ: Ποια είναι τα σχέδια της Δράσης για το δάσος;

Πέτρος Ζάκης: Η Δράση από τον τίτλο της είναι πολιτιστικός και περιβαλλοντικός φορέας. Εχει δώσει κατά καιρούς μάχες για το περιαστικό δάσος και οπλίζει τους πολίτες σε ό,τι αφορά την υπεράσπισή του. Πιστεύοντας ότι με τις παρεμβάσεις αυτές φροντίζει το μέλλον των παιδιών μας. Με την περιοχή που έχει συμβάλει να διαμορφωθεί σε περιβαλλοντικό πάρκο, περνάει το μήνυμα ότι το δάσος πρέπει να προστατευτεί και κάνει δύο φορές τον χρόνο εκδηλώσεις μέσα στο δάσος για να φέρει κοντά τον κόσμο.

● ΠΛΡ: Για αυτή τη δραστηριότητα τι είναι αυτό που προέχει; Η αλλαγή συμπεριφοράς του δήμου ή η δραστηριοποίηση της κοινωνίας; Ή και τα δύο;

Π.Ζ.: Οι πολίτες του Γαλατσίου έχουν μια πικρή πείρα από το παρελθόν όσον αφορά τις δημοτικές παρεμβάσεις για τη διεκδίκηση ελεύθερων χώρων και του περιαστικού δάσους. Σε παλαιότερες εποχές έδρασαν το ιδιωτικό συμφέρον, οι εργολάβοι, η πόλη έμεινε χωρίς ελεύθερους χώρους, χωρίς μια πλατεία, και με πυκνοκατοικημένες γειτονιές χωρίς ανάσα, χωρίς διέξοδο αναπνοής. Σε ό,τι αφορά τον λόφο Κόκκου, εκδηλώθηκε κάποιο ενδιαφέρον με την ίδρυση του Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπλασης Τουρκοβουνίων (ΣΠΑΤ), ενός ενιαίου φορέα των Δήμων Γαλατσίου, Νέας Ιωνίας, Φιλοθέης και Παλαιού Ψυχικού, ο οποίος παρακολουθεί μάλλον παθητικά τα πράγματα, χωρίς να έχει για παράδειγμα ένα νομικό γραφείο που υποστηρίζει την υπόθεση «δημόσιο-αναδασωτέο».

Δεν βλέπουμε παρέμβαση, δεν βλέπουμε διεκδικήσεις, αλλά έχουμε δικαστικές αποφάσεις που κατατρώνε το δάσος, το υπονομεύουν, με την αναγνώριση ιδιοκτησιών, την ακύρωση μέρους της δασικής έκτασης με αποφάσεις της Δασικής Υπηρεσίας και καμία απόφαση για τη φύλαξή του. Σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε, οι αποφάσεις για το δάσος έρχονται η μια πίσω από την άλλη και δείχνουν ότι στο μέλλον η περιοχή μπορεί να λεηλατηθεί, και γι’ αυτό χρειάζεται μια παρέμβαση του δήμου, μια σύμπλευση με τα κινήματα της πόλης στη διεκδίκηση το δάσος να παραμείνει δάσος. Και βέβαια θεωρώ ότι πέρα από το τοπικό κίνημα πρέπει να υπάρξει ευρύτερη κινητοποίηση και ο δήμος να μπει μπροστάρης. Το κίνημα πρέπει να είναι συμπληρωματικό σ’ αυτήν την προσπάθεια, γιατί είναι γεγονός ότι πρέπει να υπάρξει μέτωπο της πόλης.

Ο δήμαρχος να μπει μπροστά να πείσει και τους αδιάφορους πολίτες ότι υπάρχει αυτή η προοπτική, ότι είναι το μέλλον μας, ότι είναι η ανάσα μας. Και να υπάρχει μια νομική υποστήριξη που θα βρίσκεται μπροστά από τις τοποθετήσεις των δικαστηρίων και θα αναδεικνύει τη διεκδίκηση για ένα κοινωνικό αγαθό. Και αυτό γίνεται με μια πίεση στην πολιτεία να κατοχυρώσει αυτή την κατάκτηση. Δεν μπορεί ο πολίτης να τρέχει στα δικαστήρια αν δεν υπάρχει η επίσημη θέση του δήμου.

 

 

«Προκαταβολές» για τις μελλοντικές υπεραξίες έχουν αρχίσει να ζητούν οι ιδιοκτήτες ακινήτων  στο Γαλάτσι και στις υπόλοιπες  περιοχές όπου θα περάσει η Γραμμή 4 του Μετρό, με τις τιμές πώλησης και ενοικίων να καταγράφουν σταθερά αυξητική τάση, που σε κάποιες περιπτώσεις,όπως στο Γαλάτσι,  αγγίζει και διψήφια ποσοστά ανόδου.

 

Παρότι οι 15 νέοι σταθμοί του Μετρό (Βεΐκου, Γαλάτσι, Ελικώνος, Κυψέλη, Δικαστήρια, Αλεξάνδρας, Εξάρχεια, Ακαδημίας, Κολωνάκι, Ευαγγελισμός, Καισαριανή, Πανεπιστημιούπολη, Ιλίσια, Ζωγράφου, Γουδή) δεν πρόκειται να λειτουργήσουν πριν από το 2030, τα ακίνητα ακόμη και σε περιοχές που κάποτε θεωρούνταν προσιτές για τα νοικοκυριά με μέσο και μικρό εισόδημα, όπως το Γαλάτσι, η Κυψέλη, ο Υμηττός, η Καισαριανή και τα Ιλίσια, έχουν αρχίσει ήδη να ακριβαίνουν.

Όπως δείχνουν στοιχεία της κτηματομεσιτικής  εταιρείας Potamianos Real Estate Group, πρωταθλητής στις αυξήσεις των ενοικίων,συγκρίνοντας το 2022 με το 2021, είναι το Γαλάτσι,με μια αύξηση που φτάνει σχεδόν στο 12%

Στο Γαλάτσι, όπου θα ανοίξουν δύο σταθμοί του Μετρό[1], τα τελευταία χρόνια καταγράφεται έντονη ανοικοδόμηση, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που διαμερίσματα πωλούνται ακόμη και από τα σχέδια.

 

Σύμφωνα με κτηματομεσίτες, τα σπίτια που βρίσκονται πέριξ των σταθμών μέσων σταθερής τροχιάς, όπως μετρό, ηλεκτρικός σιδηρόδρομος και τραμ, «εκτινάσσονται» στην πρώτη γραμμή της ζήτησης, με τα ενοίκια να είναι αυξημένα, τουλάχιστον κατά 10-12% σε σχέση με τα υπόλοιπα ακίνητα της ίδιας περιοχής, ενώ υψηλότερες είναι και οι τιμές αγοράς. Σημειώνεται ωστόσο ότι η αγορά κατοικιών «αντιδρά» με μεγαλύτερη καθυστέρηση συγκριτικά με εκείνη των μισθώσεων

ΠΗΓΗ οt.gr 

 

 [1] Οι σταθμοί του Μετρό στο Γαλάτσι είναι 

– Στη Λεωφόρο Βεΐκου στη συμβολή της Λεωφόρου Ομορφοκκλησιάς (Βεΐκου) με την οδό Τράλλεων 

– στη συμβολή της Λεωφόρου Βεΐκου) και Πρωτοπαδάκη , με την  οδό Αγ. Γλυκερίας με την Λεωφόρο Γαλατσίου

Ενώ ένας τρίτος είναι στα σύνορα Γαλατσίου & Κυψέλης

– στην οδό Ελικώνος στη συμβολή των οδών Αγίας Γλυκερίας και Πάρνηθος στον Δήμο Αθήνας, παρά τον λόφο Ελικώνος.

 

 

 

Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις λόγω εκτέλεσης εργασιών κατασκευής της γραμμής 4 του Μετρό της Αθήνας θα εφαρμοστούν από αύριο Σάββατο 28/1 έως και για δέκα 10 ημέρες στο Γαλάτσι.

Ειδικότερα καθ' όλο το 24ωρο, θα πραγματοποιηθεί προσωρινή και τμηματική διακοπή της κυκλοφορίας των οχημάτων επί της οδού Αγ. Γλυκερίας, από το ύψος της συμβολής της με τη λεωφόρο Γαλατσίου - Πρωτοπαπαδάκη έως τη συμβολή της με την οδό Ιπποκράτους(πρώτο στενό δεξιά), ρεύμα κυκλοφορίας προς Κυψέλη.

Σύμφωνα με την Τροχαία το παραπάνω χρονικό διάστημα δύναται να παραταθεί ή να μειωθεί αναλόγως με την εξέλιξη των εργασιών.

Παρακαλούνται οι οδηγοί των οχημάτων να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί κατά την διέλευσή τους από τα σημεία των εργασιών και να ακολουθούν την υπάρχουσα οδική σήμανση.

 

Γιασεμί κι αγιόκλημα θερινού σινεμά ευωδιάζει το σημερινό μας σημείωμα, απαράλλαχτα με την επέλαση του ξανθού Απρίλη, που ξελογιάζει φουριόζος αισθήσεις κι αισθήματα προαναγγέλλοντας τη δικτατορία του καλοκαιριάτου. Σέρρες 1935. Ορφανή από πατέρα η δεκατριάχρονη Αθηνά πιάνει κρυφά δουλειά ταξιθέτρια στον κινηματογράφο «Πάνθεον» για να συμβάλει στον πενιχρό οικογενειακό κορβανά. Στο παρθενικό της μεροκάματο, η μάνα και η μεγαλύτερη αδελφή της την ψάχνουν ανάστατες στα Τμήματα και τα Πρώτα Βοηθειών και τρώει το ξύλο της χρονιάς της όταν επιστρέφει στο σπίτι αργά.

Αγύριστο κεφάλι, αρνείται να τους κάνει το χατίρι. Εκούσες άκουσες υποχωρούν οι κηδεμονεύουσες για τον επιπρόσθετο λόγο ότι μόνο τα φιλοδωρήματα ανέρχονται στο τριπλάσιο του μεροκάματου της μαμάς και τα Σαββατοκύριακα στο δεκαπλάσιο. Το 1948 βρίσκει την Αθηνά να εργάζεται τα καλοκαίρια στο «Ελληνίς» στα Πατήσια και τους χειμώνες στο «Ρεξ».

Λυγερόκορμος και ελκυστικός ο Αλέξανδρος Πανταζής, μηχανικός στο θρυλικό «Μοντιάλ», στο απέναντι πεζοδρόμιο της Πανεπιστημίου, της στήνει μηχανή κι εκείνη πέφτει μετά χαράς στα δίχτυα του, λεπτοπλεγμένα σαν τούλι νυφικού. Ωρες κλεισμένος καθημερινώς στη σκοτεινή καμπίνα προβολής, ο κυρ Αλέκος απεικονίζει τα όνειρά του με δέσμες φωτός, όπως ακριβώς στις ταινίες.

Αποκτούν σάρκα και οστά το 1954, οπότε, στην Αγία Βαρβάρα Αιγάλεω, σε χώρο φίλου που του τον νοικιάζει φθηνά, φτιάχνει τον δικό τους κινηματογράφο. Τον ονομάζει ασφαλώς «Ονειρο» κι όπως όλα τα ενύπνια απλώνεται στη μέση του πουθενά. Πελάτες του οι Τσιγγάνοι απ’ τα γύρω τσαντίρια, αφού σπίτια υπάρχουν ελάχιστα σε ακτίνα χιλιομέτρων. Περί τα τέλη του ‘50 το ζεύγος επισκέπτεται για κυριακάτικο τραπέζωμα το Γαλάτσι. Φεύγοντας νωρίς το απόγευμα ο Πανταζής στέκει μαγνητισμένος αντίκρυ σ’ ένα οικόπεδο στο Παλαιό Τέρμα. Οταν φθάνει το λεωφορείο, η Αθηνά τον τραβολογά να επιβιβαστούν. Δεν υπακούει, μένοντας βυθισμένος στον κόσμο του.

 

 

Το χάνουν. Κερδίζουν, όμως, τόσο οι ίδιοι όσο και η ευρύτερη περιοχή το εμβληματικό «Σινέ Αλέξανδρος», που εγκαινιάστηκε τον Ιούνιο του 1960 και λειτούργησε αδιαλείπτως ίσαμε το 1990. Πόσες μνήμες, αλήθεια, ξυπνά. Στα μελό του Ξανθόπουλου δεν πέφτει καρφίτσα. Γεμάτα και τα 1.200 καθίσματα με μαυροντυμένες γιαγιάδες, να χύνουν καυτά δάκρυα και με πανστρατιά εγγονιών στα διαλείμματα να ματώνουν τα γόνατα στο γαρμπίλι.

Συρρέουν πλήθη από τις γύρω συνοικίες να απολαύσουν, εκτός απ’ τις ταινίες, θέατρο από θιάσους πρώτης γραμμής, αλλά και συναυλίες. Μπιθικώτσης, Καζαντζίδης και τόσοι ακόμα! Μετά τη δικτατορία ο «Αλέξανδρος» φιλοξενεί πολιτιστικές εκδηλώσεις, φεστιβάλ νεολαίας και τοπικών συλλόγων. Στη δύση της δεκαετίας του ‘80 επιδοθήκαμε σ’ έναν υπέρ πάντων αγώνα για να μη γίνει εμπορικό κέντρο. Η δημοτική αρχή, όμως, δεν το εννοούσε. Νοσταλγώ όλα τούτα διαβάζοντας το πόνημα του Νέστορα Χατζούδη «Το Γαλάτσι και οι Γαλατσιώτες στο διάβα του 20ού αιώνα» από τις εκδόσεις Ταξιδευτής.

 

 

Ισως κάθε δήμος αξίζει ένα παρόμοιο βιβλίο. Τα πανηγύρια, τα μποστάνια, οι στάνες, τα νταμάρια, οι δρόμοι, οι πλατείες, οι άνθρωποι ζωντανεύουν όπως ο «Αλέξανδρος» στις 456 σελίδες του. Πρόκειται για μαγνητική τομογραφία του τόπου από το 1900 ώς το 1974, τεκμηριωμένη με ντοκουμέντα και εύγλωττες φωτογραφίες. Του πήρε πέντε χρόνια σκληρής δουλειάς. Ετοιμάζει τώρα τον δεύτερο τόμο, από το 1975 μέχρι σήμερα. Του εύχομαι κουράγιο, υγεία και έμπνευση.

Πηγή:Efsyn
Συντάκτης: Δημήτρης Νανούρης

 

 

ΥΓ1  Διαβάστε επίσης   "Τότε που το Γαλάτσι ,είχε πέντε (5) ..σινεμάδες.

ΥΓ2 ."Θερινο σινεμαδάκι...Δεύτε τελευταίον ασπασμό" ,λέει ο φοβερός Θανάσης Βέγγος το 1990 ,στο επεισόδιο " Το μετέωρο βήμα του θερινού" της σειράς Αστυνόμος Θανάσης Παπαθάσης .

Το θερινό σινεμαδάκι ,ήταν ο σινεμάς Αλέξανδρος εγκαταλελειμμένος πλέον και με τις μπουλντόζες ετοιμες  να κατεδαφίσουν τα όνειρα των καλοκαιρινών νυχτών και να τα αντικαταστήσουν με την πραγματικότητα του  μπετόν ,του εμπορικού κέντρου  της ...ανάπτυξης.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σινεμάς Αλέξανδρος

Αγ. Γλυκερίας, 1960 - 1990. Γκρεμίστηκε και έγινε ΕΜΠΟΡΙΚΌ ΚΕΝΤΡΟ