Ο Βασίλης Κων. Αναστασόπουλος, γεννήθηκε στο Γαλάτσι,όπου συνεχίζει αδιαλείπτως να ζει, από Αρκάδες γονείς. Βιοπορίσθηκε σαν εργάτης του Τύπου και ασχολήθηκε συστηματικά με τον ορειβασία, την συγγραφή ιστορικών μελετών για την Αρκαδία, επικεντρώθηκε στα Τοπωνύμια και τις ερμηνείες τους, οργάνωσε το πρώτο στην Ελλάδα διαδικτυακό συνέδριο το 2005, διατηρεί τις δικτυακές σελίδες www.arcadians.gr (Αρκάδες Εσμέν) και την σελίδα www.opsarion.gr (σελίδα του οικισμού Ψάρι Ηραίας Αρκαδίας απ’ όπου έλκει την καταγωγή του).
Πέρα από τις μελέτες και τα συνέδρια στα οποία έλαβε μέρος, έχει συγγράψει μέχρι τώρα πέντε (5) βιβλία. Το πρώτο από αυτά με τον τίτλο «Ψάρι Ηραίας Αρκαδίας – πηγές γραπτές επί του εδάφους & επί του χάρτου», φέροντας στην επιφάνεια για πρώτη φορά ανέκδοτα αρχεία.
Σάν ορειβάτης, γνώρισε και περπάτησε όλα σχεδόν τα ελληνικά βουνά με τους φίλους του και ελάχιστες φορές οργανωμένα μέσα από τον ορειβατικό σύλλογο Λάρισας του οποίου υπήρξε για ένα μικρό διάστημα μέλος. Αποτέλεσμα της ορειβατικής του εμπειρίας, είναι η συγγραφή του δεύτερου βιβλίου του με τον τίτλο «Που είναι η Αρκαδία;». Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού που είναι απόλυτα βιωματικό, αναζητά την Αρκαδία του ρομαντισμού ορειβατώντας στο γεωγραφικό ανάγλυφο της Ελλάδας.
Λάτρης της ιστορίας και της μυθολογίας, επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στην έκδοση του τρίτου βιβλίου του, συγγράφοντας ένα ιστορικό μυθιστόρημα, μία μυθοπλασία που βασίζεται όμως σε ακριβή ιστορικά και μυθολογικά στοιχεία. Πλάθει στο βιβλίο αυτό που φέρει τον τίτλο «Ο Φύλακας της αρχαίας Ηραίας & οι απόκρυφες πόλεις της», την μυθολογική και ιστορική εξέλιξη της Ηραίας Αρκαδίας, με τρόπο σκωπτικό και γλαφυρό.
Το 4ο βιβλίο του, φέρει τον τίτλο «Λεηλασίες». Είναι ένα μυθιστόρημα που χρονολογικά εξελίσσεται κατά την δεύτερη Ενετοκρατία στον Μοριά και συγκεκριμένα στην περιοχή της κοιλάδας του Αλφειού. Μέσα από τις σελίδες του διακρίνεται η καταπίεση των Ενετών καταχτητών προς τον υπόδουλο Έλληνα, αλλά και ο τρόπος που αυτός προετοιμάζει την ελευθερία του.
Το 5ο βιβλίο του είναι μία ποιητική συλλογή με τον τίτλο «Ποίησις έκ του προχείρου». Ποιήματα που γέννησε αβίαστα η παρατήρηση της καθημερινότητας.
Σήμερα, ετοιμάζεται να εκδόσει το 6ο βιβλίο του με τον τίτλο «Μία “καθώς πρέπει” στρατιωτική θητεία – από το 502 μ.τ.π. του Έβρου έως το ΓΕΕΘΑ». Με τρόπο πάλι σκωπτικό, δίνει στρατιωτικές ιστορίες, απομυθοποιεί τα ιερά και όσια της φυλής, και όσα έζησε κατά την 24μηνη θητεία του.
Παράλληλα, ετοιμάζει και θα εκδόσει τους προσεχείς μήνες, το 7ο βιβλίο του που έχει σαν θέμα την «Ιστορία του Ελληνικού Τύπου», κυρίως μέσα από ανέκδοτες πηγές από το 1916 έως και το πρόσφατο παρελθόν.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, περίπου 13 ετών, αρθρογράφησε στην αθηναϊκή εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» σε εβδομαδιαία βάση, για την φύση και το κυνήγι στην Ελλάδα.
Σήμερα, απολαμβάνει το παρόν.
Από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα στην ευρύτερη περιοχή του Γαλατσίου, ως κάτω στην οδό Ταϋγέτου[1*], λειτουργούσαν κατά καιρούς σε διάφορα σημεία υποτυπώδη, πρωτόγονα λατομεία και ασβεστοκάμινα που κάλυπταν πρόσκαιρες, περιστασιακές ανάγκες μικρών έργων.
Από τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα όμως, όταν άρχισε σταδιακά η κατασκευή των βασικών αστικών υποδομών και η βελτίωση των συνθηκών στέγασης στο συγκρότημα της πρωτεύουσας, η ζήτηση δομικών υλικών-προϊόντων επεξεργασίας της πέτρας, αυξάνονταν με ρυθμούς που μόνο με την παραγωγή τους σε οργανωμένη βιομηχανική βάση μπορούσε να καλυφθεί. Το Γαλάτσι διέθετε, για το σκοπό αυτόν, δύο πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα. Πλούσια αποθέματα πέτρας καλής ποιότητας και εγγύτητα στα σημεία ζήτησης.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1930 στήθηκαν στην περιοχή δεκάδες μικρά και μεγάλα νταμάρια, καθώς και μερικά ασβεστοκάμινα, μεταξύ των οποίων ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα τεχνολογικά, το Καμίνι της οδού Καραϊσκάκη. Το Καμίνι είναι τύπου Hoffman και ιδιοκτήτες του ήταν δυο Έλληνες από την Κρήτη, ονομαζόμενοι Τσιδάκης και Μιχαλάκης. Κατασκευάστηκε το 1933 από Γερμανό μηχανικό και Έλληνες τεχνίτες από την Δράμα.
Η λειτουργία του Καμινιού χωρίζεται σε δυο περιόδους,σε σχέση με το είδος της πρώτης ύλης της καύσης.Στη πρώτη περίοδο χρησιμοποιούσαν κάρβουνο,το οποίο οι θερμαστές έριχναν από το δώμα μέσω των οπών τροφοδοσίας (φουγαράκια). Η κατανάλωση σε κάρβουνο αντιστοιχούσε σε τέσσερα καρότσια ανά τρύπα. Μετά το 1958 το κάρβουνο αντικαταστάθηκε από το πετρέλαιο. Έτσι τα «δωμάτια» στα οποία γίνονταν τροφοδοτούνταν με καυτό πετρέλαιο μέσω σωλήνων που εισχωρούσαν στις τρύπες. Η τροφοδότηση γινόταν με καυστήρες με μπεκ.
Η λειτουργία του «ασβεστάδικου», όπως το αποκαλούσαν, ανεστάλη στη διάρκεια της κατοχής. Στο κτηριακό συγκρότημα εγκαταστάθηκε ιταλική στρατιωτική μονάδα και οι Ιταλοί στρατιώτες μετέτρεψαν τον ελεύθερο χώρο σε λαχανόκηπο και ποδοσφαιρική αλάνα. Στη συνέχεια, μετά την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής και για το χρονικό διάστημα που κράτησαν οι συγκρούσεις, που έμειναν στην ιστορία ως «Δεκεμβριανά», ο ΕΛΑΣ στάβλιζε στο χώρο μικρό αριθμό αλόγων που χρησιμοποιούσε για τη μεταφορά εφοδίων στις μονάδες του. Κατά τις συγκρούσεις αυτές οβίδα των αγγλικών στρατευμάτων που ρίχθηκε από τον Λυκαβηττό κατέστρεψε μέρος της κορυφής της καμινάδας του (Μαρτυρίες: Γιάννη Πατέλη, Γιάννη Ψιλόπουλου).
Μετά τον πόλεμο και τις εμφύλιες συγκρούσεις, με τη σταδιακή σταθεροποίηση της πολιτικής κατάστασης, άρχισε και η επαναλειτουργία του Καμινιού, που κράτησε μέχρι τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1970. Για μια εικοσιπενταετία σχεδόν δούλευε νυχθημερόν παράγοντας το πολύτιμο οικοδομικό υλικό, μέχρι το τέλος της λειτουργίας του.
Στα τέλη της δεκαετίας του '70 το καμίνι έπαψε να λειτουργεί.
Στις 2 Σεπτεμβρίου 2012,επί δημαρχίας του Κυριάκου Τσίρου, έγιναν τα εγκαίνια του νέου πολιτιστικού κέντρου «Καμίνι» του Δήμου Γαλατσίου.(είχε ξεκινήσει επί Δημαρχίας Τούντα) Η εγκαταλελειμμένη ασβεστοκάμινος, σύμβολο του παλιού Γαλατσίου, μεταμορφώθηκε σε ένα πρότυπο, μοντέρνο και λειτουργικό πολιτιστικό κέντρο.
Πηγή:www.tokamini.gr
(πληροφορίες από το βιβλίο του Δήμου Γαλατσίου «Γαλάτσι,Ασβεστοκάμινα,Νταμάρια» και το βιβλίο του Ν. Χατζούδη , «Το Γαλάτσι και οι Γαλατσιώτες στο διάβα του 20ου αιώνα»)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
[1*]
Εργατικό ατύχημα στο Γαλάτσι.
Σύμφωνα με το Σωματείο Εργαζομένων του Δήμου Γαλατσίου, το πρωί της Τρίτης, εργαζόμενη στην καθαριότητα του δήμου, κατά τη διάρκεια της αποκομιδής απορριμμάτων, τραυματίστηκε όταν αυτοκίνητο έπεσε στο απορριμματοφόρο στο οποίο επέβαινε.
Από τη σύγκρουση η εργαζόμενη, που βρισκόταν στο σκαλί του απορριμματοφόρου, τραυματίστηκε και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο ΚΑΤ.Ευτυχώς ο τραυματισμός της δεν ήταν πολύ σοβαρός(αντιλήφθηκε έγκαιρα το φρενάρισμα του αυτοκινήτου) και αφού της παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες, επέστρεψε σπίτι της.
Ευχές για μια γρήγορη και πλήρη ανάρρωση!!!
Ο πρώτος από τους δύο μετροπόντικες βρίσκεται ήδη στο εργοτάξιο της Κατεχάκη, όπου συναρμολογείται και εκτιμάται, ότι μέσα στον Φεβρουάριο, θα ξεκινήσει την εκσκαφή της σήραγγας από την Κατεχάκη για να φτάσει στον Ευαγγελισμό μετά δύο χρόνια
Ο δεύτερος μετροπόντικας εκτιμάται ότι θα έρθει στη Βεΐκου το καλοκαίρι, για να ξεκινήσει έως τις αρχές του φθινοπώρου το έργο του . Στην Βεΐκου κοντά στην πεζογέφυρα θα ξεκινήσουν άμεσα οι εργασίες κατασκευής ενός πολύ μεγάλου ορύγματος, διαστάσεων περίπου 200×30 μέτρων και βάθους 32 μέτρων στο οποίο θα μπει ο μετροπόντικας.
Ο μετροπόντικας αυτός ,θα χρειαστεί 27 μήνες για να φτάσει στον Ευαγγελισμό, όπου τα δύο άκρα της σήραγγας θα ενωθούν
Οι δύο μετροπόντικες της γραμμής 4 είναι πιο εξελιγμένοι τεχνολογικά «Τα νέα μηχανήματα έχουν τη μεγαλύτερη μέγιστη ταχύτητα και την δυνατότητα να σκάβουν και να κατασκευάζουν έως 30 μέτρα σήραγγας την ημέρα. Επειδή αυτή η ταχύτητα επιτυγχάνεται μόνο με ιδανικές συνθήκες, οι οποίες δεν υπάρχουν στο υπέδαφος της Αθήνας, εκτιμάμε ότι κατά μέσο όρο θα κατασκευάζουν 14 μέτρα σήραγγας την ημέρα, ενώ συνήθως οι επιδόσεις των αντίστοιχων μηχανημάτων ήταν έως σήμερα στα 9-12 μέτρα/ημέρα»,
ΠΗΓΗ Η Καθημερινή
Δύο αλλοδαποί ηλικίας 43 και 36 ετών, εκ των οποίων ο πρώτος όπως διαπιστώθηκε, ήταν δραπέτης φυλακών, συνελήφθησαν στο Γαλάτσι από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Δίωξης Ναρκωτικών της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής.
Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο δράσεων της Δίωξης Ναρκωτικών, μετά από έρευνα σε οικία στο Γαλάτσι, ο 43χρονος βρέθηκε να κατέχει πιστόλι των 9mm και γεμιστήρα με πέντε φυσίγγια. Στην ίδια οικία ευρισκόμενος ο 36χρονος, διαρκούσης της έρευνας, αποπειράθηκε να δώσει στον προαναφερόμενο πλαστό Ειδικό Δελτίο Ταυτότητας Ομογενούς με στοιχεία τρίτου ατόμου και φωτογραφία του 43χρονου, με σκοπό να ματαιώσει τη δίωξη.
Μετά την εξακρίβωση των στοιχείων του 43χρονου, διαπιστώθηκε ότι αναζητείται ως δραπέτης Καταστήματος Κράτησης, στο οποίο εξέτιε συνολική ποινή κάθειρξης 25 ετών για ληστεία, απόπειρα ανθρωποκτονίας, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία. Κατασχέθηκαν πιστόλι των 9mm με γεμιστήρα που περιείχε πέντε φυσίγγια και ένα πλαστό Ειδικό Δελτίο Ταυτότητας Ομογενούς.
Οι συλληφθέντες,κατηγορούμενοι, κατά περίπτωση, για παράβαση της νομοθεσίας περί όπλων, πλαστογραφία και υπόθαλψη εγκληματία,οδγηγήθηκαν στον Εισαγγελέα.
ΠΗΓΗ NEWS.GR