Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 05 Δεκέμβριος 2014

Toυ Πέτρου Κατσάκου

Τα έξυπνα ρομπότ θα εξαφανίσουν τον άνθρωπο λέει ο Στίβεν Χόκινγκ. Κι αναρωτιέμαι καθώς περπατώ στους δρόμους του κέντρου, αυτά τα πάνοπλα ρομπότ που βρίσκονται σε κάθε γωνία τι ήρθαν να εξαφανίσουν; Για «πρωτόγονες» μορφές τεχνητής νοημοσύνης μιλά ο διάσημος αστροφυσικός και προσπαθώ να αντιληφθώ ποιος τρόπος σκέψης καθοδηγεί τη λειτουργία αυτών των «ρομπότ» που με μηχανικές κινήσεις και μηχανιστική πρακτική απωθούν, χτυπούν, απειλούν και ποδοπατούν ό,τι βρίσκεται μπροστά τους. «Η τεχνητή νοημοσύνη συνιστά τη μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή για την ανθρωπότητα» συνεχίζει ο Χόκινγκ, περιγράφοντας σε άλλο επίπεδο έναν μηχανισμό καταστολής που έχει μετατραπεί σε έναν τρομακτικό μηχανισμό επιβολής της κοινωνικής ακινησίας.

Δεν μπορώ να αντισταθώ στο κύμα τρόμου που με κυριεύει κοιτάζοντας τη φωτογραφία που απεικονίζει το πόδι του «ρομπότ» να ακινητοποιεί το αναπηρικό καροτσάκι ενός ανθρώπου και ταυτόχρονα να απενεργοποιεί τα εναπομείναντα αντανακλαστικά μιας κοινωνίας. Με αυτή την τόσο απλή, μα συνάμα κτηνώδη κίνηση το «ρομπότ» κατάφερε να επιβληθεί σε έναν πιο αδύναμο οργανισμό. Δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει κανένα από τα μέσα που διαθέτει στο οπλοστάσιό του. Δεν χρειάστηκε να τον πνίξει με ουσίες, να του ανοίξει το κεφάλι, να του τσακίσει ένα κόκκαλο. Απλά και με μια μόνο κίνηση το «ρομπότ», εκμεταλλευόμενο την κινητική αδυναμία του αντιπάλου, κατάφερε να τον θέσει εκτός μάχης γλυτώνοντας παράλληλα και την κατακραυγή που θα εισέπραττε σε περίπτωση που είχε παρασυρθεί σε ένα από τα γνωστά μεμονωμένα περιστατικά που κατά καιρούς πέφτουν στην αντίληψη των «χειριστών» του.

Έτσι λοιπόν, το «έξυπνο ρομπότ», χωρίς να χρειαστεί να λερώσει τα χέρια του με αίμα ή να μολύνει την ατμόσφαιρα με τις δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις του μεταλλικού του περιβλήματος, κατάφερε να επιβάλει την τάξη και την κτηνώδη του ανωτερότητα επί ενός εκ φύσεως αδύναμου. Με διοικητικούς όρους το όργανο - “ρομπότ” έπραξε τα δέοντα και ουδείς λόγος συντρέχει για τον ψόγο αυτού. Αν είχε, για παράδειγμα, τσακίσει το κεφάλι ενός ΑμεΑ θα γινόταν και μια ΕΔΕ. Αλλά τώρα ποιος να κατηγορήσει το «ρομπότ» και τι να του προσάψει; Τη δουλειά του έκανε και μάλιστα χρησιμοποιώντας την ελάχιστη επιτρεπόμενη βία. Κι όμως, είναι αυτή η ελάχιστη επιτρεπόμενη άσκηση βίας που «συνιστά τη μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή για την ανθρωπότητα» όπως λέει και ο Χόκινγκ και ελπίζω να μην είμαι ο μόνος που την αντιλαμβάνεται.

ΑΥΓΗ - 5/12/2014

Διαβάστε περισσότερα του ιδίου

• Τα κόκκινα γάντια πήραν πτυχίο

• Μαραθωνοδρόμοι με το ζόρι

• Τα θρασίμια που αντιστέκονται...

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 04 Δεκέμβριος 2014

Της Πέπης Ρηγοπούλου από την εφημερίδα των συντακτών

Κύριο Ράινερ Νοϊμίλερ, Αυστρία

Αγαπητέ φίλε,

Επιτρέψτε μου να σας αποκαλώ φίλο, με την ουσιαστική έννοια που η λέξη έχει στη γλώσσα μου εδώ και κάποιες χιλιετίες, από τη στιγμή που με συγκίνηση πληροφορήθηκα αυτό το οποίο κάνατε υπερασπίζοντας όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά κατά τη γνώμη μου και την ιστορία και την παράδοση της πατρίδας σας, της Αυστρίας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης που επιμένω ότι αξίζει άλλες, καλύτερες από τις σημερινές πολιτικές και ηγεσίες.

Όπως μου είπε ο φίλος Στέργιος Θεοδωρίδης, που μαζί με τα άλλα μέλη της δομής αλληλεγγύης «Αμπάριζα» δέχτηκε το δώρο σας, πραγματοποιήσατε με ποδήλατο τη διαδρομή χιλιάδων χιλιομέτρων από τη Βιέννη μέχρι και το Λονδίνο. Χωρίς ένα ευρώ, για να βιώσετε την κατάσταση ανέχειας και εξευτελισμού που βιώνουν οι μισοί σχεδόν Έλληνες και με τον σκοπό να βοηθήσετε στη συνειδητοποίηση από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους του δράματος που περνά η Ελλάδα. Έμαθα για τα όσα ακούσατε στις συζητήσεις που προκαλούσατε στους σταθμούς της διαδρομής σας για μας:

Πως είμαστε ένας λαός τεμπέληδων, ψευτών, απατεώνων ή αντιθέτως, τα θύματα της μνησικακίας των ηγετών της Γερμανίας που τιμωρούν τη χώρα μας, διότι τόλμησε να τους αντισταθεί και κατ’ ουσίαν να νικήσει όχι μόνον ηθικά αλλά και στα ελληνικά βουνά τη χιτλερική επίθεση στα χρόνια της Κατοχής. Και, τέλος, έμαθα ότι ήρθατε στη χώρα μας φέρνοντας κάτι παραπάνω από οκτώ χιλιάδες ευρώ, 8.777 για την ακρίβεια, που μαζέψατε ζητώντας από όποιον συναντούσατε μια ελάχιστη συνεισφορά για τα πολλά χιλιόμετρα που διανύσατε σε αυτό τον μακρύ δρόμο της ανθρώπινης αλληλεγγύης. Χωρίς να αφαιρέσετε από το πολύτιμο αυτό ποσό ούτε τα έξοδα για ένα αεροπορικό εισιτήριο, μια και καταφέρατε να ταξιδέψετε, χάρη σε κάποιον φίλο σας πιλότο, στο πιλοτήριο ενός σκάφους των Αυστριακών Αερογραμμών.

Αγαπητέ φίλε. Εδώ και χρόνια ενδιαφέρομαι θεωρητικά και πρακτικά για το δημιουργικό πεδίο το οποίο στην καλλιτεχνική ορολογία δηλώνεται με όρους όπως περφόρμανς, σωματική τέχνη κ.λπ. Ισως διότι οι συγκυρίες της ζωής έδειξαν και δείχνουν σε κάποιους –παντού στον κόσμο– ότι οι ιδέες και τα αισθήματα μπορούν να καταστούν δραστικά από τη στιγμή που ενσαρκώνονται ή αλλιώς εγγράφονται, όχι ανέξοδα, στο σώμα.

Θεωρώ λοιπόν ότι η πράξη σας συνιστά μια παραδειγματική περφόρμανς, μια δράση του σώματος και της ψυχής, εφόσον τις έννοιες αυτές δεν τις συνδέουμε με περαστικές αισθητικές μόδες, αλλά με χειρονομίες που έχουν στο κέντρο τους το πολιτικό και που σε άμουσους και ανήθικους καιρούς προάγουν ό,τι αξίζει να αποκαλούμε πολιτισμό.

Κατανοώ ότι, αν τα λόγια μου αυτά φτάσουν κάποτε και σε σας, μπορεί να σας κάνουν να αισθανθείτε άβολα. Η σκέψη που νομίζω ότι έρχεται στον νου όποιου κάνει μια πράξη σαν τη δική σας είναι μάλλον: «Μα γιατί τόση φασαρία. Εγώ έκανα μόνον κάτι το απλό». Και στην ουσία είναι έτσι. Αυτό που κάνατε είναι απλό, χωρίς τυμπανοκρουσίες, μεγαλοστομίες, επικοινωνιακές καμπάνιες και ιδεολογικά τσιτάτα. Όμως αυτό ίσως είναι, αν θυμάμαι καλά τα λόγια που έλεγε ένας ζωγράφος του 19ου αιώνα, το πιο σημαντικό και το πιο δύσκολο. «Ο γιατρός μου μου λέει να βγαίνω έξω και να προσπαθώ να αποδώσω αυτό που βλέπω όσο γίνεται απλά. Το απλό. Είναι αυτό που ίσως δεν θα μπορέσω να ζωγραφίσω ποτέ». Το όνομα του ζωγράφου ήταν Βικέντιος Βαν Γκογκ

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 30 Νοέμβριος 2014

Του Ίκαρου Πετρόπουλου

Κι όμως, συμβαίνουν δίπλα μας ΄’ πράγματα ‘’σπουδαία ,πρωτόγνωρα ,απίθανα που έρχονται αντιμέτωπα με το φόβο και τη κατάθλιψη που έχουν καταδικάσει τον Ελληνικό λαό ,γιατί ανάβουν φως στο σκοτάδι της Τρόικας ,δημιουργούν αισιοδοξία ότι ‘’ τίποτα δεν πέθανε’’,ότι  υπάρχουν άνθρωποι μέσα αλλά και έξω από τη χώρα που αντιδρούν στη προπαγάνδα του ‘’ τεμπέλη’’ Έλληνα και αναλαμβάνουν αυτόβουλες πρωτοβουλίες . 

Τέτοιο ήταν αυτό που  έγινε χθες βράδυ στο ‘’Αμπάριζα’’, όπου ένας δημοσιογράφος της Αυστριακής τηλεόρασης ( christrian Rathner ) και ένας Αυστριακός  ποδηλάτης ( Rainer Neumuller ), χωρίς ιδιαίτερη σχέση με την  Ελλάδα και την Ελληνική κουλτούρα  παρουσίασαν στο ‘’ Αμπάριζα’,τη φιλελληνική δραστηριότητά τους. Ο πρώτος γράφοντας  με συμπάθεια ένα βιβλίο για το Ελληνικό πρόβλημα( έχει έτοιμο και δεύτερο ), ο δε δεύτερος πήρε το ποδήλατό του και διέσχισε όλη την Ευρώπη, χωρίς δικά του χρήματα, προπαγανδίζοντας και παροτρύνοντας τους Ευρωπαίους να συνεισφέρουν βοήθεια υπέρ της αλληλεγγύης στο δοκιμαζόμενο Ελληνικό λαό.

Ήταν συγκλονιστικός ο τρόπος που μας πέρασε, μέσα από εικόνες, το ανά την Ευρώπη ,περιπετειώδες ταξίδι του ( καταλύματα , φιλοξενία ,αποδοχή , απόρριψη, αισθήματα λαών …. )

 Όμως ήταν απερίγραπτη η σκηνή της παράδοσης  από έναν ξερακιανό μεσήλικα Αυστριακό καλλιτέχνη – ποδηλάτη,τον RAINER NEUMULLER,   στο Στέργιο του ΑΜΠΑΡΙΖΑ, μπροστά στα έκπληκτα μάτια της υπερπλήρους αίθουσας ,του χρηματικού ποσού που εξασφαλίσθηκε απ τη ποδηλατική εκστρατεία του 8.770 Ευρώ!  Ο άνθρωπος επέλεξε το ‘’ αμπάριζα ‘’ως δομή αλληλεγγύης και παρέδωσε το σωρευμένο ποσό.                                                                                                        

Αξίζει το κόπο να σκεφθούμε  ότι και σε χώρες με σκληρή κυβερνητική πολιτική απέναντι στη χώρα μας, υπάρχουν πολίτες που αντιδρούν ,που ωθούνται σε αντίθετη κατεύθυνση.Προφανώς το γεγονός δεν είναι μοναδικό. Στη χώρα μας και στην Ευρώπη γίνονται ‘’ πράγματα ‘’ που μπορεί να μη φαίνονται, δημιουργούν όμως προυποθέσεις αλλαγής κλίματος αλλά και καταστάσεων.

Διαβάστε προηγούμενα άρθρα του ιδίου

• "ΠΑΛΑΙ":Απλές σκέψεις-Συναισθήματα
• Μόνο οι αληθινοί αγώνες είναι αποτελεσματικοί 
• Ακόμα δεν ήρθε το Μετρό στο Γαλάτσι

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 21 Νοέμβριος 2014

Του Μ.Π

Ο υπουργός Υποδομών Μ. Χρυσοχοΐδης από το βήμα της Βουλής.,απαντώντας σε ερώτηση για την Γραμμή 4 του Μετρό,είπε ότι "υπάρχουν κάποιοι κακόπιστοι, που θεωρούν ότι ήταν εξαγγελίες,οι ανακοινώσεις που μιλούσαν για ξεκίνημα τον Δεκέμβριο  του πρώτου  σταδίου του διαγωνισμού.Μια αναδρομή όμως στο παρελθόν,θα μπορούσε να εξηγήσει τους λόγους της δυσπιστίας ή κακοπιστίας..

Περισσότερα...

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 16 Νοέμβριος 2014

Τού Ίκαρου Πετρόπουλου

Όταν μιλάμε για τοπικούς αγώνες δεν εννοούμε αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου και του Δήμαρχου επάνω σε ζητήματα ζωτικού τοπικού ενδιαφέροντος. Εννοούμε αγώνες μαζικούς ,με συμμετοχή πολιτών. Και τέτοιοι αγώνες, σύμφωνα με τοπικές καταγραφές, έχουν δοθεί για το Αλσος Βέικoυ ,για τη πλατεία Ηνιόχου ,για το ΠΑΛΑΙ… 

Αντίθετα δεν έχουν δοθεί μεγάλοι αγώνες για τη διεκδίκηση των μεγάλων δομικών προβλημάτων της πόλης ,όπου κυρίαρχο είναι το κέντρο πόλης .Η μοναδική ευκαιρία των ολυμπιακών αγώνων του 2004 πέρασε ,χωρίς ο …ολυμπιακός Δήμος Γαλατσίου να διεκδικήσει το ελάχιστο. Πήρε ότι τους βόλευε, δηλαδή μία κοστοβόρα παράνομη κατασκευή ( ΠΑΛΑΙ ) ,μία προσφερόμενη για μίζες τσιμεντογέφυρα(!)και κάποιες αυτοκινητιές ‘’κινητά ‘’ 

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ευρύτερη περιοχή μας δεν υπάρχει ούτε μία θεατρική αίθουσα ,ούτε ένας δημόσιος χώρος πολιτισμού ,εκτός από το Καμίνι πρόσφατα. Ούτε βέβαια έχουν καταγραφεί σοβαροί αγώνες για τη διεκδίκηση δημόσιων χώρων..Ακόμη κι αυτό το Δημαρχείο ,παλιό στρατιωτικό κτίριο είναι που διαθέτει μία και μόνο αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων.

Στο ΠΑΛΑΙ  συμβολίζεται η εικόνα της Πασοκ-Νεοδημοκρατικής Ελλάδας, δηλαδή της παράνομης χωροθέτησης , των αλόγιστων δημόσιων δαπανών, της  απουσίας πρόβλεψη αξιοποίησης του Δημόσιου αυτού έργου ,της παραβίασης κι αυτών των παράνομων όρων δόμησης , της γενναίας παροχής υποσχέσεων που δεν τηρήθηκαν ,της αδιαφορίας για τη  τύχη μίας μεγάλης υποβαθμισμένης περιοχής από ένα MALL στη θέση του ΠΑΛΑΙ…..

Ειδικότερα για το ΠΑΛΑΙ  όπου αναδεικνύεται ( δικαιωματικά ) ως μεγάλο τοπικό θέμα, έχουν δοθεί αγώνες ,οπωσδήποτε με αδυναμίες που όμως ήταν αληθινοί ,δηλαδή χωρίς Δούρειους ίππους  και γι αυτό είχαν  αποτελεσματικότητα. Μόνο οι αδαείς και κακοπροαίρετοι δεν το αναγνωρίζουν. Η ‘’Συντονιστική επιτροπή φορέων και πολιτών’’ ( 2000 – 2004 ),το ‘’ Κνημα φορέων και πολιτών’’ ( 2006 – 2009 ) αλλά και μεμονωμένοι  φορείς με προεξάρχουσα τη ΔΡΑΣΗ ,έχουν ωθήσει ,διαχρονικά ,τα Δημοτικά Συμβούλια της πόλης στο δρόμο της αρετής ,όταν οι Δήμαρχοι  ( Τούντας , Τσίρος ) παρεξέκλιναν.  Υπάρχει πλούσιο υλικό στα αρχεία της ΔΡΑΣΗΣ για το ποιοι έβαλαν και ποιοι δεν έβαλαν πλάτη για να αποτραπεί η εμπορευματοποίηση του χώρου. 

Τη τελευταία δεκαετία, όλοι σχεδόν οι φορείς ,συσπειρωμένοι, διεκδίκησαν το ΠΑΛΑΙ ως  ΄΄Δημόσιο χώρο αθλητισμού – πολιτισμού με ελεύθερη δωρεάν πρόσβαση των πολιτών’’ ,σταθερή δε ήταν η επιδίωξή τους όπως στη μεγάλη αυτή προσπάθεια πάρει μέρος και η ‘’ Διοίκηση ‘’ της Ε΄Δημοτικής Κοινότητας ,χωρίς τούτο να έχει γίνει κατορθωτό.

Όμως τη  τρέχουσα περίοδο  που η κυβέρνηση ,μέσω του ΤΑΙΠΕΔ ,επιχειρεί να ξεπουλήσει το ΠΑΛΑΙ ,για δεύτερη φορά, σε ιδιώτη με μακροχρόνια μίσθωση , με εύστοχες και αποτελεσματικές ενέργειες της ‘’ κίνησης Φορέων και πολιτών’’ στον αγώνα κατά του διαγωνισμού του ΤΑΙΠΕΔ ,εκτός των Δήμαρχων Γαλατσίου και Νέας Ιωνίας μπήκαν, για πρώτη φορά, η Ε’΄Δημοτική κοινότητα του Δ..ΑΘΗΝΑΊΩΝ ( ομόφωνη απόφαση ) αλλά και ο ίδιος ο Δήμος της Αθήνας( ! ) με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του. Ακόμη  πιο σημαντικό  είναι ότι αγκάλιασε ζεστά το θέμα η Περιφέρεια της Αττικής που συντάσσεται με τη ‘’Κίνηση φορέων και πολιτών ‘’και αναλαμβάνει προωθητικές πρωτοβουλίες- συναντήσεις.

Πρόκειται  για επιτεύγματα μεγάλου βεληνεκούς, για εξελίξεις που ονειρευόμαστε .Παραδόξως,όμως,  αξιωματούχοι στο Γαλάτσι τα υποβαθμίζουν. Ακόμη πιο παράδοξο  είναι ότι, αντί να συσπειρωθούν ακόμη πιο
 δυναμικά  όλοι εκείνοι οι φορείς που από την αποστολή τους είναι ταγμένοι να υπηρετούν τον αθλητισμό, το πολιτισμό,  και να αγωνιούν σήμερα  για τη νεότητα ,αντίθετα ορισμένοι πρόεδροι,  όχι μόνο απομακρύνθηκαν διχαστικά από την αποτελεσματική συσπείρωση ,αλλά στράφηκαν και εναντίον της με επιχειρήματα που δεν αντέχουν σε στοιχειώδη σχολιασμό.

Μέχρι εδώ το πράγμα θα μπορούσε να αποδοθεί σε προσωπικές αδυναμίες – πικρίες ,σε εμμονές ,σε φιλοδοξίες. ‘Όμως,   από την ώρα που αυτή η ανεξήγητη στάση χρησιμοποιείται η επηρεάζει ( αν δεν αλλοιώνει )το χαρακτήρα των εκδηλώσεων που  πραγματοποιεί μόνη της η Δημοτική αρχή Γαλατσίου στις 23.11.14,για τη διεκδίκηση του ΠΑΛΑΙ , τότε ,απαιτείται  προσοχή στους χειρισμούς της επόμενης περιόδου. Δεν χρειάζονται τώρα περισσότερα σχόλια.

Διαβάστε προηγούμενα άρθρα του ιδίου

• Ακόμα δεν ήρθε το Μετρό στο Γαλάτσι