e-Galatsi

σερφάροντας στο Γαλάτσι

Tο CSIS είναι ένας μηχανισμός παρέμβασης των ΗΠΑ σε άλλες χώρες. Είναι η εναλλακτική επιχείρηση σε σχέση με τις απροκάλυπτες στρατιωτικές επεμβάσεις οι οποίες πλέον πέραν του μεγάλου οικονομικού έχουν και αρνητικό επικοινωνιακό κόστος.

Ο συγκεκριμένος μηχανισμός στρατολογεί, προετοιμάζει, φροντίζει, εκπαιδεύει και "προικίζει" ανάλογα - η θητεία του Κασελλάκη σε goldman sachs  και λοιπές ενασχολήσεις του που περιέχει το "βιογραφικό του εκεί κατατείνουν - και σε κάθε προσφερόμενη συγκυρία και ευκαιρία προωθεί πολιτικό προσωπικό εκεί που υπάρχει πρόσφορο πεδίο.

Προϊόν αυτού του μηχανισμού σε ότι μας αφορά είναι και ο Κασελλάκης.

Στα καθ' ημάς λοιπόν έχουμε μια αλληλουχία γεγονότων που καταλήγουν στην υποψηφιότητα του Κασελλάκη στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Εν αρχή ήταν, το από το πουθενά φύτεμα" του από το Τσίπρα προσωπικά, στο ψηφοδέλτιο των πρόσφατων εκλογών.

Στην επιχείρηση απόκτησης της καταστατικής δυνατότητας του Κασελλάκη να είναι υποψήφιος για την Προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ απαιτούνταν οι υπογραφές 30  προθύμων να υπηρετήσουν αυτή την επιλογή. Σε πρώτη φάση το εγχείρημα σκόνταψε στον αριθμό 28. Απαιτούνταν άλλες δύο ψήφοι προκειμένου το ντιλ να έχει συνέχεια.

Και πράγματι βρέθηκαν. Αξίζει να αναφερθεί, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει, ότι η μια από τις δύο ψήφους, είναι του εξαδέλφου του πρώην Προέδρου Γιώργου Τσίπρα.

Θα μπορούσα να συνεχίσω να παραθέτω σωρεία μεθοδεύσεων στην επιχείρηση ευόδωσης της συγκεκριμένης υποψηφιότητας και τω στοχεύσεων των εμπνευστών του, αλλά κυρίως του πολλαπλώς υπότροπού στην προσφορά του στα σχέδια του προτέκτορα, πρώην Προέδρου Τσίπρα.

Παραχωρήσεις που δε τολμούσε η δεξιά, υλοποίησε ο Τσίπρας και η κυβέρνηση του. Η επέκταση της Σούδας, οι βάσεις των ΗΠΑ σε Αλεξανδρούπολη, Στεφανοβίκειο και όπου κρίνουν σύμφωνα με τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα - που μπορεί και να είναι αντίθετα προς τα δικά μας -  είναι έργο της συγκεκριμένης κυβέρνησης. Την οποία βέβαια προεκτείνει απενοχοποιημένη πλέον και η κυβέρνηση του Μητσοτάκη.

Νομίζω ότι έρχεται η ώρα, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που παρ' ότι παραμένουν αριστεροί εξακολουθούν να τον στηρίζουν, να ζητήσουν εξηγήσεις για πολλά και κυρίως για το συγκεκριμένο ζήτημα που εν όψη της εκλογής νέου προέδρου, έχει καταστήσει το κόμμα τους περιοδεύοντα θίασο ατάλαντων ηθοποιών.

Στα καθ' ημάς θα πρότεινα η επόμενη Σαββατιάτικη συνάθροιση  στο internet cafe, να έχει στην ημερήσια θεματολογία του και αυτό το ζήτημα.

 

Γιάννης Κατσώνης του Θανάση

Οι προηγούμενες κυβερνήσεις έκαναν το καθήκον τους. Από τον Σημίτη ας πούμε και ύστερα τον Κωστάκη Καραμανλή και μετα τους Σαμαρο Βενιζέλους και υστερότερα τον Τσίπρα και τέλος τον Μητσοτάκη, τόσους πυροσβέστες που προσέλαβαν και τόσα μέσα που προμηθεύτηκαν τι στο καλό έγιναν και κάηκε όλη η Ελλάδα, γα@ω την ατυχία μας; 

Mάλλον οι "στραβές" στις βάρδιες τους φταίνε και ο ανάδρομος Ερμής. 

Σίγουρα δε φταίει ότι σε όλες αυτές τις κυβερνήσεις η σεισμική, η αντιπλημμυρική και η πυροπροστασία δεν υπήρξαν στις προτεραιότητες τους.

Αλλά ούτε και η καλή μας Ε.Ε. έχει τέτοια θέματα προστασίας της ζωής και της περιουσίας των Λαών στην πολιτική της ατζέντα. Είναι θέμα κόστους - όφελους.

Κατόπιν τούτων, βουλώστε το και τρέξτε προς τη θάλασσα για σιγουριά. Δεν είναι δα και το "υγρόν πυρ" που δεν σβήνει στο νερό;

 

Toυ Γιάννη Κατσώνη

 

Με αφορμή τις "καταγγελίες" για τα υποζύγια της Ύδρας, ένας κόσμος ιδιαίτερα ευαίσθητος, επιλεκτικά θα έλεγα εγώ, εξανίσταται και καταδικάζει το νησί της Ύδρας για κακοποίηση των ζώων εργασίας όπως αποκαλούνται τα ιπποειδή.

Και λέω επιλεκτικά, γιατί η ευαισθησία της συντριπτικής πλειοψηφίας τους, ενώ ανατριχιάζει και θυμώνει για τις εικόνες από την Ύδρα, αδιαφορεί για τα εκατομμύρια παιδιά στον τρίτο κόσμο που η παγκόσμια καπιταλιστική εκμετάλλευση τα χρησιμοποιεί ως φτηνό εργατικό δυναμικό για να  υποκαθιστούν υποζύγια και μηχανές .

Σε ότι αφορά την Υδρα, τα ζώα εργασίας είναι αναγκαιότητα. Στο νησί απαγορεύονται τα πάσης φύσης τετράτροχα και δίτροχα ακόμη. Επομένως η χρήση των υποζυγίων εργασίας είναι ζωτικής σημασίας. Είναι εκ των ουκ άνευ.

Θα συνιστούσα δε στους ευαίσθητους - ες να καταγγείλουν τους προγόνους μας μέχρι τη δεκαετία του 70, όταν τα υποζύγια ήταν συνοδοιπόροι τους στο όργωμα, στις ελιές, στο αμπέλι, στη μεταφορά ξύλων για το μαγείρεμα και το τζάκι το χειμώνα. Ήταν δηλαδή σύντροφοί τους στη  ίδια βασανιστική ζωή.

Επ' αυτών έχω προσωπική εικόνα και βιωματική άποψη.  

Να καταγγείλουν τον Ελληνικό Στρατό στην Αλβανία όπου οι Λόχοι Ορεινών Μεταφορών τα "μουλαράδικα" εκεί που δεν μπορούσαν τα αυτοκίνητα, κουβαλούσαν το απαραίτητο πολεμικό υλικό και το σιτηρέσιο των φαντάρων στην προκάλυψη των συνόρων μας.

Κακοποίηση σε σχέση με όλο το φάσμα της πανίδας υπάρχει πάντα και παντού. Και προς αυτά που αποκαλούνται συντροφιάς και προς αυτά που αποκαλούνται εργασίας.

Αρνητική όμως κριτική και ισοπέδωση  χωρίς να λαμβάνει υπόψη ιδιαίτερες χρονικές και τοπικές συνθήκες, κατά τη γνώμη μου συνιστά άγνοια και δογματισμό.

 

Γιάννης Κατσώνης του Θανάση

 

Y.Γ. Να μη ξεχάσουμε να καταγγείλουμε και την αείμνηστη Κυρία Αργυρώ που στις δεκαετίες του 50 και του 60 κουβαλούσε με το γαϊδουράκι της νερό από την "Πηγή" στα σπίτια των γαλατσιωτών που κατοικούσαν στα ψηλά και δεν είχαν σύνδεση με την Ούλεν τότε, ΕΥΔΑΠ σήμερα.