Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 09 Νοέμβριος 2024

O Δήμος Γαλατσίου ενημερώνει, ότι  στο πλαίσιο εργασιών κατασκευής του Μετρό, ξεκινούν Σάββατο 9 Νοεμβρίου,  οι εργασίες μετατόπισης και διαμόρφωσης της νησίδας Βεΐκου, από την Λεωφόρο Γαλατσίου έως την οδό Ήρας.

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 07 Νοέμβριος 2024

Με το ΦΕΚ 9397/4-11-2024/Τεύχος Α’/Αρ. Φύλλου 173 - Άρθρο 72, καθορίστηκαν οι ειδικοί όροι δόμησης για την ανέγερση κλειστού γυμναστηρίου στον Δήμο Γαλατσίου Αττικής.

Έτσι λοιπόν  το νέο Κλειστό Γυμναστήριο στο Άλσος Βεϊκου,που θα πάρει την θέση του παλιού Κλειστού, το οποίο θα κατεδαφιστεί, πρόκειται να δημοπρατηθεί την επόμενη εβδομάδα και αναμένεται να ολοκληρωθεί στις αρχές του 2027.

Θα πρόκειται για ένα νέο βιοκλιματικό  γυμναστήριο  μπάσκετ, συνολικής επιφανείας 4.000 τ.μ., το οποίο θα είναι απόλυτα εναρμονισμένο με το φυσικό περιβάλλον καθώς θα χρησιμοποιηθούν φυσικά δομικά ανακυκλώσιμα υλικά από ξύλο, με ουσιαστικό οικολογικό αποτύπωμα για το Γαλάτσι.

Με την νομοθετική ρύθμιση, είναι ποχρεωτικός ένας συγκεκριμένος  αριθμός θέσεων στάθμευσης, θέσεις ηλεκτρικών οχημάτων με υποδομές φόρτισης και επιπλέον μία (1) θέση στάθμευσης λεωφορείου

ΥΓ

Παράρττημα Β’  (ΣΕΛ…58-60  https://search.et.gr/el/fek/?fekId=773220)

Πληροφοριακά Στοιχεία

Δημιουργήθηκε : 16 Οκτώβριος 2024

Η Λαϊκή Συσπείρωση Γαλατσίου και η Λαϊκή Συσπείρωση Νέας Ιωνίας, την Πέμπτη 10 Οκτωβρίου πραγματοποίησαν συνέντευξη τύπου Πολιτιστικό Κέντρο "Καμίνι"  στο Γαλάτσι, με θέμα τις τελευταίες ανησυχητικές εξελίξεις στο δασόκτημα Βεΐκου και τον κίνδυνο να μετατραπεί η περιοχή σε πεδίο νέας εμπορευματικής δραστηριότητας και κερδοφορίας,

Nα πάρει την κατάσταση στα χέρια του o λαός της περιοχής για το Δασόκτημα Βεΐκου, υπογράμμισαν κατά τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν, οι επικεφαλής των «Λαϊκών Συσπειρώσεων» σε Ν. Ιωνία και Γαλάτσι, Πέτρος Αλέπης και Γρηγόρης Χαραλαμπίδης αντίστοιχα. Στη συνέντευξη Τύπου μίλησε και ο δασολόγος Στέφανος Μπούτσιος.

Όλους τους μαζικούς φορείς της περιοχής, τα σωματεία, τους αθλητικούς, πολιτιστικούς και περιβαντολογικούς συλλόγους, τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, τα μαθητικά συμβούλια να πάρουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες για να αποτρέψουν τις δυσμενείς εξελίξεις κάλεσε στην τοποθέτησή του ο Πέτρος Αλέπης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Ν. Ιωνίας, «γιατί, ναι, οι ελεύθεροι χώροι είναι αντικείμενο διεκδίκησης και αγώνα. Και σε αυτό το μέτωπο έτσι ήταν πάντα, ας θυμηθούμε πόσοι και ποιοι χώροι διασώθηκαν από τα επιχειρηματικά κοράκια σε όλη την περιοχή μας, αλλά και πως διασώθηκαν» όπως χαρακτηριστικά είπε.

Ο Π. Αλέπης ξεκίνησε λέγοντας ότι στην όξυνση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην ευρύτερη περιοχή μας, δεν είναι «πολυτέλεια» η ενασχόληση με τη διάσωση του δασοκτήματος Βεΐκου από την σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων. «Γιατί ένα πάρκο έχει μείνει στην περιοχή και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θέλουν να το φάνε και αυτό».

Όπως ανέφερε υπάρχουν «επικίνδυνες» εξελίξεις για την μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία που κατοικεί στην περιοχή του Γαλατσίου και της Νέας Ιωνίας, όμως «δεν είναι τέτοιες φυσικά οι εξελίξεις για τους διάφορους "επενδυτές", τα διάφορα επιχειρηματικά κοράκια δηλαδή, που καραδοκούν για να εκμεταλλευτούν τις αποφάσεις και τους νόμους του αστικού κράτους και να κάνουν κινήσεις τελείως ξένες με τα λαϊκά συμφέροντα. Να αρχίσουν να κινούν τις διαδικασίες για να μετατραπεί η περιοχή σε πεδίο νέας εμπορευματικής δραστηριότητας και κερδοφορίας, όπως έχουμε δει σε τόσο ελεύθερους χώρους κατά το παρελθόν».

Σε άλλο σημείο της τοποθέτησής του αναρωτήθηκε: «γιατί το κράτος, με όποια μορφή και όποια βαθμίδα και να πιάσεις (εκάστοτε κυβερνήσεις, περιφέρεια, δήμοι κλπ) δεν προστάτεψε όπως όφειλε τον χώρο; Γιατί, δηλαδή, δεν πήρε όλα τα μέτρα, πολιτικά, οικονομικά, νομικά και άλλα για να αποτρέψει την εξέλιξη που πλέον έχουμε, το ότι είναι στα πρόθυρα ο αποχαρακτηρισμός δασικής έκτασης;(...) Αντί αυτού μάλιστα, ακόμη και όταν το ΚΚΕ, η "Λαϊκή Συσπείρωση" προειδοποιούσε, διάφοροι "έξυπνοι" αυτό που βρήκαν να πουν είναι ότι κινδυνολογούμε. Καλά, όλοι αυτοί τι λένε τώρα; (...)

Γιατί λοιπόν φτάσαμε εδώ; Εδώ φτάσαμε ακριβώς, γιατί το αστικό κράτος δεν είναι γενικά ανίκανο. Είναι επιλεκτικά ανίκανο. Είναι "ανίκανο" όταν είναι να προστατέψει τις λαϊκές περιουσίες όπως άλλωστε το είδαμε με τραγικό τρόπο να συμβαίνει στις πρόσφατες πυρκαγιές και σε άλλες ανάλογες καταστροφές. Είναι "απρόσεκτο" και δεν βλέπει τις ημερομηνίες και τις προθεσμίες όταν οφείλει να προστατέψει έναν ελεύθερο χώρο, μια αθλητική και πολιτιστική όαση.

Αντιθέτως, είναι πολύ ικανό, όταν πρέπει να κυνηγήσει συνανθρώπους μας για να τους πάρει το σπίτι, όταν, το λέμε και το υπογραμμίζουμε αυτό, θέλει να προασπίσει τις επιθυμίες των επιχειρηματικών συμφερόντων κάθε λογής. (...) Αυτή είναι λοιπόν η αλήθεια. Για την ανάγκη να υπάρχει ελεύθερος και αναβαθμισμένος ο χώρος του δασοκτήματος, για την ανάγκη να λυθεί το θέμα με τους ταλαιπωρημένους κατοίκους του Λόφου Κόκκου, έχουμε καθυστερήσεις δεκαετιών, αδικαιολόγητα κενά, ολιγωρίες, "παράθυρα" για τα κοράκια, αντιλαϊκές αποφάσεις, αντιλαϊκούς νόμους, ενώ η "τυφλή" δικαιοσύνη, μάλλον τελικά κλείνει το μάτι προς συγκεκριμένη κατεύθυνση».

Παράλληλα, αναφερόμενος κομμάτι του Βεΐκου που αντιστοιχεί στα όρια του δήμου της Νέας Ιωνίας, είπε πως υπάρχει απαξίωση και υποβάθμιση του χώρου με πολλούς τρόπους αφολυ επί μήνες υπήρχε συμφωνία του δήμου με κατασκευαστική εταιρεία να ξεφορτώνει τα μπάζα της στον χώρο), υπάρχει ανεπίσημη μετατροπή τμήματος της δασικής έκτασης σε ένα ιδιότυπο πάρκινγκ και εμπορευματοποίηση ως ιδιωτικοποίηση μέρος του χώρου, «με τη μορφή σύναψης προνομιακής - θα λέγαμε προκλητικής - συμφωνίας του Δήμου με ιδιώτη για την παραχώρηση των γηπέδων τένις σε αυτόν, με πανάκριβο αντίτιμο και άλλες απαράδεκτες ρυθμίσεις. Μόνο η αντίδραση αθλούμενων εκεί, λαϊκών οικογενειών απέτρεψε αυτήν την εξέλιξη, δηλαδή υποχρέωσε την δημοτική αρχή σε μια προσωρινή υπαναχώρηση».

Ως συνέχεια «μιας μακροχρόνιας προσπάθειας τόσο ενημέρωσης όσο και αγώνων που έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες από τον γαλατσιώτικο λαό, από αθλητικούς και άλλους μαζικούς φορείς, από απλούς συμπολίτες μας, από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ που στήριξαν και στηρίζουν αυτή την προσπάθεια, από τη δεκαετία του 1970» χαρακτήρισε τη σημερινή συνέντευξη Τύπου στην τοποθέτησή του, ο επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Γαλατσίου, Γρηγόρης Χαραλαμπίδης. 

Υπενθύμισε πως το 1989 ο αστικός οικοδομικός συνεταιρισμός «Προάστειο Αθηνών» κατέθεσε αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου «με την οποία ζητούσε να αναγνωριστεί ως ιδιοκτησία του ένα κομμάτι 201 στρέμματα το οποίο είναι και τμήμα της περιοχής για την οποία σήμερα συζητάμε εδώ. Ο δασολόγος Ελ. Φραγκιουδάκης εκπροσωπώντας το Ελληνικό Δημόσιο με από επίμονη και βασανιστική έρευνα που αφορούσε την ευρύτερη περιοχή του δασοκτήματος, εκπόνησε και συνέταξε ένα υπόμνημα - "κόλαφο" για τους κάθε λογής καταπατητές, αλλά και για τους μετέπειτα κληρονόμους τους».

«Λέει: "η περιοχή η γνωστή ως κτήμα Βείκου κείμενη δυτικά του υψώματος Τουρκοβουνίων δεν καταλήφθηκε (...) ούτε δημεύτηκε από το Δημόσιο κατά τη διάρκεια του πολέμου της ανεξαρτησίας ως ευρισκομένης στην Αττική. Ήταν άγρια περιοχή, στο μεγαλύτερο μέρος της καλυπτομένη υπό πευκοδάσους και άγριων θάμνων και ως εκ της φύσεως ανηκούσης εις το τουρκικόν δημόσιον" περιήλθε βάσει της συνθήκης της ανεξαρτησίας στο Ελληνικό Δημόσιο. Και ενώ αυτή ήταν η πραγματική νομική κατάσταση των εδαφών στην περιοχή αυτή, εξυφάνθηκε με δόλο, εικονικότητα και συμπαιγνία ένα ιστορικό ιδιοκτησίας για διάφορες εκτάσεις στην περιοχή, διάσπαρτες σε όλο το χώρο, που τελικά συνενώθηκαν σε ένα δήθεν ενιαίο κτήμα με την ονομασία Βείκου» τόνισε και πρόσθεσε: «Όλες οι μεταβιβάσεις των κτημάτων αυτών στη θέση "Εύμορφη Εκκλησία", ομορφοκλησσιά, δηλαδή, έγιναν από διαφόρους,μεταξύ των ετών 1829 έως το έτος 1835, είτε εμμέσως, είτε αμέσως προς τον Ανδρέα Κομπάτη, απώτερο δικαιοπάροχο των σημερινών φερομένων ιδιοκτητών. Όλες αυτές οι μεταβιβάσεις δεν στηρίζονται σε προηγούμενο τίτλο ιδιοκτησίας, είναι ασαφείς ως προς την ειδικότερη θέση, έκταση και όρια και αποτελούν προϊόντα δόλου, συμπαιγνίας και εικονικότητας, αδικημάτων διαπραχθέντων τότε κοινή συναινέσει αγοραστού (Ανδρέα Κομπάτη) και πωλητών, όπως θα αποδειχτεί κατωτέρω».

Σημείωσε ότι περισσότερες από 10 σελίδες του υπομνήματος «αναφέρονται και αποδείχνουν την εικονικότητα, τη συμπαιγνία, τις συγκεκριμένες μεθοδεύσεις και το δόλο που χρησιμοποίησαν οι τότε καταπατητές, τρόπους και μεθόδους που θα ζήλευαν οι σημερινοί όμοιοί τους. Τέλος ο Ανδρεας Κομπάτης με διαθήκη που δημοσιεύτηκε το 1864 αφήνει μοναδικό του κληρονόμο την Αικατερίνη χήρα Λάμπρου Βεΐκου. Οι Βεΐκοι έχουν μπει πλέον στο προσκήνιο. Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή».

Συμπλήρωσε ότι μέχρι το τέλος του 2024 αναμένεται η ανάρτηση του αναθεωρημένου δασικού χάρτη. Με βάση τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα των συνεδριάσεων, όπου εξετάστηκαν οι προσφυγές διαφόρων ιδιωτών κατά του δασικού - αναδασωτέου χαρακτήρα διαφόρων εκτάσεων, αποχαρακτηρίζονται (δεν εμπίπτουν πλέον δηλαδή, αν περάσει αυτός ο χαρακτηρισμός, στη δασική νομοθεσία) εκατοντάδες στρέμματα με επίκεντρο την περιοχή του λόφου Κόκκου και ευρύτερα. Σε μια έκταση από το όριο του σχεδίου πόλης (οδός Δρυοπίδος και σχολεία) μέχρι τις παρυφές του άλσους κι από τη λεωφόρο Βεΐκου μέχρι πάνω τον αυχένα των Τουρκοβουνίων!

«Το Δασόκτημα Ομορφοκκλησιάς Βεΐκου αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πνεύμονες πρασίνου στην Αθήνα, ένα καταφύγιο για τους κατοίκους όλων των γειτονικών δήμων που συμβάλλει στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και ένα σημαντικό οικοσύστημα μέσα στην πόλη, με ευρύτερη σημασία για το λεκανοπέδιο», τόνισε στην τοποθέτησή του ο δασολόγος Στέφανος Μπούτσιος.

Στη συνέχεια ο ομιλητής είπε ότι μεγάλα άλση και ορεινοί όγκοι της Αττικής, βρίσκονται στο στόχαστρο των επενδυτικών σχεδίων κατασκευαστικών ή άλλων επιχειρηματικών ομίλων. Τόνισε πως η εμπορευματοποίηση της δασικής γης βρίσκεται, στον πυρήνα της δασικής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων δεκαετιών, που καθεμία ξήλωνε και από λίγο το πλέγμα προστασίας στην δασική νομοθεσία προσπαθώντας, αφού δεν μπόρεσαν να αναθεωρήσουν το άρθρο 24 του Συντάγματος, να το παρακάμψουν, με διάφορα τεχνάσματα.

Πρόσθεσε πως από τη 10ετία του ΄50 μέχρι ΄80 με την εσωτερική μετανάστευση, η αυξημένη οικοδομική δραστηριότητα σε κρατικές δασικές περιοχές γύρω από τα μεγάλα αστικά κέντρα οδήγησε σε αλλαγή χρήσης πολλών δασικών εκτάσεων με κέρδη τόσο μεγάλα που καταγράφηκαν σε μεγάλη αύξηση του ΑΕΠ. «Σήμερα πάνω από 250.000 στρέμματα δασών - δασικής γης και κρατικές εκτάσεις σε προστατευόμενες περιοχές και παραλιακές ζώνες που βρίσκονται υπό ένταξη, διεκδικούνται για δόμηση σε όλη την Ελλάδα, μεταξύ άλλων και από περισσότερους από 237 οικοδομικούς συνεταιρισμούς, περίπου «νόμιμους» και παράνομους. Το 45% περίπου αυτών των εκτάσεων βρίσκεται στην Αττική. Από το 1987 μέχρι σήμερα, πάνω από 85.000 στρέμματα δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, έγιναν βίλες και αυθαίρετα και την ίδια περίοδο, περισσότερα από 180.000 στρέμματα πευκοδάσους στην Αττική «εξαφανίστηκαν» από το χάρτη και στη θέση τους εμφανίστηκαν κυρίως οικισμοί και αγροτικές γαίες».

Αναφερόμενος στο δασόκτημα Ομορφοκκλησιάς Βεΐκου προειδοποίησε ότι βρίσκεται σε κίνδυνο και όποιος καλλιεργεί εφησυχασμό αποκρύπτει την αλήθεια και έχει ευθύνη για τη ζημιά που προκαλεί. «Οι εξελίξεις που παρουσιάστηκαν από τους προηγούμενους ομιλητές, με τις αποφάσεις των δικαστηρίων που αναγνωρίζουν κυριότητα σε ιδιώτες, καθώς και οι αποφάσεις των ΕΠΕΑ έχουν ανοίξει διάπλατα τον δρόμο για την παράδοση του λόφου Κόκκου στα χέρια ιδιωτών και την άρση του καθεστώτος προστασίας.

Οι πρόσφατες αποφάσεις της Επιτροπής Εξέτασης Αντιρρήσεων που χαρακτηρίζουν τις εκτάσεις ως ΑΑ (σσ άλλης μορφής, μη δασικό) ή ΧΧ/ΧΑ (σσ το πρώτο σημαίνει χορτολιβαδική έκταση, το δεύτερο χορτολιβαδική άλλης χρήσης) είναι τουλάχιστον ύποπτη. Είναι αλήθεια πως μέχρι το 1945 μεγάλο μέρος της έκτασης έχει αποψιλωθεί, με αποτέλεσμα να μην εμφανίζονται δέντρα στις αεροφωτογραφίες του έτους αυτού. Αυτό οφείλεται στις συνθήκες διαβίωσης την περίοδο της κατοχής, με το γνωστό αγώνα επιβίωσης που έδινε τότε ο λαός της Αθήνας. Οι προδιαγραφές κατάρτισης δασικών χαρτών αναφέρουν πως «αν υπάρχουν παλαιότερης λήψης αεροφωτογραφίες, προ του 1945 τότε χρησιμοποιούνται αυτές για τη φωτοερμηνεία των εκτάσεων». Οι αεροφωτογραφίες του 1934, που μελετήσαμε, αποδεικνύουν αδιαμφισβήτητα πως στο μεγαλύτερο μέρος των εκτάσεων, για τις οποίες η ΕΠΕΑ έδωσε χαρακτήρα μη δασικό, υπήρχαν συγκροτημένες λόχμες χαλεπίου πεύκης. Η μορφή λοιπόν που παρουσιάζεται το 1945 είναι υποβαθμισμένα δασικά οικοσυστήματα και σύμφωνα με τις προδιαγραφές του δασικού χάρτη αποδίδονται ως «δασικές».

Ο τεράστιος κίνδυνος που προβάλλει μετά τις παραπάνω εξελίξεις έγκειται στο γεγονός πως, σύμφωνα με την ισχύουσα δασική νομοθεσία και συγκεκριμένα με τροπολογία σε νόμο του 2022, την οποία υπερψήφισαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, «σε περίπτωση που στον δασικό χάρτη κάποια έκταση εμφανίζεται να μην αποτελεί κατά χαρακτήρα και μορφή δάση ή δασικές εκτάσεις, εξαιρούνται υποχρεωτικά της αναδάσωσης». Ενώ στο ίδιο άρθρο αναφέρεται πως σε αυτές τις εκτάσεις το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας».

Αυτό σημαίνει πως για τις εκτάσεις που η ΕΠΕΑ αποφάσισε αναθεώρηση του χάρτη, δίνοντας μη δασικό χαρακτήρα, θα γίνει ανάκληση και της αναδασωτέας. Εκτός προστασίας της δασικής νομοθεσίας θα βρεθούν και εκτάσεις με χορτολιβαδικό χαρακτήρα («ΧΧ» ή «ΧΑ»), για τις οποίες υπάρχει απόφαση αναγνώρισης της ιδιοκτησίας έναντι του δημοσίου. Η νομοθεσία δεν προβλέπει εξέταση σε δεύτερο βαθμό κάτι που σημαίνει πως η μόνη δυνατότητα ανατροπής των παραπάνω αποφάσεων είναι η προσφυγή στο ΣτΕ.