Είσαι από τους λίγους που τιμούν τον διάλογο στο Γαλάτσι, που την αδυναμία τους δεν την υποκαθιστούν με ανόητα αστεία υπονοούμενα, απειλές.
Διάβασες την συνέντευξη μου στην Μαίρη Γκιώνη που δημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ και , πέραν άλλων , με ρώτησες :
Που είδες ότι ο καπιταλισμός είναι σε αδιέξοδο και ότι η Μητσοτακική Ελλάδα τον αντιγράφει από απόσταση 1-2 δεκαετίες ;
Η απάντησή μου είναι εύκολη .
Αρκεί να κοιτάξεις τα βασικά δεδομένα του κόσμου( ιδιαίτερα της «πολιτισμένης δύσης», όπως, , γεωστρατηγικά, πόλεμοι, εξωφρενικοί εξοπλισμοί, ραγισμένη οικονομία, εθνικισμός, ανισότητα, υπέρμετρος πλούτος – φτωχολογιά, πάσχουσες υποδομές, επιδημίες, υποχώρηση της συλλογικότητας, του συναγωνισμού, ενίσχυση του ανταγωνισμού ,της βίας, της εγκληματικότητας και άλλα πολλά ....
και κοντά στα παραπάνω, ο βιασμός του περιβάλλοντος και η κλιματική κρίση( βλέπε δραματική έλλειψη νερού ) για την οποία η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει βαθμό ευθύνης.
Δεν βλέπεις ότι σήμερα απουσιάζει δραματικά η πρόβλεψη , η μέριμνα για το αύριο και ότι κυριαρχεί η εξυπηρέτηση προσωπικών - παραταξιακών ( όχι εθνικών – συλλογικών) συμφερόντων;
Όμως, πρέπει να σου φέρω ένα παράδειγμα, πέραν τόσων άλλων σε Γερμανία, Γαλλία.
Το αντλώ από την πλέον ώριμη καπιταλιστικά χώρα, την μεγάλη Βρετανία όπου οι εργατικοί εθνικοποιούν την ύδρευση και τους σιδηρόδρομους κα... έπεται συνέχεια .
Και μη μου πεις ότι το κάνουν γιατί οι εργατικοί είναι σοσιαλιστές. Είναι τόσο σοσιαλιστές όσο αριστερός είναι ο τέως και ο νυν ΣΥΡΙΖΑ. Το κάνουν επειδή οι γιγάντιες εταιρείες τους χρεοκοπούν οικονομικά και κοινωνικά.
Σου αφιερώνω, για του λόγου το αληθές, περικοπή από την μία από τις δύο «σοβαρές ναυαρχίδες» του συστήματος, το ΒΗΜΑ 14.7.24
«Στην επανεθνικοποίηση σχεδόν όλων των υπηρεσιών που σχετίζονται με τους σιδηροδρόμους σε ορίζοντα πενταετίας προσανατολίζονται οι εργατικοί στη Βρετανία , ενώ προς αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος, thames water»....προεκλογική δέσμευση του Στάρμερ : «Δοκιμάσαμε την ιδιωτικοποίηση επί δύο ή τρεις δεκαετίες και αυτό που βιώσαμε είναι η τέλεια σύγχυση»
Και κάτι για την αριστερο-κομμουνιστική συγκρότησή σου :
<< ... Δημοσκοπήσεις της YouGov από το 2012 - 2013 έδειχναν ότι το 66% έως 70% της Βρετανικής κοινής γνώμης ήταν υπέρ επανεθνικοποίησης των σιδηροδρόμων και μόνο το 23% κατά.. Το 2018 το ποσοστό είχε πέσει στο 19%>>.
Μήπως , επαληθευτούν οι θεωρητικοί του Μαρξισμού που έχουν προβλέψει, ότι η σοσιαλιστική σχέση παραγωγής και παραγωγικών δυνάμεων θα ξεκινήσει από χώρες του ώριμου καπιταλισμού;
Του Ίκαρου Πετρόπουλου
Περισσότερα του ιδίου
Ξαναγύρισε με το ίδιο τρίχωμα!
To Δημοτικό Συμβούλιο συνεδριάζει (25/08/2024)
Ράμα επιβεβαιώνει Μελισσουργό...για το ΠΑΛΑΙ
"Ουάου"
Παρακολουθώντας το Δημοτικό Συμβούλιο
Αδιαφορία για την σπατάλη νερού, από διαρροή της ΕΥΔΑΠ
Ο Μητσοτάκης στο Γαλάτσι
Ο Μητσοτάκης στο Γαλάτσι(2η βερσιόν). Τι είδε και τι δεν είδε. Τι είπε και τι δεν είπε
Κάτω τα χέρια, από την μοναδική στο Γαλάτσι, Πλατεία Ηνιόχου
Όχι στις ανίερες επιθέσεις
Αναρτήσεις πολλές, να τιμήσουμε όμως και τον διάλογο
Ο Κύριος υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος....
Για το "νέο" που περιμένουμε και δεν έρχεται
....στη χώρα της "φαιδράς πορτοκαλέας"
Ούτε τώρα μπόρεσες να κρυφτείς...πεζοπόρε!
Ηλία Μιμηγιάννη σ' ευχαριστούμε...
Εν όψει του ντιμπέϊτ ...δεν θέλω άλλα χάδια στα αυτιά μου
Εκλογές τον Αύγουστο,μαζί με τις παχιές μύγες
Η προστασία του Δάσους, υπέρτατο καθήκον του Δήμου & τοπικής κοινωνίας
Λόφος Κόκκου: Οι δασικοί χάρτες- ευκαιρία συνεννόησης!
Ρε φίλε,με ρωτάς συνέχεια ,γιατί δεν δηλώνω με ποιον είμαι
Στην εποχή των μεγάλων αβεβαιοτήτων τους φταίει ο Δημόσιος υπάλληλος
Ούτε τώρα?Τι παραπάνω,για να ξεσηκωθεί ο Έλληνας;
Εξαγορά κατεχόμενων ακινήτων του Δημοσίου
Για καφέ στο κέντρο του Γαλατσίου...με τελεφερίκ
Eπιτέλους..είδε και ο πεζοπόρος
Σταματίου,υπήρξες ένας ξεχωριστός άνθρωπος
Δεν ήταν μόνο ξενάγηση,ήταν και ένα αλλιώτικο,συγκλονιστικό μάθημα
Αδυναμίες της τοπικής κοινωνίας μας - ο Δήμος- οι δημότες
Εδοξάσθη κρυπτόμενος,κατεποντίσθη εμφανιζόμενος!
Κινδυνεύει πραγματικά το Δάσος Βεϊκου?
Tσίπρας Μελισσουργός:Διαφορετικά μεγέθη,ίδιο πρόβλημα
Με το...μπαλόνι.
Ανάλαφρα ...και σοβαρά!!!
Δεν ήθελα να ήμουν νέος και τραπεζικός υπάλληλος!
Σου απάντησα
Σκέφτομαι(οφείλω)
Εικόνα,εντυπωσιασμός,μετέωρες αποφάσεις
Πανδημία εποχής:προβολή μαγικής εικόνας!!
Η μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα στα γραφεία του Σύριζα Γαλατσίου
Το να ακούς καλά είναι προσόν,το να κακολογείς είναι αδυναμία !
Πορεία λύτρωσης του ανθρώπου ή συντριβή της γης?
We4all : Παλαιότερα "αγγλικούρες", τώρα Δενδροφύτευση στο ΠΑΛΑΙ!
Ακόμα και το "4" ,είναι πολύ μεγάλος αριθμός κε Δήμαρχε!
Μίκης Θεοδωράκης
Διακρίθηκαν για το ήθος και την σεμνότητά τους
Πόσα χρόνια απέχει η Ιπποκράτειος Πολιτεία από το Άλσος Βεϊκου?
Είναι η ώρα : Καμία έκπτωση σε βάρος της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος!.Πόσο απέχει η ΓΚΡΑΒΑ από το ΆΛΣΟΣ?
Aνοιχτή επιστολή προς Δήμαρχο και Πρόεδρο ΠΕΔΑ
Το Survivor,o Eρντογάν, ο Ilitzali και το Γαλάτσι!!!
Ακατανόητες αποφάσεις στον Δήμο Γαλατσίου
Το χρέος των Δημοτικών Κινήσεων(για το εκκλησάκι στο Άλσος)
Γιατί όχι το Γαλάτσι?
Να πολεμήσουμε τον φόβο
Δήμαρχος στο Σαντιάγο
Aνακρίβειες και αλήθειες-διόρθωση....ημαρτημένων
Τα είπα στον ΔήμαρχοΟ κόσμος στα "υιοθετημένα" της ΔΡΑΣΗΣ.Γιατί έκλεισε το Άλσος?
Ερωτηματικά και αγωνίες
Η πανδημία & χιονόπτωση διδάσκουν ότι: Οι Ιδιωτικοποιήσεις είναι πηγή δεινών για τον άνθρωπο!
Έστω κι έτσι,ακούστηκε το Γαλάτσι
Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;
Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη
Η ιστορία μας δεν αρχίζει με το μια φορά κι έναν καιρό, σ' έναν τόπο μακρινό, όπως συνηθίζεται στα παραμύθια, γιατί ξέρουμε πότε ακριβώς και πού συνέβη. Επίσης, είναι πέρα για πέρα αληθινή.
Πρωινό στις οκτώ ακριβώς στα Τουρκοβούνια (συνοικία της Αθήνας κοντά στο Γαλάτσι). Μεσοκαλόκαιρο. Τα σχολεία κλειστά και το κοριτσάκι της ιστορίας μας βαριέται απελπιστικά. Για διακοπές ούτε λόγος. Δεν το επιτρέπει η δουλειά του μπαμπά.
Μαμά δεν υπάρχει. Της είπαν ότι αρρώστησε και πέθανε όταν ήταν ακόμα πολύ μικρή, αλλά από κάτι μισόλογα της γιαγιάς της, υποπτεύεται ότι είχε φύγει με κάποιον. Ίσως πλανόδιο έμπορο. Αλλιώς, πώς δικαιολογείται η αντίδραση της γιαγιάς;
Κάθε που ακούει πλανόδιο έμπορο να διαλαλεί την πραμάτεια του στη γειτονιά, βγαίνει στο μπαλκόνι και του πετάει μανιασμένη έναν κουβά νερό - συνήθως απ' το σφουγγάρισμα, βρίζοντας:
«πήγαινε να ξεμυαλίσεις καμιά μυαλοκομμένη σ' άλλη γειτονιά».
Εκείνο το πρωί, λοιπόν, η γιαγιά έχει πάει λαϊκή, η μικρή βαριέται μπροστά στην τηλεόραση. Χτυπά το κουδούνι.
Παρ' όλο που οι οδηγίες είναι σαφείς (δεν ανοίγουμε ποτέ την πόρτα όταν είμαστε μόνοι στο σπίτι), τρέχει κι ανοίγει. Είναι η Ελένη απ' τον τρίτο. Αυτή, που τρία χρόνια τώρα, τάχει μπλέξει με τον πατέρα του κοριτσιού και τον σέρνει απ' τη μύτη.
«Καλημέρα Ασπρουλιάρα» της λέει η Ελένη χαμογελώντας πλατιά. Το έντονο βιολετί κραγιόν, έχει βάψει τα μπροστινά της δόντια και μοιάζει με μάγισσα.
Το κορίτσι, έχει ήδη μετανιώσει που άνοιξε γιατί δεν τη συμπαθεί καθόλου.
«Σου έφερα μια αντηλιακή κρέμα, γιατί αύριο θα πάμε στη θάλασσα. Έτσι άσπρη που είσαι θα κατακαείς». Πράγματι το κορίτσι είναι τόσο άσπρο που όλοι τη φωνάζουν Ασπρουλιάρα. Το δέρμα της έχει το εκτυφλωτικό άσπρο του χιονιού, που σε άνθρωπο δεν είναι καθόλου γοητευτικό. Ξέρεις αυτό το μη χρώμα.
Κάνω εδώ μια μικρή παρένθεση για να σας πω, ότι στο σχολείο την έλεγαν και φάντασμα.
Τόσο άσπρη ήταν που σχεδόν γινόταν αόρατη, ιδίως όταν φορούσε λευκά ρούχα. Γι' αυτό η γιαγιά της, επέμενε να φορά πάντα έναν κόκκινο φιόγκο στα μαλλιά.
Μαζί με την αντηλιακή η Ελένη της δίνει κι ένα μήλο. Δεν ήθελε να το πάρει, αλλά εκείνη επέμενε πως έχει πολλές βιταμίνες, τον γιατρό τον κάνει πέρα και άλλα τέτοια. Το παίρνει. Με την πρώτη δαγκωνιά, νιώθει ένα τρομερό κάψιμο στο στομάχι. Σα να κατάπιε φωτιά. Την πιάνει κάτι σαν τρέλα. Βγαίνει στο δρόμο, παρακούοντας κάθε οδηγία του πατέρα και της γιαγιάς. Δεν σταματά ούτε στα φανάρια. Διασχίζει τη Βεΐκου και τρέχοντας ανάμεσα στ' αυτοκίνητα. Το κάψιμο φουντώνει. Διψάει. Στο νούμερο διακόσια δεκαοχτώ, λίγο πριν την Αγία Γλυκερία, σταματά. Χτυπά το κουδούνι στο σπίτι, ένα παλιό τριώροφο, με φθαρμένα ξύλινα πορτοπαράθυρα. Δεν φαίνεται κανείς, αλλά η πόρτα οπισθοχωρεί στην ελάχιστη πίεση κι ανοίγει. Αν και μισοσκόταδο στο εσωτερικό του σπιτιού, βρίσκει εύκολα την κουζίνα. Παίρνει ένα από τα επτά ποτήρια που βρίσκει στο στραγγιστήρι του νεροχύτη και πίνει με βουλιμία νερό. Η φωτιά μέσα της αρχίζει να σβήνει. Το διαμέρισμα του ισογείου, αν εξαιρέσεις την κουζίνα είναι μονόχωρο. Τώρα που έχει την άνεση να το παρατηρήσει διαπιστώνει ότι στο μοναδικό δωμάτιο υπάρχουν επτά κρεββάτια. Τρείς κουκέτες διπλές κι ένα μονό. Τα κρεβάτια είναι μικρά σαν παιδικά, αλλά τα υπόλοιπα πράγματα που είναι σκορπισμένα στον χώρο, δείχνουν πως εκεί μένουν άντρες. Σίγουρα εργάτες, ίσως και οικονομικοί μετανάστες, γιατί όλα τα έπιπλα και τα σκεύη είναι παράταιρα και μετρημένα. Επτά καρέκλες, επτά πιάτα, επτά πιρούνια και μόνο ένα κουτάλι.
Τρία ζευγάρια λασπωμένες μπότες από ξεβαμμένο μαύρο δέρμα, δυό ζευγάρια λαστιχένιες γαλότσες, ένα γιλέκο με πολλές τσέπες, σαν αυτά που φοράνε οι ψαράδες ή οι τεχνίτες ( είχε κι ο πατέρας της ένα) κι ένας σωρός πουκάμισα καρώ ή από χοντρό σκούρο ύφασμα, σώβρακα και φανέλες με μανίκι, προφανώς άπλυτα από τον προηγούμενο χειμώνα.
Η μπόχα του δωματίου είναι αποπνικτική. Ανοίγει τα δυο παράθυρα που υπάρχουν, ευτυχώς σε αντικριστούς τοίχους να γίνει ρεύμα, μπας και καθαρίσει λίγο η ατμόσφαιρα. Αν κάτι έχει μάθει ζώντας με τη γιαγιά της είναι το νοικοκυριό. Όχι ότι κάνει με προθυμία τις δουλειές, αλλά η γιαγιά δεν τα πολυκαταφέρνει πια, λόγω ηλικίας και αναγκάζεται να βάζει κι αυτή ένα χεράκι. Καταλαβαίνει ότι αν δεν απομακρύνει τ' άπλυτα και τα βρωμοπάπουτσα δεν θα φύγει η μπόχα. Όταν αυτά, έχουν μεταφερθεί στο βεραντάκι της κουζίνας, κινούμενη από την ανίκητη δύναμη της συνήθειας, αρχίζει το καθάρισμα. Πλένει τα επτά πιάτα που υπάρχουν στοιβαγμένα στο νεροχύτη, μουλιάζει ένα τηγάνι που έχει πάνω του υπολείμματα από καμένο ψάρι και παλεύει με την κατσαρόλα που έχει ένα μόνο χερούλι στη θέση του και δυο τρεις στρώσεις απροσδιόριστου χρώματος, αλλά κολλώδους υφής στον πάτο. Όταν η κουζίνα έχει τακτοποιηθεί, αλλάζει τα βρώμικα σεντόνια με τα ας πούμε καθαρά που βρίσκει σ' ένα μπαούλο, σκουπίζει, σφουγγαρίζει και βγαίνει στο μπαλκονάκι. Το πλύσιμο των ρούχων δεν ήταν δυνατόν να γίνει χωρίς απορρυπαντικό και δεν βρήκε πουθενά. Κατάφερε όμως να ξεκολλήσει τις λάσπες απ' τα παπούτσια.
Ήταν κατάκοπη. Τώρα καταλαβαίνει την έκφραση της γιαγιάς, «μου κόπηκε η μέση». Πέφτει στο μονό κρεββάτι και βυθίζεται σ' έναν ύπνο χωρίς όνειρα.
Ξυπνάει από ένα βίαιο τράνταγμα. Ένας γενειοφόρος, σκουρόχρωμος, είναι σκυμμένος από πάνω της. Άλλοι έξι παραπίσω παρακολουθούν, βλοσυροί. Φαίνονται απειλητικοί. Η γλώσσα τους είναι ακατανόητη, αλλά το ύφος τους δεν χρειάζεται μετάφραση. Τρομαγμένη, τρέχει ξυπόλητη έξω από το σπίτι. Στη βιασύνη της ξεχνάει ακόμα και τις καινούριες σαγιονάρες της. Στο δρόμο για το σπίτι επαναλαμβάνει σχεδόν φωναχτά τις οδηγίες του μπαμπά και της γιαγιάς που είχε παραβεί:
Δεν ανοίγουμε την πόρτα, όταν λείπουν οι μεγάλοι απ' το σπίτι.
Δεν παίρνουμε φαγώσιμα από ξένους.
Δεν μπαίνουμε σε ξένα σπίτια.
Δεν περνάμε τα φανάρια όταν είναι κόκκινα για τους πεζούς.
Υπόσχεται στον εαυτό της ότι δεν θα ξεχάσει το σημερινό μάθημα: κρύβουμε την αντιπάθειά μας για την φιλενάδα του μπαμπά.
"Κωνσταντίνα Ζαγάρη"
============
Η Κωνσταντίνα Ζαγάρη γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει στον Μαραθώνα. Το 2018 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική της συλλογή «Πεζές σκέψεις δίχως (π)οίηση», εκδόσεις Άπαρσις. Ποιήματα και πεζά της συμπεριλαμβάνονται στη «Νέα Φιλολογική Πρωτοχρονιά» 2020/2021/2022/2023, στη συλλογή «Σύγχρονοι Έλληνες Ποιητές», εκδόσεις Παππάς και στις συλλεκτικές εκδόσεις «Συνομιλώντας με τον Arthur Rimbaud, Συνομιλώντας με την Κατερίνα Γώγου», εκδόσεις Όστρια, «Συνομιλώντας με τη Σαπφώ», εκδόσεις Λύχνος, «Συνομιλώντας με τον Ναζίμ Χικμέτ», εκδόσεις Δρόμων. Κείμενά της συμπεριλαμβάνονται: «Πες μας ένα παραμύθι», εκδόσεις Δρόμων, «Έγκλειστος βίος», έκδοση Πολιτιστικές Απόπειρες και «Τα διηγήματα του εγκλεισμού», εκδόσεις Άπαρσις, «Τεχνών συναπαντήματα», εκδόσεις Όστρια. Έχει γράψει ένα θεατρικό έργο: «Μην ξεχαστώ και δεν της μοιάσω», που βραβεύτηκε από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (2012). Το 2024 κυκλοφόρησε το έργο της: «Τα μυστικά είναι κατοικίδια» (νουβέλα και διηγήματα), από τις εκδόσεις Άπαρσις.
Τέτοιες μέρες, το 2015, συνέβησαν γεγονότα που σημάδεψαν την χώρα και προσδιόρισαν την σημερινή παρακμιακή πορεία της.
Α. Στα πράγματα ήρθε μία κυβέρνηση «αριστερή» που μαζί με έναν ξεσηκωμένο λαό, επαγγέλλονταν απεξάρτηση, απαλλαγή από μνημόνια.....
Β. Πραγματοποίησε δημοψήφισμα που παρά το 61,31%, το αγνόησε, το ανέτρεψε.
Γ. Υπέγραψε ένα ατιμωτικό μνημόνιο ( εκχώρησε στους δανειστές την εθνική περιουσία για 99 χρόνια ), με την παρότρυνση - συνευθύνη ολόκληρου του πολιτικού φάσματος, ( εκτός ΚΚΕ, Βαρουφάκη και εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς ).
Δ. Στον Ελληνικό λαό << περνάνε>> την θέση ότι τα μνημόνια τελείωσαν το 2018 και ότι η χώρα σώθηκε (!).
Ε. Στο μεταξύ η χώρα , παρά τις ωραιοποιήσεις Μητσοτάκη, είναι γεμάτη πληγές και συσσωρεύει προβλήματα κάτω από την προστασία ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ.
ΣΤ. Ο Ρ. Ρινάλντι ,επί κεφαλής της ΚΟΕ που συμμετείχε στην πρώτη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ σε άρθρο του στον «Δρόμο της αριστεράς» με τίτλο : “ο πραξικόπημα για το οποίο κανείς δεν μιλά, που έφερε την κυβέρνηση του Χίλτον ( 5 – 6 Ιουλίου 2015 ) “ πραγματοποιεί μία λεπτομερή επισκόπηση της κρίσιμης χρονιάς και ιδιαίτερα για το δημοψήφισμα για το οποίο ….κανένας δεν θέλει να θυμάται τι έγινε.
Επειδή , κάθε αντισυστημική, βασικά πατριωτική φωνή, τελειώνει με την επισήμανση των πληγών της χώρας μας, όπως το «υπαρξιακό πρόβλημα» χωρίς, όμως να υποδεικνύει τον δρόμο στον οποίο πρέπει και μπορεί να μπει η χώρα, θα περίμενε κανένας ότι :
Οι θεωρητικοί, οι μελετητές, οι ερευνητές του πολιτικού προσανατολισμού της χώρας και του φρονήματος του προδομένου λαού, να ενσκύψουν και να υποδείξουν τον << άλλο >> δρόμο, που προφανώς περνάει από την απεξάρτηση, την εθνική ανεξαρτησία, όσο δύσκολος κι αν είναι, όσα χρόνια – γενιές περάσουν!
Για να αποκτήσουμε μία << άλλη συνείδηση >>, για να ξαναδούμε κόσμο στις πλατείες πρέπει να δοθούν απαντήσεις, έστω πρωτόλειες στα ερωτήματα :
Τελικά έχουμε ή δεν έχουμε διέξοδο; Πως; με ποια πολιτική; με ποια μέσα; ποια τα πρώτα βήματα ;
Εκτός και μας πουν ότι η λύση βρίσκεται εντός του << συστήματος >>, οπότε ας στοιχηθούν κι αυτοί στην ουρά
Του Ίκαρου Πετρόπουλου
Περισσότερα του ιδίου
Ξαναγύρισε με το ίδιο τρίχωμα!
To Δημοτικό Συμβούλιο συνεδριάζει (25/08/2024)
Ράμα επιβεβαιώνει Μελισσουργό...για το ΠΑΛΑΙ
"Ουάου"
Παρακολουθώντας το Δημοτικό Συμβούλιο
Αδιαφορία για την σπατάλη νερού, από διαρροή της ΕΥΔΑΠ
Ο Μητσοτάκης στο Γαλάτσι
Ο Μητσοτάκης στο Γαλάτσι(2η βερσιόν). Τι είδε και τι δεν είδε. Τι είπε και τι δεν είπε
Κάτω τα χέρια, από την μοναδική στο Γαλάτσι, Πλατεία Ηνιόχου
Όχι στις ανίερες επιθέσεις
Αναρτήσεις πολλές, να τιμήσουμε όμως και τον διάλογο
Ο Κύριος υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος....
Για το "νέο" που περιμένουμε και δεν έρχεται
....στη χώρα της "φαιδράς πορτοκαλέας"
Ούτε τώρα μπόρεσες να κρυφτείς...πεζοπόρε!
Ηλία Μιμηγιάννη σ' ευχαριστούμε...
Εν όψει του ντιμπέϊτ ...δεν θέλω άλλα χάδια στα αυτιά μου
Εκλογές τον Αύγουστο,μαζί με τις παχιές μύγες
Η προστασία του Δάσους, υπέρτατο καθήκον του Δήμου & τοπικής κοινωνίας
Λόφος Κόκκου: Οι δασικοί χάρτες- ευκαιρία συνεννόησης!
Ρε φίλε,με ρωτάς συνέχεια ,γιατί δεν δηλώνω με ποιον είμαι
Στην εποχή των μεγάλων αβεβαιοτήτων τους φταίει ο Δημόσιος υπάλληλος
Ούτε τώρα?Τι παραπάνω,για να ξεσηκωθεί ο Έλληνας;
Εξαγορά κατεχόμενων ακινήτων του Δημοσίου
Για καφέ στο κέντρο του Γαλατσίου...με τελεφερίκ
Eπιτέλους..είδε και ο πεζοπόρος
Σταματίου,υπήρξες ένας ξεχωριστός άνθρωπος
Δεν ήταν μόνο ξενάγηση,ήταν και ένα αλλιώτικο,συγκλονιστικό μάθημα
Αδυναμίες της τοπικής κοινωνίας μας - ο Δήμος- οι δημότες
Εδοξάσθη κρυπτόμενος,κατεποντίσθη εμφανιζόμενος!
Κινδυνεύει πραγματικά το Δάσος Βεϊκου?
Tσίπρας Μελισσουργός:Διαφορετικά μεγέθη,ίδιο πρόβλημα
Με το...μπαλόνι.
Ανάλαφρα ...και σοβαρά!!!
Δεν ήθελα να ήμουν νέος και τραπεζικός υπάλληλος!
Σου απάντησα
Σκέφτομαι(οφείλω)
Εικόνα,εντυπωσιασμός,μετέωρες αποφάσεις
Πανδημία εποχής:προβολή μαγικής εικόνας!!
Η μελέτη Λύτρα-Τσιόδρα στα γραφεία του Σύριζα Γαλατσίου
Το να ακούς καλά είναι προσόν,το να κακολογείς είναι αδυναμία !
Πορεία λύτρωσης του ανθρώπου ή συντριβή της γης?
We4all : Παλαιότερα "αγγλικούρες", τώρα Δενδροφύτευση στο ΠΑΛΑΙ!
Ακόμα και το "4" ,είναι πολύ μεγάλος αριθμός κε Δήμαρχε!
Μίκης Θεοδωράκης
Διακρίθηκαν για το ήθος και την σεμνότητά τους
Πόσα χρόνια απέχει η Ιπποκράτειος Πολιτεία από το Άλσος Βεϊκου?
Είναι η ώρα : Καμία έκπτωση σε βάρος της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και του περιβάλλοντος!.Πόσο απέχει η ΓΚΡΑΒΑ από το ΆΛΣΟΣ?
Aνοιχτή επιστολή προς Δήμαρχο και Πρόεδρο ΠΕΔΑ
Το Survivor,o Eρντογάν, ο Ilitzali και το Γαλάτσι!!!
Ακατανόητες αποφάσεις στον Δήμο Γαλατσίου
Το χρέος των Δημοτικών Κινήσεων(για το εκκλησάκι στο Άλσος)
Γιατί όχι το Γαλάτσι?
Να πολεμήσουμε τον φόβο
Δήμαρχος στο Σαντιάγο
Aνακρίβειες και αλήθειες-διόρθωση....ημαρτημένων
Τα είπα στον ΔήμαρχοΟ κόσμος στα "υιοθετημένα" της ΔΡΑΣΗΣ.Γιατί έκλεισε το Άλσος?
Ερωτηματικά και αγωνίες
Η πανδημία & χιονόπτωση διδάσκουν ότι: Οι Ιδιωτικοποιήσεις είναι πηγή δεινών για τον άνθρωπο!
Έστω κι έτσι,ακούστηκε το Γαλάτσι
Γιατί δεν κατέβηκες στις Δημοτικές εκλογές;
Αντίο....Βασίλη Αποστολίδη