e-Galatsi

σερφάροντας στο Γαλάτσι

42  χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την επέτειο των γεγονότων του Νοέμβρη του 1973 και τα μηνύματα της λαϊκής εξέγερσης του Πολυτεχνείου παραμένουν όχι απλά επίκαιρα αλλά και διδακτικά για τους αγώνες του σήμερα. Η θέληση του Ελληνικού λαού για απεξάρτηση από τους ιμπεριαλιστές, για  δημοκρατία και πιο ανθρώπινες συνθήκες ζωής, που εκδηλώθηκε με τη συνεχή αντίσταση του στο Δικτατορικό κατεστημένο, βρήκε στο πρόσωπο των μαχητικών νέων του Πολυτεχνείου τον καλύτερό της εκφραστή.

Αυτός είναι ο Νικόλας, που από λάθος στα διαδικτυακά sites  γράφτηκε ως Όσκαρ Κάμπς. Λίγη σημασία έχει ποιος είναι. Σημασία έχει τι είναι. Είναι ένας Ισπανός, επαγγελματίας ναυαγοσώστης, που εθελοντικά εργάζεται στην ΜΚΟ Proactiva Open Arms. Ο Νικόλας έφυγε από το σπίτι του στη Βαρκελώνη και κάθε μέρα βουτάει στα παγωμένα νερά της Σκάλας Συκαμινιάς στη Λέσβο, για να σώζει πρόσφυγες.

Κι όλα ξεκίνησαν όταν οι άνθρωποι της οργάνωσης, στην οποία συμμετέχει,  είδε φωτογραφίες από πνιγμένους πρόσφυγες και σκέφτηκαν: «γιατί αυτοί οι άνθρωποι πνίγονται; Γιατί κανείς δεν τους σώζει»; Αυτή η απλή σκέψη χρειάστηκε, για να αφήσουν τις οικογένειες, την πατρίδα τους, την άνεσή τους και να έρθουν στην Ελλάδα. Στέκονται εκεί άγρυπνοι φρουροί, να κάνουν σινιάλο με ένα κόκκινο σωσίβιο, να φωτίσουν στο σκοτάδι, να βουτήξουν να σώσουν άλλο ένα παιδί. Βουτούν σκεφτόμενοι μόνο τη δουλειά που έχουν να κάνουν. Τα χρήματά τους τελειώνουν και σύντομα θα φύγουν. Προσπαθούν να σώσουν όσους περισσότερους μπορούν, πριν γυρίσουν πίσω. Διακινδυνεύουν τη ζωή τους κάθε ώρα, όντες θυμωμένοι με όλους: την Ευρώπη, τους ηγέτες, τον πόλεμο, τον εαυτό τους. Κυρίως με τον εαυτό τους, που δε μπορούν να προσφέρουν περισσότερα, που αυτοί έχουν κάπου να γυρίσουν με ασφάλεια, που δεν έχουν χάσει κάποιον δικό τους, για να ξέρουν πως νιώθουν οι εξαντλημένοι που ξεβράζονται μισοπνιγμένοι στις παραλίες. 

Από το μπαλκόνι μου βλέπω τη σκεπή του ΠΑΛΑΙ θυμωμένη ίσως κι εγώ με το δικό μου εαυτό, που δε μπορώ παρά να προσφέρω τα ελάχιστα σε αυτούς που κοιμούνται εκεί μέσα, μα και στους ακούραστους που εργάζονται εκεί εθελοντικά από την πρώτη μέρα. Θυμωμένη που εγώ έχω ένα σπίτι, μια ασφάλεια, τα παιδιά μου ήσυχα και γαλήνια, την ίδια στιγμή που συνομήλικα τους πνίγονται, τραυματίζονται, ορφανεύουν, χάνουν την παιδικότητά τους και κανείς μας δε φαίνεται ικανός να το σταματήσει όλο αυτό. 

Η ανθρωπότητα θα αλλάξει μετά από αυτό. Μοιάζει να ζούμε ό,τι πιο συγκλονιστικό συνέβη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν ξέρω αν πρέπει να μας θεωρήσω τυχερούς ή άτυχους που είμαστε κομμάτι αυτού. Ως τώρα έμπαινα στην τάξη να διδάξω τα παιδιά μας την ιστορία μας. Να τους μιλήσω για ανθρώπους- ήρωες: τους αγωνιστές του ’21, των παγκοσμίων πολέμων, για ήρωες της πολιτικής που με τα καλά τους και τα λάθη τους έχτισαν τη μικρή χώρα μας, για τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου. Όλα αυτά που σκεφτόμουν να πω και στα κορίτσια μου, καθώς θα έφτανε η ώρα να τα ακούσουν. Τώρα όλα άλλαξαν. Δε θέλω πια να μιλήσω για ανθρώπους- ήρωες. Δεν υπάρχουν πολεμιστές, δεν υπάρχουν πολιτικοί, να αναφερθούμε σε αυτούς σήμερα. Ζώντας την προσφυγική τραγωδία, πρέπει πια να μιλάμε για ανθρώπους. Όλους αυτούς που ο καθένας με το δικό τους τρόπο έσωσαν έστω κι έναν άνθρωπο από τον κίνδυνο. 

Ο Νικόλας, ο Όσκαρ, οι ψαράδες της Λέσβου, οι γιαγιάδες που τάισαν, ο Φραγκίσκος, ο Μάνος, ο Ηλίας, ο Γιώργος, η Μερβάς κι όλοι οι άλλοι που δεν ξέρω τα ονόματά τους και που ο καθένας πρόσφερε αυτό που μπορούσε, είναι οι άνθρωποί μας. Αυτοί που αξίζουν να γραφτούν στα βιβλία της ιστορίας. Αυτοί μας κρατάνε ζωντανούς, αυτοί διατηρούν αυτό που είμαστε. Άνθρωποι. 

Της Ειρήνης Χατζούδη

 

Διαβάστε προηγούμενα άρθρα της ιδίας

Σε δημοσίευμα της εφημερίδας "H ΕΠΟΧΗ",αναφέρεται  ότι υπάρχει προφορική συμφωνία παραχώρησης του ΠΑΛΑΙ στην ΑΕΚ  και μάλλον έτσι είναι,αφού η πληροφόρηση της εφημερίδας είναι από κυβερνητική πηγή,όντως η ίδια φιλοκυβερνητική.

Το μέλος της γραμματείας της Κίνησης για την διάσωση του ΠΑΛΑΙ, Ίκαρος Πετρόπουλος, εξηγεί στην «Εποχή», γιατί η ενδεδειγμένη λύση για την αξιοποίηση του Γυμναστηρίου, δεν είναι η, σχεδιαζόμενη από το υφυπουργείο Αθλητισμού, παραχώρηση του στην ΚΑΕ ΑΕΚ. Σύμφωνα με την πρόταση του υφυπουργείου το ΠΑΛΑΙ θα διατίθεται προς χρήση για την τοπική κοινωνία μέχρι τις 3 το μεσημέρι και έπειτα στην ΑΕΚ. «Διαφωνούμε απόλυτα με αυτήν τη λύση. Η πρόταση του κ. Κοντονή, να είναι το Γυμναστήριο στη διάθεση της τοπικής κοινωνίας τα πρωινά δεν εξυπηρετεί. Εκείνη την ώρα γίνονται μαθήματα στα σχολεία». Επισημαίνει ότι το κόστος συντήρησης του Ολυμπιακού Γυμναστηρίου μπορεί να καλυφθεί από τους όμορους δήμους και ότι εκείνο το οποίο προέχει, είναι να δοθεί στους νέους μια διέξοδος μέσα από την άθληση.

Από την πλευρά του το υφυπουργείο Αθλητισμού θεωρεί ότι η παραχώρηση του ΠΑΛΑΙ στην ΑΕΚ, προς χρήση για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, με υποχρεωτική ανάληψη του κόστους λειτουργίας και συντήρησης είναι η ενδεδειγμένη λύση. Οι λεπτομέρειες της συμφωνίας δεν έχουν αποσαφηνιστεί, εφόσον οι συζητήσεις μεταξύ των δύο πλευρών δεν έχουν ολοκληρωθεί. Φαίνεται όμως ότι υπάρχει προφορική συμφωνία. «Οι προηγούμενες κυβερνήσεις σχεδίαζαν την πώληση του ΠΑΛΑΙ. Εμείς την αποκλείουμε. Επιδίωξη μας είναι να έρθουμε σε επαφή με το ΤΑΙΠΕΔ, ώστε να αξιοποιηθεί από αθλητικούς συλλόγους και το κοινό. Το δημόσιο, όμως, δεν μπορεί να επωμιστεί το κόστος λειτουργίας του. Αν οι δήμοι μπορούσαν να το καλύψουν, θα το είχαν κάνει», δηλώνει στην «Εποχή» ο διευθυντής του γραφείου Υφυπουργού Αθλητισμού, Στάθης Κουτρουβίδης.

ΠΗΓΉ:H EΠΟΧΗ