e-Galatsi

σερφάροντας στο Γαλάτσι

Κύριοι του e-galatsi, επιτυχία σας μεγάλη, που εντοπίσατε  την μακέτα της Αττικό μετρό που  προβλέπει :

 «έναν νέο Περιφερειακό , που θα ξεκινά  λίγο πριν από το Άλσος, θα παρακάμπτει την Λεωφόρο Βεϊκου και θα σκάει στον Περιφερειακό του Αττικού Άλσους, με έναν τεράστιο χώρο στάθμευσης, στον υπό διαμόρφωση χώρο του πρώην λατομείου ΛΑΤΌ» .

Όμως  δεν φοράγατε  τα καλά γυαλιά σας .

Άκου λοιπόν, τι λέει η μακέτα :

Πράγματι , πρόκειται  για  «έναν νέο Περιφερειακό , που θα ξεκινά  λίγο πριν από το Άλσος, θα παρακάμπτει την Λεωφόρο Βεϊκου» που, όμως δεν θα  σκάει στο Αττικό Άλσος ,αλλά   θα φθάνει  στην κορυφή στο λατομείο Βιαρρόπουλου , όπου θα σπάει στα δύο.
Η αριστερή παρακαμπτήριος θα  πηγαίνει απ’ ευθείας  στο Ελικοδρόμιο της Γιάννας, γιατί το ελικόπτερό της  χάλασε  και θα κινείται με αυτοκίνητο.                                                             

Μετά από 7 χρόνια αιματηρών αγώνων ενάντια στην Οθωμανική αυτοκρατορία, στην ιερά συμμαχία των Ευρωπαϊκών  Βασιλείων, τις αντιδράσεις εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων των βολεμένων αρχιερέων, κοτζαμπάσηδων και λοιπών παρατρεχάμενων που αντλούσαν την ευμάρεια τους υπηρετώντας την Οθωμανική κυριαρχία, 800.000 χιλιάδες Έλληνες που κατοικούσαν στην Πελοπόννησο, στη Ρούμελη και σε κάποια νησιά του Αιγαίου, κατάφεραν το αδιανόητο και από το 1828 με την έλευση του κυβερνήτη Καποδίστρια και τέλος από τις 3 φλεβάρη του 1830 με το πρωτόκολλο του Λονδίνου, δημιούργησαν το πρώτο στην Ιστορία Ελληνικό κράτος.

Κατά  τη διάρκεια του αγώνα ,ο Ιμπραήμ έχει εισβάλει στην Πελοπόννησο. Οι Έλληνες επαναστάτες σχεδόν παντού υποχωρούν, οι άμαχοι εγκαταλείπουν τις εστίες τους και κρύβονται σε σπηλιές και αποκλείστρες. Ο Αιγυπτιακός στρατός με την τεχνογνωσία που του προσφέρουν Ευρωπαίοι αξιωματικοί, σκοτώνει, καίει, ξεριζώνει δέντρα για να δυσκολέψει την τροφοδοσία των προϊόντων και αιχμαλωτίζει γυναικόπαιδα.
Η τύχη αυτών των δυστυχισμένων υπάρξεων είναι τραγική. Γυναίκες και κορίτσια βιάζονται και μεταφέρονται στα χαρέμια του Μισιριού. Εκεί όλες, με την τιμή τους  καταρακωμένη και κάποιες με ένα "μπάσταρδο" στην αγκαλιά, ζουν το δράμα της αιχμαλωσίας τους.

Όμως το μεγαλύτερο δράμα για αυτές της υπάρξεις προέκυψε αργότερα. Όταν το ελεύθερο πλέον Ελληνικό Κράτος επιχείρησε την ανταλλαγή ή εξαγορά των αιχμαλώτων γυναικόπαιδων, ελάχιστες από αυτές θέλησαν να επιστρέψουν. Δυστυχώς η πλειονότητα των γυναικών, μη αντέχοντας την καταισχύνη που τις περίμενε από τους οικείους τους και τον κοινωνικό περίγυρο, επέλεξαν να ακολουθήσουν τους δήμιους τους ως το λιγότερο κακό. 

 

Γιάννης Κατσώνης του Θανάση   

          

Παραξένεψε  με τις δηλώσεις του,  πριν ακόμη αναλάβει τα καθήκοντά του, ευθύς μετά την πραγματοποίηση των εκλογών.

Οι θέσεις που πήρε γιά τις αντιδράσεις των κατοίκων της  πλατείας Εξαρχείων, αλλά και για τα έργα  στο λόφο Στρέφη, όπως  και οι δηλώσεις του  για το πράσινο,  δείχνουν προσανατολισμό διαφορετικό  απ αυτόν του προηγούμενου Δήμαρχου  Μπακογιάννη. 
Ακόμη, η επιλογή της Δημοτικής αγοράς Κυψέλης,  δείχνει  πολιτική ανάδειξης των γειτονιών   .

Η δεσμευτική ευαισθησία  του για την κλιματική κρίση και προσαρμογή , όπως και οι δηλώσεις του για Αθήνα πράσινη και καθαρή ,παραπέμπουν σε «άλλη»  πολιτική ,  από  αυτή που βιώνουμε τις τελευταίες δεκαετίες στον χώρο της  Τ.Α. (υπερτονισμός του προσώπου, υπονόμευση  της συλλογικότητας, απουσία του πολίτη  ...)                                   

 Χαρακτηριστικό είναι ότι διάσπαρτες οικολογικές συλλογικότητες   δηλώνουν  στήριξη της πολιτικής που ξεδιπλώνει ο  Δήμαρχος  ( π.χ.  « κόσμος» ). 

Ξέρουμε, βέβαια, ότι  εμπόδια πολλά  θα βρεθούν μπροστά του  από την κυβέρνηση ( πόροι – αρμοδιότητες  ..... ) και από τα κάθε  λογής κατεστημένα , μέσα κι έξω από τον Δήμο ( συντεχνίες, χρόνιες παθογένειες της υπαλληλίας, συγκρουόμενα συμφέροντα....)

Ελπίζουμε να  αντέξει.   Ελπίζουμε  ότι  οι δυνάμεις στο Δημοτικό Συμβούλιο, που  συνέβαλαν στην  εκπόρθηση από το πηδάλιο του Δήμου του ευνοούμενου της  << οικογένειας >, θα στηρίξουν  ή και θα  συνδιαμορφώσουν την << άλλη >> πολιτική που,  αβίαστα,  εκφωνείται  τις πρώτες ημέρες του  εκλογικού  θριάμβου, αλλά χάνεται στη συνέχεια. 

Η ΔΡΑΣΗ, Φορέας  που καταστατικά απλώνει τα φτερά του  στο Γαλάτσι, αλλά  και στο Δήμο Αθήνας ( 5η και 6η Δημοτική Κοινότητα ) αισιοδοξεί ότι με την  νέα Δημοτική πολιτική που δεν θα εξαντλεί το ενδιαφέρον της  στην βιτρίνα του κέντρου και στην  τουριστικοποίηση της πόλης,   θα  βρεθούν στο επίκεντρο  θέματα που ο φορέας μας προβάλλει και διεκδικεί την λύση τους ή την βελτίωσή τους.

Έχει, ήδη, προγραμματιστεί συνάντηση της ΔΡΑΣΗΣ  με την νέα πρόεδρο της 5ης Δημοτικής Κοινότητας κα .Βολονάση.

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

 

Περισσότερα του ιδίου 

 

Ο Μητσοτάκης στο Γαλάτσι
Ο Μητσοτάκης στο Γαλάτσι(2η βερσιόν). Τι είδε και τι δεν είδε. Τι είπε και τι δεν είπε

Κάτω τα χέρια, από την μοναδική στο Γαλάτσι, Πλατεία Ηνιόχου

Όχι στις ανίερες επιθέσεις

Αναρτήσεις πολλές, να τιμήσουμε όμως και τον διάλογο
Ο Κύριος υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος....

Για το "νέο" που περιμένουμε και δεν έρχεται

....στη χώρα της "φαιδράς πορτοκαλέας"

Ούτε τώρα μπόρεσες να κρυφτείς...πεζοπόρε!

Ηλία Μιμηγιάννη σ' ευχαριστούμε...

Εν όψει του ντιμπέϊτ ...δεν θέλω άλλα χάδια στα αυτιά μου

Χωρίς εθνική ευθύνη

Εκλογές τον Αύγουστο,μαζί με τις παχιές μύγες

Η προστασία του Δάσους, υπέρτατο καθήκον του Δήμου & τοπικής κοινωνίας
Λόφος Κόκκου: Οι δασικοί χάρτες- ευκαιρία συνεννόησης!  

Στον απόηχο του Σαββάτου

Ρε φίλε,με ρωτάς συνέχεια ,γιατί δεν δηλώνω με ποιον είμαι
Στην εποχή των μεγάλων αβεβαιοτήτων τους φταίει ο Δημόσιος υπάλληλος

Ούτε τώρα?Τι παραπάνω,για να ξεσηκωθεί ο Έλληνας;

Εξαγορά κατεχόμενων ακινήτων του Δημοσίου

Η ερώτηση που θα έκανα

Για καφέ στο κέντρο του Γαλατσίου...με τελεφερίκ

Eπιτέλους..είδε και ο πεζοπόρος

Σταματίου,υπήρξες ένας ξεχωριστός άνθρωπος

Δεν ήταν μόνο ξενάγηση,ήταν και ένα αλλιώτικο,συγκλονιστικό μάθημα

Μη μου τη πόλη τάραττε!!

Αδυναμίες της τοπικής κοινωνίας μας - ο Δήμος- οι δημότες

Εκλογές

Εδοξάσθη κρυπτόμενος,κατεποντίσθη εμφανιζόμενος!

Κινδυνεύει πραγματικά το Δάσος Βεϊκου?
Tσίπρας Μελισσουργός:Διαφορετικά μεγέθη,ίδιο πρόβλημα
Με το...μπαλόνι.
Ανάλαφρα ...και σοβαρά!!!
Δεν ήθελα να ήμουν νέος και τραπεζικός υπάλληλος!
Σου απάντησα
Σκέφτομαι(οφείλω)
Εικόνα,εντυπωσιασμός,μετέωρες αποφάσεις
Πανδημία εποχής:προβολή μαγικής εικόνας!!
Η μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα στα γραφεία του Σύριζα Γαλατσίου
Το να ακούς καλά είναι προσόν,το να  κακολογείς είναι αδυναμία !
Πορεία λύτρωσης του ανθρώπου ή συντριβή της γης?
We4all : Παλαιότερα  "αγγλικούρες", τώρα  Δενδροφύτευση στο ΠΑΛΑΙ!
Ακόμα και το "4" ,είναι πολύ μεγάλος αριθμός κε Δήμαρχε!
Μίκης Θεοδωράκης
Διακρίθηκαν για το ήθος και την σεμνότητά τους
Πόσα χρόνια απέχει η Ιπποκράτειος Πολιτεία από το Άλσος Βεϊκου?
Είναι η ώρα : Καμία έκπτωση σε βάρος  της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος!.Πόσο απέχει η ΓΚΡΑΒΑ από το ΆΛΣΟΣ?

 Aνοιχτή επιστολή προς Δήμαρχο και Πρόεδρο ΠΕΔΑ

 

 

     Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;

     Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη

 

 

Δεκαεπτά λεπτά σφυροκοπήματος από τον Κώστα Πελετίδη, που κάθε πολίτης πρέπει να ακούσει για να μπορεί να έχει γνώση προκειμένου να μη τον εμπαίζουν τοπικοί άρχοντες γιουσουφάκια που στην πράξη αποφεύγουν να διεκδικούν ακόμα και τα θεσμοθετημένα δικαιώματα  των Δημοτών τους. 

 

Και μετά από αυτό το άκουσμα, καλούνται όσες και όσοι Γαλατσιώτες-τισες θεωρούν ως υποχρέωση να τοποθετηθούν, ας κρίνουν επ' αυτών τις ημέρες και τα έργα του Δημάρχου Γαλατσίου. Κυρίως οι έχοντες βήμα δημοσιολογούντες και κυρίως οι γνωστοί - άγνωστοι κεκράχτες ως ο Πεζοπόρος-Σκαλούμπακας ας πούμε.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ

 

Υ.Γ. Προσεχώς - πρώτα ο γιατρός - και σε ότι αφορά τα καθ' ημάς θα ακολουθήσουν αναλυτικές θεματολογικές αναλύσεις επί του πρακτέου που ενδεχομένως να αγγίζουν τα όρια της "απιστίας"  

 

Ο χώρος της Ριζοσπαστικής και Εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς πάντα ήταν ένας πολυσυλλεκτικός χώρος που έβριθε ασυνεπειών λόγου και έργου. Μπορούσε ο καθένας  να στρατεύεται χωρίς να έχει επεξεργαστεί όρους και εργαλεία κατάλληλα για την ένταξη του. Το άλλοθι ήταν η δημοκρατία και η ανάγκη του «ανήκειν» σε συλλογικότητες, μια ανάγκη η οποία ανάλογα με τις κοινωνικές νόρμες μπορούσε να αλλάξει, να ενδώσει, να οπισθοχωρήσει.

 Έρχεται λοιπόν αυτή η Αριστερά στο σήμερα και αντί να αναστοχάζεται για τις παραλείψεις και τις ασυνέπειες της, φέρει μαζί της έμφυλα στερεότυπα βαθιά συντηρητικά και απαξιωτικά εξαιτίας της αφιλτράριστης τοξικής αρρενωπότητας η οποία ενυπάρχει και προσιδιάζει σε κάθε κοινωνική τάξη. Το πατριαρχικό μοντέλο καλά κρατεί και στους ριζοσπαστικούς κατ΄ επίφαση χώρους.

 Το θέμα που αφορά κάποιους είναι η υπογεννητικότητα το γιατί δεν γεννάει και δεν  τίκτει το νέο ζευγάρι, κυρίως η Ελληνίδα γυναίκα και οι συνέπειες που θα επέλθουν στο έθνος και τη φυλή μας. Ακούγονται διάφορες απόψεις με επικρατούσα αυτήν που ορίζει την άτεκνη γυναίκα ως μη αποδεκτή διότι δεν έχει ολοκληρωθεί, δεν έχει εκπληρώσει την αποστολή της όπως ορίζει η φύση. Πρόκειται δηλαδή για μια αποτυχημένη θηλυκότητα ενός μη- μητρικού σώματος.

Αγωνίζονται οι φίλοι του ριζοσπαστικού και εξωκοινοβουλευτικού αριστερού μπλοκ για τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών περί γάμου και τεκνοθεσίας - και καλά κάνουν δεν είμαι αντίθετη σε αυτό-. Γράφουν κείμενα αφοριστικά για τους κυρ-Παντελήδες και το απαίδευτο πόπολο που αρνείται κατηγορηματικά το αναφαίρετο δικαίωμα στην ισότητα για τα ομόφυλα ζευγάρια.

«Οίμοι φρόνησον ταλαίνης».

  Στο θέμα όμως της άτεκνης γυναίκας  είτε από επιλογή είτε από ιατρικούς-παθολογικούς λόγους θέτουν θέμα σοβαρού ψυχολογικού ζητήματος εκ μέρους της. Και όχι μόνο αυτό αλλά παίρνουν και το ρόλο της Κασσάνδρας με ρήσεις του τύπου: «θα το μετανιώσουν στα 65 τους, δεν συμφωνώ με την άποψη της κυρίας που δεν θέλει να κάνει παιδιά, δεν έχει ολοκληρωθεί, θέλει να κάνει τη ζωή της..»

Αναδεικνύεται λοιπόν  η μητρική τελεολογία που διαπνέει τους λόγους και τις αφηγήσεις τους μέσα από τους οποίους η μητρότητα κατασκευάζεται όχι απλά σαν γυναικείος προορισμός αλλά σε περιόδους εθνικής κρίσης ανάγεται σε εθνικό καθήκον και σύμβολο. Η άτεκνη γυναίκα στο φαντασιακό τους λαμβάνει χώρα ως «αποκλίνουσα» και το γυναικείο σώμα ως «αποκλίνον» και «παθολογικό» που μπορεί να μετατραπεί σε «φυσιολογικό» και «με-αξία» μόνο σαν μητρικό και μόνο σε σύνδεση με τον οικογενειακό χώρο.

Και όλα αυτά έλαβαν χώρα σε ένα καφενείο της γειτονιάς Σάββατο πρωί με καφέ και τσιγάρο. Α και κάτι τελευταίο!!!!
Αν με ξαναρωτήσεις Αριστερούλη γιατί δεν έκανα παιδιά θα σου απαντήσω:          
Γιατί έτσι γουστάρω…….

 

«Αφιέρωμένο το κείμενο σε όλες εκείνες τις γυναίκες που υφίστανται  τον έμφυλο και ρατσιστικό λόγο»

 

Tης Κορίνας Κεχρολόγου