Ο Μητσοτάκης είναι ένοχος για τις παρακολουθήσεις και υπάρχουν πλείστες όσες αποδείξεις και τεκμήρια.
Σύμφωνα με το σύνταγμα και το νόμο για να παραπεμφθεί και να λογοδοτήσει, πρέπει να υπάρξει στην αμέσως επόμενη βουλή, πλειοψηφία που να τον παραπέμψει.
Κατά τα φαινόμενα, θα υπάρξει και δεύτερη εκλογική αναμέτρηση. Αλλά τότε και σύμφωνα πάλι με το σύνταγμα και το νόμο, τα "εγκλήματα" του Μητσοτάκη παραγράφονται.
Ακόμα και στην περίπτωση που προκύψει πλειοψηφία από τις πρώτες εκλογές, τα αδικήματα του Μητσοτάκη είναι σε βαθμό πλημμελήματος.
Δηλαδή να έχουμε να λέμε χωρίς ουσιαστικό καθαρτήριο αποτέλεσμα.
Και αυτό γιατί το 2019 και σύμφωνα με τον τελευταίο νόμο που ψήφισε φεύγοντας η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με κάτι υπολείμματα από τον Καμμένο και την Μεγαλοοικονόμου του Λεβέντη (ο Καμμένος είχε αποχωρήσει ως κόμμα τότε), τα συγκεκριμένα αδικήματα έγιναν πλημμελήματα..
Όσοι τώρα σκέφτονται ότι αυτός ο νόμος ψηφίστηκε από το ΣΥΡΙΖΑ για να προστατεύσει τα σκ@@ά της δικής του διακυβέρνησης, δέον να θεωρηθούν ως εκ του πονηρού.
Είναι μάλλον κάποιοι κακόπιστοι που επιμένουν ότι οι κοκορομαχίες των δύο μονομάχων είναι "μούφα" και στα μεγάλα και ουσιαστικά, πάνε "αγκαζέ".
'Οπως ας πούμε, στο ξεπούλημα του Ελληνικού - στην ενίσχυση της κοινοπραξίας με 105 εκατομμύρια ευρώ για το αεροδρόμιο στο Καστέλι - στον σχεδιασμό της παράδοσης όλης της χώρας στους Αμερικάνους που υλοποίησε η Ν.Δ.- στην εθελοντική φορολόγηση των εφοπλιστών που ή Ν.Δ. του Σαμαρά την θεσμοθέτησε για 5 χρόνια και ο Σύριζα την έκανε επ' αόριστο και με την ταρίφα μειωμένη στο ήμισυ από αυτή του Σαμαρά - στους νόμους Κατρούγκαλου ,Αχτσιόγλου, Βρούτση, Χατζηδάκη που ακόμα πετσοκόβουν συντάξεις και εργασιακά δικαιώματα - στη σύμπλευση ψηφίζοντας στην ευρωβουλή οδηγίες και στη συνέχεια στο Ελληνικό δίκαιο, διατάξεις που χαρακτηρίζουν τρομοκρατία τον 'αριστερό ριζοσπαστισμό και που επομένως νόμιμη τη παρακολούθηση των "τρομοκρατών" που αντιδρούν στην ιδιωτική παιδεία, υγεία και στην καπιταλιστική οικονομία.
Εδώ, και για την οικονομία του χώρου και του χρόνου, σταματάω.
Γιάννης Κατσώνης του Θανάση
Υ.Γ.1 Δεν θα έπρεπε, λέω εγώ, ο ΣΥΡΙΖΑ να έφευγε από τη Βουλή όπως τώρα και να μη ψήφιζε όλα τα παραπάνω και άλλα πολλά αντιλαϊκά και αντιδραστικά αντάμα με τη Ν.Δ.;
Υ.Γ.2 Την προηγούμενη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ έφυγε, ήταν όταν προ ημερών ήρθε προς συζήτηση στην επιτροπή θεσμών και διαφάνειας η παρέμβαση του ΚΚΕ για τις παρακολουθήσεις στο τηλεφωνικό κέντρο του από το 2016 έως και σήμερα.
Εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ προφασιζόμενος παρατυπίες της πλειοψηφίας, την "έκανε με ελαφρά «πηδηματάκια" για να μην απολογηθεί για την δική του ΕΥΠ. Την ΕΥΠ του Ρουμπάτη.
Γιατί πως να το κάνουμε. Η παρακολούθηση ενός κόμματος και μάλιστα του ΚΚΕ είναι θεσμός. Αντιθεσμικά είναι άλλα κι άλλα. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα;
Υ.Γ.3 Στο εργατικό κέντρο Πάτρας η πολιτική της διεύρυνσης της Προοδευτικής Συμμαχίας έλαβε σάρκα και οστά και οδήγησε σε εκλογική επιτυχία.
Το συνασπισμένο ψηφοδέλτιο ΣΥΡΙΖΑ - Ν.Δ.- ΠΑΣΟΚ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ πήρε την πλειοψηφία και έστειλε στην αντιπολίτευση το ΠΑΜΕ.
Θ ΡΙ Α Μ Β Ο Σ.
Το ίδιο και στα Χανιά με μια διαφορά. Εκεί δεν βρέθηκε εύκαιρος Χρυσαυγίτης και το ψηφοδέλτιο απαρτίστηκε μόνο από ΣΥΡΙΖΑ -Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ..
Υ.Γ. 4 Μετά από τα παραπάνω και εν όψη των Δημοτικών εκλογών, ένα πελώριο ερώτημα πλανάται στην Γαλατσιώτικη επικράτεια.
Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ Γαλατσίου από τον "ακομμάτιστο" νεοδημοκράτη Μαρκόπουλο και προβληματίζεται προκειμένου να συμπράξει ανοιχτά;
Δεν είναι ευκαιρία μετά την συνδικαλιστική συμπόρευση προς υλοποίηση της Προοδευτικής Συμμαχίας, να ξεκινήσει από το Γαλάτσι και η συμπόρευση στην τοπική (αυτο)διοίκηση προς επέκταση και υλοποίηση της κεντρικής πολιτικής κατεύθυνσης του ΣΥΡΙΖΑ ;
ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΕΝΑ ΠΡΑΜΑ, ΡΕ Γ@@@@ΤΟ
Με τις Δημοτικές εκλογές ante portas, αρχίζουν δειλά δειλά να σκάνε μύτη οι πρώτοι υποψήφιοι Υποψήφιοι Δημοτικοί Σύμβουλοι.
Βλέπετε, δεν είναι σωστό να προκαταλάβουν τις επιλογές των υποψήφιων Δημάρχων και Δημοτικών παρατάξεων, άρα δεν μπορούν να το δηλώσουν ακόμα.
Η ξαφνική υπερδραστηριότητά τους όμως στα social media,προδίδει την διάθεσή τους να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για το κοινό καλό.
Τα γεγονότα της ιστορίας, έχει γράψει ο Σκαρίμπας και έχει δίκιο, είναι σαν τα κεράσια στο καλάθι. Θέλεις να τραβήξεις ένα και μπερδεμένα στα κοτσάνια τους σούρχονται μαζί 5-6, όλα μαζί.
Έτσι και σε μένα τα γεγονότα της ιστορίας που έχουν ανασυρθεί λόγω της αποδρομής του έκπτωτου, μου έρχονται το ένα κατόπι του άλλου σαν τα κεράσια στο καλάθι.
Στη δεκαετία του 60 επί της Λεωφόρου Γαλατσίου και Μεσολογγίου στην περιοχή του Λιναρά (παραπλεύρως του παλιού σινεμά Ζαϊρα) λειτουργεί καφενείο με ιδιοκτήτη τον Δημήτρη Αγάθο εκ Κερκύρας καταγόμενο.
Στο υπόγειο του καφενείου λειτουργεί λέσχη με μπιλιάρδα ποδοσφαιράκια και φλιπεράκια. Το νόμιμο για να μπορούμε να κατεβαίνουμε στο υπόγεια ήταν να διαθέτεις ταυτότητα. Δηλαδή να είσαι πάνω από 15 ετών.
Στην περίπτωση της λέσχης του Αγάθου η απουσία ταυτότητας δεν ήταν πρόβλημα. Όλοι μας όπως και εγώ δεκατετράχρονος τότε δεν είχαμε πρόβλημα προκειμένου να καταθέτουμε το ελάχιστο χαρτζιλίκι μας.
Ο αδελφός του την ίδια εποχή αλλά και αργότερα όταν έγινε το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, ήταν διοικητής του ΚΘ' παραρτήματος ασφαλείας Αθηνών και τα λαγωνικά του "απέφευγαν" να ελέγχουν εκεί.
Η υπηρεσιακή τους αποστολή επικεντρώνονταν δογματικά στους μικροεπαγγελματίες που δεν είχαν την ιδεολογική εκδοχή του συστήματος που εντελόμενοι υπηρετούσαν. Όχι ότι οι ίδιοι είχαν διαφορετική υπηρεσιακή ηθική και δεν το έκαναν με την "ψυχή" τους.
Τις 15 Ιουλίου του 1965 ο πρόσφατα μεταστάς εκπτωτος, με πραξικοπηματικό τρόπο εκπαραθύρωσε τον εκλεγμένο με 53% Πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και άρχισε να διορίζει Πρωθυπουργούς από τους Νόβα, Τσιριμώκο μέχρι τον Στέφανο Στεφανόπουλο που όταν οι εξαγορασμένοι αποστάτες της Ε.Κ. έγιναν τόσοι όσοι απαιτούνταν, απέκτησε κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Στο διάστημα αυτό κι όσο εξελίσσονταν το βασιλικό πραξικόπημα, κάθε μέρα χιλιάδες λαού πραγματοποιούσαν συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες στη Βουλή και σε όλο το κέντρο της Αθήνας.
Η αστυνομία χτυπούσε παντού και με μίσος με συνέπεια να υπάρξει και νεκρός. Ο φοιτητής Σωτήρης Πέτρουλας.
Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, ασφαλίτες προβοκάτορες σε άσχετα σημεία έσπαγαν λεηλατούσαν μαγαζιά και την άλλη μέρα οι εφημερίδες της δεξιάς με πρωτοσέλιδα και σχετικές φωτογραφίες έγραφαν γιά αναρχικούς και αριστερούς που επιδιώκουν την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης.( Τότε τα συνασπισμένα συμφέροντα λέγονταν και έτσι) Ο σκοπός φανερός. Για να φοβίζουν και να συσπειρώνουν τους συντηρητικούς. Είναι μια συνταγή διαχρονική που πιάνει.
Μέσα στην δίνη αυτών των γεγονότων,ένα απόγευμα κατεβαίνει στη λέσχη ένας γνωστός στην περιοχή συνεργάτης της ασφάλειας, μικροκομπιναδόρος και τρακαδόρος και με τρόπο που δεν ξέφυγε της παρατηρητικότητας μου άρχισε να μοιράζει κατοστάρικα δραχμές σε δύο άγνωστους σε εμας τους υπόλοιπους θαμώνες του υπογείου.
Ο 14χρονος τότε υποφαινόμενος, είδα αλλά δεν κατάλαβα.
Μετά από χρόνια και σε σχετική ερώτηση, ο συγκεκριμένος "λούμπεν" μου αποκάλυψε ότι λειτουργούσε σαν ενδιάμεσος μεταξύ κράτους και παρακράτους ταμίας και μοίραζε τα κατοστάρικα στους "δικαιούχους προβοκατορες" του δικού του επιχειρησιακού τομέα.
Σύμφωνα δε με τον ίδιο, η "ταρίφα" ήταν διακόσιες δραχμές για τον καθένα που έπαιρνε μέρος στις προβοκατόρικες επιχειρήσεις, όταν το βασικό μεροκάματο ήταν 60 δραχμές.
Γαλαντόμο το καθεστώς στις παρακρατικές "μπίζνες" τότε.
Αλλά και στις μέρες μας ακόμα περισσότερο, μια και έκτοτε οι τεχνολογίες έχουν εκτινάξει τα οικονομικά μεγέθη σε απίθανα ύψη.
Ιστορικό και πολιτικό συμπέρασμα:
Στην, σύμφωνα με το σύνταγμα << βασιλευομένη κοινοβουλευτική Δημοκρατία>> μας μηδενός εξαιρουμένου εκ των Γλυξμπουργκ, μέσα στα 110 περίπου χρόνια που δυνάστευσαν αυτό τον τόπο και αυτό το Λαό, επέμεναν να κυβερνούν και μάλιστα σαν κομματάρχες.
Και ο προσφάτως αποθανών έκανε είναι η αλήθεια, ότι ήταν δυνατό προκειμένου να απαλλαγούμε οριστικά από αυτές τις ακρίδες.
Μόνο γιαυτό μπορούμε να τον θυμόμαστε κάπως συγκαταβατικά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΩΝΗΣ του ΘΑΝΑΣΗ