Όλοι οι κατοικούντες ιθαγενείς της Γαλατσιώτικης ζούγκλας, εδώ και πολλά χρόνια ζούμε την δυσφορία που προκαλείται στην καθημερινότητα μας.
Τώρα που θα γίνει "Το Γαλάτσι σταυροδρόμι της ανάπτυξης" κατα τον Υφ/γο Παπαναστάση, πέρα από σταυροδρόμι όχλησης από τα "φουσάτα" των διερχομένων από Νότο προς βορρά και από δύση προς ανατολή και τούμπαλιν και για καμιά 15αριά χρόνια από σήμερα, ο βίος μας θα <<αναβαθμιστεί>>. Θα γίνει αβίωτος.
Και ο εδώ και 8 χρόνια Δήμαρχος Γαλατσίου να απουσιάζει από την όποια διεκδίκηση θα μπορούσε να εξασφαλίσει κάποια αντισταθμιστικά.
Η μόνη παρέμβαση του Μαρκόπουλου προς αυτή την κατεύθυνση είναι το "ρεσάλτο" στις τσέπες των Δημοτών με την αύξηση των δημοτικών τελών προκειμένου να απαλλοτριωθεί ο χώρος της κλινικής στο παλαιό τέρμα.
Και μετά από καμιά δεκαριά χρόνια λέει, θα έχουμε αν θα έχουμε , πλατεία "κέντρο πόλης"
Όταν ο Δήμαρχος διακηρύσσει ότι δεν θα συγκρουστεί και για κανένα λόγο με την όποια κεντρική εξουσία, τότε προκύπτουν συγκεκριμένα αποτελέσματα.
Προκύπτει η παράδοση του παλαί σε επιχειρηματικά συμφέροντα σε βάρος των αναγκών της κοινωνίας και της νεολαίας του Γαλατσίου .
<<Επ αυτού και για να μη δημιουργούνται απορίες. Οι όποιοι χώροι του παλαί δεν έχουν παραχωρηθεί ακόμα είναι γιατί δεν έχουν ζητηθεί.>>
Προκύπτει επίσης, η υποταγή στις κατευθύνσεις ιδιωτικοποίησης δημοτικών υπηρεσιών και στις αναθέσεις σε ύποπτα εταιρικά σχήματα που συστήνονται λίγο πριν την ανάθεση με ότι αυτό συνεπάγεται σε κόστος για το Δημοτικό ταμείο, για να αναλάβουν στολισμούς, καθαρισμού κάδων και μεταφοράς κλαδιών που με επάρκεια και για 40 χρόνια έφεραν σε πέρας οι υπηρεσίες του Δήμου.
Υπηρεσίες που μετά την σκόπιμη εργασιακή τους απαξίωση θα συκοφαντηθούν και θα παρουσιαστούν ως αχρείαστες. Γνωστή τακτική και δοκιμασμένη.
Και εν όψη των τοπικών εκλογών, ένας κόσμος που έχει άγνοια αλλά και πλασματική εικόνα των αυτουργών αυτής της δυστοπίας, πιθανόν να ανανεώση την παρουσία της Δημοτικής αρχής για να συνεχίσει να "κλωσσάει κλούβια αβγά".
Και μέχρι να δημιουργηθούν οι συνθήκες εκείνες που μπορεί να οδηγήσουν σε μια Δημοτική αρχή αντάξια των αναγκών και των προσδοκιών του Γαλατσιώτικου Λαού,
θα συνεχίζεται η αναπαραγωγή του "ΤΙΠΟΤΑ"
Του Γιάννη Κατσώνη
Ο κ. Παπαναστάσης (Αναπλ. Υπουργός Ανάπτυξης-Επενδύσεων ) είδε:
«Το Γαλάτσι στο σταυροδρόμι της Ανάπτυξης»
Στον τελευταίο « ΠΑΛΜΟ » της 24/2/23 διαβάσαμε τον παραπάνω τίτλο . Προχωρήσαμε στο κείμενο για να ...βεβαιωθούμε ότι ο Υπουργός, βλέπει εκείνα που εμείς δεν βλέπουμε.
Στο άρθρο του κ. Αν .Υπουργού, εκτός από τα χιλιοειπωμένα για το ΜΕΤΡΌ, , δεν διαβάσαμε κάτι για τις συνέπειες και τα μέτρα που δεν έχουν ληφθεί για τους ήδη δεινοπαθούντες Γαλατσιώτες ( ιδιαίτερα τους μαγαζάτορες ) από τα έργα της γραμμής 4 του Μετρό που, για χρόνια , θα ταλαιπωρούν τους πολίτες. Είναι πάρα πολλά τα χρόνια που η πόλη θα χάσει το σφυγμό της για να προσπερνάμε τις συνέπειες.
Ήδη έχει σημειωθεί μεγάλη καθυστέρηση στην « ανάληψη εργασίας » από το εκ Γερμανίας μηχάνημα ολομέτωπης κοπής ΤΒΜ1 στο Γαλάτσι λόγω << αστοχιών >> στο φρέαρ Bέικου. Το Γαλάτσι , μετά τόσες ... υπηρεσίες που έχει προσφέρει στις μετακινήσεις των Αθηναίων ( ιδιαίτερα των Βόρειων προαστείων ) .δικαιούταν τουλάχιστον , ένα αντισταθμιστικό δομικό έργο από την πολιτεία, (Τελευταία επιχειρεί να λύσει το πρόβλημα της κεντρικής πλατείας με « δικά μας» λεφτά! .
Πέρασαν από πάνω του οι Ολυμπιακοί Αγώνες που χρεοκόπησαν την χώρα από τις εκτός ελέγχου δαπάνες ,είναι φιλοξενούμενος στο ΠΑΛΑΙ που από κυψέλη αθλητισμού – πολιτισμού κατάντησε μισθωμένος χώρος σε εταιρείες θεαμάτων ,ξεκινήσανε τα έργα του ΜΕΤΡΌ που μιλάνε για 10 χρόνια, στην πράξη όμως θα τα ξεπεράσει κατά πολύ και η πόλη μας ... εισπράττει από τον αρμόδιο Υπουργό ανέξοδες κουβέντες για « ενάρετο κύκλο της οικονομίας », για σταυροδρόμι του μέλλοντος « σταυροδρόμι του μέλλοντος »
Τέλος, μας... ενημερώνει ότι το Γαλάτσι « έχει μεικτή πολιτιστική ταυτότητα !!!» και άλλα γενικόλογα που συνηθίζουν να ξεφουρνίζουν οι πολιτικοί για να επανεκλεγούν.
Μας φαινόταν σοβαρός, όμως δίπλα στον Υπουργό που... τιθασεύει πληθωρισμό και ακρίβεια με τα παντοειδή "καλάθια" , φαίνεται να κόλλησε από τα....... ευφυή κόλπα του...
Αν η έκφραση του καπιταλισμού, ο νεοφιλελευθερισμός ήταν φυσικό πρόσωπο θα τους είχε υποβάλλει μήνυση και στους δύο!.
Tο Γαλάτσι στις δεκαετίες του 50 και του 60 είναι ένα χωριό στο βόρειο άκρο του Δήμου της Αθήνας.
Η Βεϊκου είναι προσπελάσιμη ως διακόσια μέτρα από το Παλαιό τέρμα.
Το λεκανοπέδιο αυξάνεται πληθυσμιακά με τους εσωτερικούς μετανάστες, άλλους κυνηγημένους από το μετεμφυλιακό προτεκτοράτο και άλλους για να λόγους επιβίωσης, αφού η δεκαετία του 40-50 έχει αποψιλώσει την ύπαιθρο.
Οι εσωτερικοί μετανάστες γύρω από τα πρακτορεία των ΚΤΕΛ της καταγωγής τους έχουν τα καφενεία τους γιά συναντιούνται να μαθαίνουν τα νέα του χωριού τους.
Σιγά - σιγά συγκροτούν συλλόγους πολιτιστικούς και κάνουν διάφορες εκδηλώσεις.
Την καθαρή Δευτέρα στις αλάνες του Γαλατσίου οι πολιτιστικοί Σύλλογοι από Κρήτη, από νησιά του Αιγαίου, από Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα, Θεσσαλία και Ήπειρο μαζεύονται από το πρωί με τις τοπικές τους ενδυμασίες, με τα σαρακοστιανά τους φαγώσιμα και με τα μουσικά τους όργανα, τρώνε χορεύουν και να τραγουδάνε μέχρι το σούρουπο.
Με τα χρόνια αυτές οι εκδηλώσεις άρχισαν να περιορίζονται σταδιακά όπως και οι ελεύθεροι χώροι. Το αναπτυξιακό πρόγραμμα του "τσιμέντο να γίνει" σε όλο το λεκανοπέδιο, στο Γαλάτσι συνέβη στον υπέρτατο βαθμό, προς "δόξαν" των Δημοτικών διοικήσεων, προκειμένου να ζούμε σήμερα αυτή την παράλογη και αβίωτη πραγματικότητα.
Στη περίοδο της μεταπολίτευσης και με την επιστροφή στο Δημαρχιακό θώκο του Παπαδιονυσίου μετά από πιέσεις και αφού διαπιστώθηκε το επικοινωνιακό όφελος του παντοδύναμου Δημάρχου, εκεί γύρω στο τέλος της δεκαετίας του 80 καθιερώθηκαν οι αποκριάτικες γιορτές στο χώρο του άλσους.
Με τα χρόνια εμπλουτίστηκαν με χαϊλάτες παρουσίες από το "τηλεοπτικό συνονθύλευμα" για να καταλήξουν τα τελευταία χρόνια παρακμιακές και αποκρουστικές, τουλάχιστον για τους Γαλατσιώτες.
Η συνέχεια αυτής της αρκουδο πανήγυρις δεν έχει κανένα νόημα.
Μια άλλη γιορτή με άλλο περιεχόμενο που να ανταποκρίνεται στην ημέρα και στην ιστορική σχέση του Γαλατσίου με τα Κούλουμα, είναι ανάγκη να σχεδιαστεί.
Από ανθρώπους και φορείς που έχουν γνώση.
Και ο συμμετοχή τη Δημοτικής αρχής να περιορίζεται αυστηρά στην ανάθεση και χορηγία .
Του Γιάννη Κατσώνη