- Βρίσκεστε εδώ:
-
Αρχική
- Άλλα νέα
- Πληροφοριακά Στοιχεία
Αν είστε ανάμεσα σ’ αυτούς ,που για διάφορους λόγους δεν θα εγκαταλείψουν τη πόλη, μην σας παίρνει από κάτω.
Το Πάσχα στο Γαλάτσι, μπορεί να μην συνοδεύεται από το όμορφο φυσικό περιβάλλον και τ’ αρώματα του χωριού ,σίγουρα όμως η μυρωδιά και η γεύση από το Φούρνο Μαρέτση, μας γυρίζουν χρόνια πίσω και μας φέρνουν πιο κοντά στο παραδοσιακό Πάσχα, τότε που κάποιες γειτονιές ...μύριζαν ακόμα χωριό.
Μια καλή ιδέα λοιπόν, για το τραπέζι της Κυριακής θα ήταν να στείλουμε ,όπως κάναμε παλιά , το ταψάκι με το αρνί στον φούρνο της γειτονιάς μας …όπου ο ο Στέλιος ο μάστορας, από νωρίς το πρωί έως τις 1:30 το μεσημέρι, , θα αναλάβει να μας το ψήσει με τρόπο,που θα μας κάνει να γλείφουμε τα δάχτυλά μας.
Το Πάσχα όμως δεν τελειώνει στο αρνάκι. Προφανώς αργά το απόγευμα ,θα θέλαμε ν’ αλλάξουμε γεύση και να δοκιμάσουμε κάτι το γλυκό και σιροπιαστό. Και γι’ αυτό έχει προβλέψει ο Στέλιος...Μια ματιά μονάχα φτάνει , στο κανταϊφι-γαλακτομπούρεκο ή το γαλακτομπούρεκο, για να γεμίσει χαρά η ψυχή μας και γλύκα ο ουρανίσκος μας.
Λεωφόρος Γαλατσίου 82 – Στάση Λιναρά 210-2024963 210-2281605
- Πληροφοριακά Στοιχεία
Ημέρα αφιερωμένη στη γυναίκα.Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Ιστορία της 8ης Μαρτίου
Η 8η Μαρτίου ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.
Η ιδέα για τον εορτασμό της προέκυψε κατά το πέρασμα στον 20ό αιώνα, το οποίο σηματοδοτήθηκε από την εκβιομηχάνιση, την πληθυσμιακή έκρηξη και τις ριζοσπαστικές ιδεολογίες. Το έναυσμα, όμως, είχε δοθεί αιώνες πριν, με τη Λυσιστράτη να πρωτοστατεί σε μια ιδιόμορφη «φεμινιστική» απεργία, προκειμένου να τελειώσει ο πόλεμος των ανδρών.
Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης οι γυναίκες του Παρισιού ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα» στις Βερσαλίες. Η γιορτή ουσιαστικά αφορά στους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητα τους έγραψαν ιστορία.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εργάτριες στο τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού κινητοποιήθηκαν στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των λευκοντυμένων γυναικών, όμως το εργατικό κίνημα είχε ήδη γεννηθεί. Δυο χρόνια αργότερα, οι γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα για τη χειραφέτηση τους.
Το 1908 παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής.
Στα 1910, η σοσιαλίστρια Κλάρα Ζέτκιν, (διεθνής αγωνιστική φυσιογνωσία του εργατικού και γυναικείου κινήματος), στην Δεύτερη Διεθνή Συνδιάσκεψη, στην Κοπεγχάγη, πρότεινε η 8η του Μάρτη να ορισθεί ως «Παγκόσμια Ημέρα». Η πρόταση έγινε δεκτή και από τις 17 χώρες που συμμετείχαν. Τέλος, στα 1977, ο Ο.Η.Ε., όρισε την 8η του Μάρτη, ως «Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη».
Η Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε για πρώτη φορά από το Σοσιαλιστικό Κόμμα των ΗΠΑ στις 28 Φεβρουαρίου 1909. Ο εορτασμός της καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς.
Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η φεμινίστρια Alexandra Kollontai έπεισε τον Λένιν να επισημοποιήσει τη γιορτή στη Σοβιετική Ένωση, όμως μέχρι το 1965 αυτή παρέμεινε γιορτή των εργατών.
Αυτό το παγκόσμιο κίνημα επηρέασε και την Ελλάδα. Αναβαθμίστηκε η θέση της γυναίκας στην Ελληνική κοινωνία, τουλάχιστον θεσμικά, το 1952 με το νόμο 2159, όπου οι Ελληνίδες απέκτησαν το δικαίωμα «εκλέγειν και εκλέγεσθαι». Πρώτη Ελληνίδα βουλευτής, η Ελένη Σκούρα.
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος το 1960 αναζωογόνησε το ενδιαφέρον για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Στις μέρες μας, όμως, σε πολλές χώρες η ημέρα αυτή έχει χάσει το πολιτικό της μήνυμα: Αφενός εμπορευματοποιήθηκε και αφετέρου εκλήφθηκε ως ευκαιρία για να εκφράσουν οι άνδρες την αγάπη τους στις γυναίκες, όπως κατά την Ημέρα της Μητέρας και του Αγίου Βαλεντίνου.
Ωστόσο, περιστατικά που σημειώνονται με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας τη Γυναίκας, αποδεικνύουν την ανάγκη προβολής και τίμησης, αν μη τι άλλο, των αγώνων των γυναικών. Στην Τεχεράνη στις 4 Μαρτίου 2007, η αστυνομία ξυλοφόρτωσε χιλιάδες άνδρες και γυναίκες που σχεδίαζαν συλλαλητήριο για τον εορτασμό της ημέρας. Οι δεκάδες γυναίκες που συνελήφθησαν κρατήθηκαν για μέρες στην απομόνωση. Οι ακτιβίστριες Shadi Sadr και Mahbubeh Abbasgholizadeh αφέθηκαν ελεύθερες μετά από δεκαπέντε μέρες απεργία πείνας.
Η Γυναίκα σήμερα
Παρόλο που ζούμε στον 21ο αιώνα, μια στις τρεις γυναίκες παγκοσμίως έχει υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία στη ζωή της συνήθως από τον σύντροφό της. Η ανισότητα και οι διακρίσεις σε πολλές χώρες θεωρούνται φυσιολογικές.
Στην Ινδία ξεκινούν πριν τη γέννηση, αφού υπολογίζεται ότι ένα κορίτσι χάνεται κάθε λεπτό από έκτρωση, διότι η ινδική κοινωνία τα θεωρεί βάρος.
Στη σχολική ηλικία, ακόμα και στις μέρες μας, υπάρχουν κορίτσια που δεν έχουν την ευκαιρία να πάνε ή να τελειώσουν το δημοτικό μόνο και μόνο επειδή είναι κορίτσια. Στον κόσμο μας ζουν σχεδόν 500 εκατομμύρια γυναίκες που δεν γνωρίζουν γραφή κι ανάγνωση και αποτελούν το 64% του συνόλου των αναλφάβητων ανθρώπων του πλανήτη.
Σε χώρες όπως η Κένυα, η Σομαλία, η Αίγυπτος, η Αιθιοπία και το Κουρδιστάν κορίτσια συνήθως 5 με 15 ετών υπόκεινται σε κλειτοριδεκτομή. Υπολογίζεται ότι 129 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες στον κόσμο το έχουν υποστεί στις 29 χώρες όπου διαπράττεται αυτή η πανάρχαια και απάνθρωπη πρακτική.
Η βία κατά των γυναικών από τους συντρόφους τους είναι σε ορισμένες χώρες τόσο συνηθισμένη που είναι κοινωνικά αποδεκτή. Παγκοσμίως, η μία από τις δύο γυναίκες που δολοφονείται , πεθαινει από τα χέρια του συντρόφου της.
Η ενδυνάμωση των γυναικών, η εκπαίδευσή τους για τα δικαιώματά τους, η συμμετοχή τους σε συνεταιρισμούς ανάπτυξης εισοδήματος είναι κάποιες από τις λύσεις που εφαρμόζει η ActionAid ώστε η βία κατά των γυναικών να μειωθεί.
Για την ActionAid τα δικαιώματα των κοριτσιών και των γυναικών αποτελούν προτεραιότητα κάθε μέρα. Η ενδυνάμωση και η εκπαίδευση τόσο των ίδιων των κοριτσιών και γυναικών όσο και ολόκληρης της κοινότητας αποτελεί βασικό παράγοντα ώστε οι γυναίκες να γίνουν οι ίδιες η κινητήρια δύναμη της αλλαγής.
- Πληροφοριακά Στοιχεία
ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ 82 , 210-2024963
Οι γείτονες οι Ιταλοί λένε "Δεν υπάρχει δύο , χωρίς τρία..." Αυτό συμβαίνει και στον φούρνο του Στέλιου.Δεν γίνεται, όταν έχεις γευτεί τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα, να μην δοκιμάσεις την βασίλισσα της Πρωτοχρονιάς, που με μεγάλη ανυπομονησία ετοιμάζεται και αρωματίζεται ,για να σας κάνει ποδαρικό.
Στη βασιλόπιτα του Στέλιου συναντιούνται η υψηλή ζαχαροπλαστική, η ποιότητα των υλικών και το πάθος για την δημιουργία και τη παράδοση.
Το μοναδικό δίλημμα που θα προκύψει από μια στάση στο φούρνο Μαρέτση είναι:
Βασιλόπιτα τύπου τσουρέκι ή βασιλόπιτα τύπου κέικ;
Εννοείται βέβαια,ότι επιλέγοντας τη μια από τις δυο, θα έχεις χάσεις την ευκαιρία να γευτείς την άλλη.Αν βέβαια , είστε τύποι που δεν σας αρέσουν τα διλήμματα....φεύγετε έχοντας πάρει μαζί σας και τις δύο.
Είναι σαν να έχετε κερδίσει το φλουρί!!!
Ιστορία της βασιλόπιτας
Το έθιμο της βασιλόπιτας είναι πολύ παλαιό, προέρχεται από εκείνο το τελούμενο στην αρχαία εορτή των «Κρονίων» (των ρωμαϊκών «Σατουρναλίων») που παρέλαβαν οι Φράγκοι, από τους οποίους και προήλθε η συνήθεια της τοποθέτησης νομίσματος μέσα στη πίτα και της ανακήρυξης ως «Βασιλιά της βραδιάς» αυτού που το έβρισκε.
Κατά άλλο έθιμο, αντί νομίσματος, έβαζαν φασόλι και αυτόν που το έβρισκε τον αποκαλούσαν “φασουλοβασιλιά”.
– Το κόψιμο στις βασιλόπιτας είναι από τα ελάχιστα αρχέγονα έθιμα που επιβιώνουν. Σύμφωνα με τον καθηγητή Δημήτρη Λουκάτο αποτελεί εξέλιξη του γνωστού και λαϊκού εθίμου στις πρωτοχρονιάτικης πίτας. Στην αρχαιότητα υπήρχε το έθιμο του εορταστικού άρτου, τον οποίο σε μεγάλες αγροτικές γιορτές οι αρχαίοι Έλληνες πρόσφεραν στις θεούς.
– Τέτοιες γιορτές ήταν τα Θαλύσια και τα Θεσμοφόρια. Χαρακτηριστικό στοιχείο στις βασιλόπιτας είναι ότι ο άνθρωπος δοκιμάζει την τύχη του με το κέρμα στις, προσπαθώντας να μαντέψει πώς θα του έρθουν τα πράγματα στη νέα χρονιά. Σε όποιον πέσει το φλουρί, στις θα είναι ο τυχερός και ευνοούμενος του νέου έτους! Η ορθόδοξη παράδοση συνέδεσε το έθιμο με τη Βασιλόπιτα.
Ορθόδοξη θρησκευτική παράδοση
Η θρησκευτική παράδοση συνδέει την Βασιλόπιτα με την προσωπικότητα του Μεγάλου Βασιλείου, στον οποίο οφείλει και το όνομά της.
Στα χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη, όταν το Βυζάντιο κήρυξε τον πόλεμο στην Περσία, ο Ιουλιανός πέρασε με τον στρατό του από την Καισάρεια. Τότε διέταξε να φορολογήσουν όλη την επαρχία και τα χρήματα αυτά θα τα έπαιρνε επιστρέφοντας για την Κωνσταντινούπολη.
Έτσι, οι κάτοικοι αναγκάσθηκαν να δώσουν ό,τι είχε ο καθένας σε χρυσαφικά και νομίσματα. Όμως ο Ιουλιανός σκοτώθηκε άδοξα σε μια μάχη στον πόλεμο με τους Πέρσες και δεν ξαναπέρασε ποτέ από την Καισάρεια.
Τότε ο Άγιος Βασίλειος έδωσε εντολή από τα μαζεμένα χρυσαφικά τα μισά να δοθούν στους φτωχούς, ένα μικρό μέρος στις ανάγκες των ιδρυμάτων της ‘’Βασιλειάδας’’ και τα υπόλοιπα τα μοίρασε στους κατοίκους με ένα πρωτότυπο τρόπο: έδωσε εντολή να ζυμώσουν μικρά ψωμιά και σε κάθε ένα τοποθέτησε μέσα από ένα νόμισμα ή χρυσαφικό και κατόπιν τα μοίρασε στα σπίτια.
Έτσι τρώγοντας οι κάτοικοι τα ψωμιά έβρισκαν μέσα κάποιο από τα αφιερωθέντα τιμαλφή. Με τον τρόπο αυτό γεννήθηκε το έθιμο της πίτας που ονομάσθηκε Βασιλόπιτα, στην οποία βάζουμε ένα φλουρί. Αυτός στο κομμάτι του οποίου θα ‘’πέσει’’ το φλουρί, θεωρείται ότι είναι τυχερός και θα έχει μια καλή χρονιά.
Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη Βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, τη μέρα του Αγίου Βασιλείου .Η Βασιλόπιτα Αγιοβασιλιάτικο έθιμο πολλών αιώνων, μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, για να μας θυμίζει την αγάπη και την καλοσύνη αυτού του Μεγάλου Αγίου.
